Περιγραφή διαδρομής Ελένη Λάμπρου :
Στην περιοχή της Μιλάτου, σε μια διαδρομή που συνδύασε ιδανικά βουνό και
θάλασσα, συμμετείχαν πεζοπόροι του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου
την Κυριακή 9 Οκτωβρίου.Η Μίλατος είναι γνωστή κυρίως από το ιστορικό της
Σπήλαιο (τόπο θυσίας άμαχων κατοίκων της περιοχής την περίοδο της τουρκο-
κρατίας). Η ιστορία όμως του μικρού παραδοσιακούχωριού ξετυλίγεται αιώνες
πίσω και φτάνει μέχρι την εποχή του Ομήρου. Στην Ιλιάδα ο Όμηρος την ανα-
φέρει ανάμεσα στις επτά πόλεις που έστειλαν στρατεύματα στην Τροία, με
αρχηγό τον Ιδομενέα. Ο Στράβων αναφέρει ότι είναι η μητρόπολη της Μιλήτου,
της γνωστής αποικίας της Ιωνίας, που άκμασε από τους κλασικούς μέχρι τους
ελληνιστικούς χρόνους (ο Θαλής ο Μιλήσιος είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός
φιλόσοφος, ο πρώτος από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας). Η θέση της αρχαί-
ας πόλης δεν είναι γνωστή, αν και στην περιοχή έχουν ανακαλυφθεί αντικείμενα
μινωικής τέχνης και μυκηναϊκοί τάφοι. Η αρχαία πόλη σύμφωνα με τους αρχαι-
ολόγους βρισκόταν κοντά στον λόφο ‘Κάστελλο’.
Το σημερινό χωριό είναι χωρισμένο στα δυό: στην Πάνω Μίλατο, τον παλιότερο
παραδοσιακό οικισμό με τα καλαίσθητα ανακαινισμένα σπίτια και τα γραφικά σο-
κάκια με τις λουλουδιασμένες αυλές και στην Παραλία Μιλάτου που οικοδομήθηκε
(λόγω τουρισμού) τις τελευταίες δεκαετίες, με τις φημισμένες για το ψάρι τους
παραθαλάσσιες ταβέρνες.Με εξαιρετικό καιρό ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας από
την περιοχή ‘Χαλασές’ κοντά από το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου. Από χωματό-
δρομο φτάσαμε στο κάτασπρο δίκλιτο εκκλησάκι Κωσταντίνου & Ελένης,
χτισμένο σε ένα πλάτωμα πάνω από ένα μικρό όρμο με κάθετους απόκρημνους
γκρεμνούς. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει ένα σπήλαιο με λατύ άνοιγμα και ευ-
ρύχωρη αίθουσα με μαυρισμένα τοιχώματα από καπνούς, που όμως κρατά καλά
φυλαγμένα τα μυστικά του...
Συνεχίζουμε ανηφορικά από στενό και απόκρημνο μονοπάτι, σκαρφαλωμένο
ψηλά στα βράχια, με φιδογυριστή πορεία παράλληλη με την ακτογραμμή. Μο-
ναδική αίσθηση καθώς αφήνουμε πίσω μας το χωριό και αντικρίζουμε το πέλαγος
να αστράφτει κάτω από τον λαμπερό φθινοπωρινό ήλιο, δεκάδες μέτρα κάτω από
τα πόδια μας. Ψαρόβαρκες και ταχύπλοα σκίζουν με άσπρους αφρούς το απέραντο
γαλάζιο, ενώ η αίσθηση του ύψους σε συνδυασμό με τα άγρια βράχια και τους
ξερούς από τη ζέστη του καλοκαιριού αρωματικούς θάμνους, είναι μοναδική.Πε
ρπατούμε μέχρι το διάσελο, από όπου αντικρίζουμε πανοραμικά τα βόρεια παράλια
του Μεραμπέλλου μέχρι το ακρωτήριο του ‘Αφορεσμένου’, δαντελένια και πανέ-
μορφα με μικρούς κολπίσκους και στενά ακρωτήρια. Από το σημείο αυτό ακολου-
θούμε απότομη ανηφορική πορεία, ανάμεσα από ξεραμένη βλάστηση, με πανύ-
ψηλους ασπάλαθους να μας υπενθυμίζουν ...επώδυνα την παρουσία τους. Κάνουμε
στάση στην απότομη βουνοπλαγιά σε ένα χωράφι με ακαλλιέργητα λιόδεντρα και
συνεχίζουμε πάντα ανηφορικά. ΄Εχοντας καλύψει υψομετρική διαφορά 500μ φτά-
νουμε στο ψηλότερο σημείο, όπου συναντούμε τον χωματόδρομο που οδηγεί στους
απομονωμένους και με λιγοστούς πια κατοίκους) οικισμούς ‘Τσαμπί’ και ‘Ανώγεια’.
