Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ - ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

Ο Ανδριανός είναι ένας μικρός οικισμός του Μεραμπέλλου που
βρίσκεται ακριβώς πίσω από το μικρό λόφο "Λιοπρίνια" και είναι
αυτός που τον χωρίζει από την μικρή κατάφυτη από ελίες κοιλάδα
του Αγίου Κωνσταντίνου και της περιοχής του Δράσι.Ο μικρός
αυτός οικισμός ήταν ο προορισμός μας για την πεζοπορία μας αυτή
την Κυριακή.









Η ομάδα μας αποτελούμενη από είκοση έξι πεζοπόρους,και με
οδηγούς την Χάρις και την Αννα ξεκίνησε την μια ακόμα περιπέτεια
στην όμορφη φύση της περιοχής μας.Αφετηρία  χίλια μετρά περίπου
πρίν το χωριό του Αγίου Κωνσταντίνου, πάνω στον δρόμο οδηγεί
στο οροπέδιο Λασιθίου όπως ερχόμαστε από τα Λακώνια.Κατηφο-
ρίσαμε  τον αγροτικό δρόμο που οδηγεί στους πρόποδες του λόφου
 "Λιοπρίνια"περνώντας ανάμεσα από χωράφια με τις ελιές,και
ξεκινήσαμε την ανηφορική μας πορεία αφού πρώτα κάναμε μια
πρώτη στάση στο ξωκλήσι της Αγίας Σοφίας.











 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

















Ακολουθήσαμε στην συνέχεια ανηφορική πορεία πάνω στον
δρόμο για μερικές εκατοντάδες μέτρα και μετά ακολουθήσαμε
το μονοπάτι που από τα δεξιά μας συνέχισε μέσα από τους
θάμνους.Περπατάμε ανάμεσα στους όμορφα λαξευμένους
βράχους με τα χόρτα και την βλάστηση να έχει στρώσει στα
πόδια μας ένα καταπράσινο χαλί με την μυρωδιά από τα
αχριόσκορδα που πατάμε καθώς προχωράμε να σκορπίζετε
στον αέρα.

























Μα ώρα περίπου μετά το ξεκίνημα μας και αφού η ανηφορική
πορεία μας είχε λίγο κουράσει ένα μικρό πλάτωμα με αμυγδαλιές,
μας πρόσφερε ένα μικρό διάλειμμα για ξεκούραση,ενώ αρκετοί δεν
έχασαν την ευκαιρία να μαζέψουν χόρτα που αφθονούσαν στην
περιοχή,ανάμεσα στους μικρούς λευκούς κρόκους και τις κίτρινες
σκορζονέρες  που φυτρώνουν μετά  τις φθινοπωρινές βροχές.





.







 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Αφήσαμε πίσω τις αμυγδαλίες και ακολουθήσαμε ξανά το μονοπάτι
που συνεχίζε πάντα ανηφορικά με το τοπίο να γίνεται γίνεται πιο
βραχώδες όσο οδηγούμαστε πρός την κορυφή του λόφου μέχρι
που με φιδίσια πορεία περνά ανάμεσα σε μεγάλα βράχια,και φτάνει
στο διάσελο από όπου αντικρύζουμε χαμηλά από κάτω μας τον
οικισμό του Ανδριανού.
 











 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ο οικισμός Ανδριανός βρίσκεται χτισμένος πάνω στην κοίτη του
ποταμού που έρχεται από το Οροπέδιο δημιουργώντας την κοιλάδα
που περνά κάτω από τους Ποτάμους,τα Ζένια την Ρουσαπιδιά και
τους Αμυγδάλους.Ανηκε παλαιότερα στην κοινότητα Ζενίων,ενώ
τώρα αποτελεί τμήμα του ευρύτερου Δήμου Αγίου Νικολάου.
Αρχικά το όνομα του ήταν Αρκουδάς όμως το 1932 με το
προεδρικό διάταγμα 432/1932 μετονομάστηκε σε Ανδριανός.
Οι λιγοστοί ηλικιωμένοι (έξι)  προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή
την μικρή αυτή γωνιά  της περιοχής μας,όμως ίσως αποτελούν τους
τελευταίους κατοίκους.Το μικρό χωρίο είναι κτισμένο και στίς δύο
όχθες του ποταμού με την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής να
δεσπόζει στην μερία,και είναι η αιτία που στην γιορτή της  γίνεται
πανηγύρι στην μικρή πλατεία.
 
 






















































Τα περισσότερα σπίτια του οικισμού αποτελούν πλέον ερείπια που
όμως ανάμεσα στα χαλάσματα μπορείς να διακρίνεις μικρά
αριστουργήματα αρχιτεκτονικής με σκαλιστές πέτρινες πόρτες και
παράθυρα,καμάρες,πατητήρια,και ξυλόφούρνους,ενώ με χαρά
παρατηρήσαμε να γίνονται εργασίες αναπαλίωση σε ένα από
αυτά.Από το οικισμό του Ανδριανού ξεκινά και το εντυπωσικό