Αλλάζουμε κατεύθυνση και συνεχίζουμε δυτικά, ακολουθώντας το μονοπάτι που
κατηφορίζει προς την Παραλία. Απολαμβάνουμε την εκπληκτική θέα από ψηλά,
με τους δυο ξεχωριστούς οικισμούς να διακρίνονται κάτασπροι μέσα στον κάμπο
με τα ασημοπράσινα λιόδεντρα και την καταγάλανη θάλασσα στο βάθος. Ανάμε
σα στους δύο οικισμούς ορθώνεται επιβλητικός ο ‘Κάστελλος’, η πιθανολογού
μενη ακρόπολη του αρχαίου οικισμού. Με τον ‘ Κάστελο’ να δεσπόζει με τον όγκο
του στο τοπίο συνεχίζουμε κατηφορικά ανάμεσα από ακαλλιέργητα χωράφια
σκεπασμένα με θυμάρια και ασφόδελους. Μετά από 3 περίπου ώρες φτάνουμε
στο σημείο εκκίνησης, επιβιβαζόμαστε στα αυτοκίνητα και από αγροτικό δρόμο
ανάμεσα από σκόρπιες εξοχικές κατοικίες, καταλήγουμε στην παραλία του χω
ριού. Η φουρτουνιασμένη συνήθως θάλασσα μας περιμένει σήμερα ήρεμη και
δροσερή για μια αναζωογονητική βουτιά. Ξεκούραστοι μετά το χαλαρωτικό μπά
νιο ολοκληρώνουμε την κυριακάτικη εξόρμηση μας σε παραδοσιακή ταβέρνα
δίπλα στη θάλασσα. Γευόμαστε σπιτικιές νοστιμιές και απολαμβάνουμε την
ξεχωριστή φιλοξενία που έκανε τις παραδοσιακές ταβέρνες του χωριού προ
ορισμό για καλοφαγάδες!
Στην περιοχή της Μιλάτου, σε μια διαδρομή που συνδύασε ιδανικά βουνό και
θάλασσα, συμμετείχαν πεζοπόροι του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου
την Κυριακή 9 Οκτωβρίου.Η Μίλατος είναι γνωστή κυρίως από το ιστορικό της
Σπήλαιο (τόπο θυσίας άμαχων κατοίκων της περιοχής την περίοδο της τουρκο-
κρατίας). Η ιστορία όμως του μικρού παραδοσιακούχωριού ξετυλίγεται αιώνες
πίσω και φτάνει μέχρι την εποχή του Ομήρου. Στην Ιλιάδα ο Όμηρος την ανα-
φέρει ανάμεσα στις επτά πόλεις που έστειλαν στρατεύματα στην Τροία, με
αρχηγό τον Ιδομενέα. Ο Στράβων αναφέρει ότι είναι η μητρόπολη της Μιλήτου,
της γνωστής αποικίας της Ιωνίας, που άκμασε από τους κλασικούς μέχρι τους
ελληνιστικούς χρόνους (ο Θαλής ο Μιλήσιος είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός
φιλόσοφος, ο πρώτος από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας). Η θέση της αρχαί-
ας πόλης δεν είναι γνωστή, αν και στην περιοχή έχουν ανακαλυφθεί αντικείμενα
μινωικής τέχνης και μυκηναϊκοί τάφοι. Η αρχαία πόλη σύμφωνα με τους αρχαι-
ολόγους βρισκόταν κοντά στον λόφο ‘Κάστελλο’.
Το σημερινό χωριό είναι χωρισμένο στα δυό: στην Πάνω Μίλατο, τον παλιότερο
παραδοσιακό οικισμό με τα καλαίσθητα ανακαινισμένα σπίτια και τα γραφικά σο-
κάκια με τις λουλουδιασμένες αυλές και στην Παραλία Μιλάτου που οικοδομήθηκε
(λόγω τουρισμού) τις τελευταίες δεκαετίες, με τις φημισμένες για το ψάρι τους
παραθαλάσσιες ταβέρνες.Με εξαιρετικό καιρό ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας από
την περιοχή ‘Χαλασές’ κοντά από το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου. Από χωματό-
δρομο φτάσαμε στο κάτασπρο δίκλιτο εκκλησάκι Κωσταντίνου & Ελένης,
χτισμένο σε ένα πλάτωμα πάνω από ένα μικρό όρμο με κάθετους απόκρημνους
γκρεμνούς. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει ένα σπήλαιο με λατύ άνοιγμα και ευ-
ρύχωρη αίθουσα με μαυρισμένα τοιχώματα από καπνούς, που όμως κρατά καλά
φυλαγμένα τα μυστικά του...
Συνεχίζουμε ανηφορικά από στενό και απόκρημνο μονοπάτι, σκαρφαλωμένο
ψηλά στα βράχια, με φιδογυριστή πορεία παράλληλη με την ακτογραμμή. Μο-
ναδική αίσθηση καθώς αφήνουμε πίσω μας το χωριό και αντικρίζουμε το πέλαγος
να αστράφτει κάτω από τον λαμπερό φθινοπωρινό ήλιο, δεκάδες μέτρα κάτω από
τα πόδια μας. Ψαρόβαρκες και ταχύπλοα σκίζουν με άσπρους αφρούς το απέραντο
γαλάζιο, ενώ η αίσθηση του ύψους σε συνδυασμό με τα άγρια βράχια και τους
ξερούς από τη ζέστη του καλοκαιριού αρωματικούς θάμνους, είναι μοναδική.Πε
ρπατούμε μέχρι το διάσελο, από όπου αντικρίζουμε πανοραμικά τα βόρεια παράλια
του Μεραμπέλλου μέχρι το ακρωτήριο του ‘Αφορεσμένου’, δαντελένια και πανέ-
μορφα με μικρούς κολπίσκους και στενά ακρωτήρια. Από το σημείο αυτό ακολου-
θούμε απότομη ανηφορική πορεία, ανάμεσα από ξεραμένη βλάστηση, με πανύ-
ψηλους ασπάλαθους να μας υπενθυμίζουν ...επώδυνα την παρουσία τους. Κάνουμε
στάση στην απότομη βουνοπλαγιά σε ένα χωράφι με ακαλλιέργητα λιόδεντρα και
συνεχίζουμε πάντα ανηφορικά. ΄Εχοντας καλύψει υψομετρική διαφορά 500μ φτά-
νουμε στο ψηλότερο σημείο, όπου συναντούμε τον χωματόδρομο που οδηγεί στους
απομονωμένους και με λιγοστούς πια κατοίκους) οικισμούς ‘Τσαμπί’ και ‘Ανώγεια’.
Αλλάζουμε κατεύθυνση και συνεχίζουμε δυτικά, ακολουθώντας το μονοπάτι που
κατηφορίζει προς την Παραλία. Απολαμβάνουμε την εκπληκτική θέα από ψηλά,
με τους δυο ξεχωριστούς οικισμούς να διακρίνονται κάτασπροι μέσα στον κάμπο
με τα ασημοπράσινα λιόδεντρα και την καταγάλανη θάλασσα στο βάθος. Ανάμε
σα στους δύο οικισμούς ορθώνεται επιβλητικός ο ‘Κάστελλος’, η πιθανολογού
μενη ακρόπολη του αρχαίου οικισμού. Με τον ‘ Κάστελο’ να δεσπόζει με τον όγκο
του στο τοπίο συνεχίζουμε κατηφορικά ανάμεσα από ακαλλιέργητα χωράφια
σκεπασμένα με θυμάρια και ασφόδελους. Μετά από 3 περίπου ώρες φτάνουμε
στο σημείο εκκίνησης, επιβιβαζόμαστε στα αυτοκίνητα και από αγροτικό δρόμο
ανάμεσα από σκόρπιες εξοχικές κατοικίες, καταλήγουμε στην παραλία του χω
ριού. Η φουρτουνιασμένη συνήθως θάλασσα μας περιμένει σήμερα ήρεμη και
δροσερή για μια αναζωογονητική βουτιά. Ξεκούραστοι μετά το χαλαρωτικό μπά
νιο ολοκληρώνουμε την κυριακάτικη εξόρμηση μας σε παραδοσιακή ταβέρνα
δίπλα στη θάλασσα. Γευόμαστε σπιτικιές νοστιμιές και απολαμβάνουμε την
ξεχωριστή φιλοξενία που έκανε τις παραδοσιακές ταβέρνες του χωριού προ
ορισμό για καλοφαγάδες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου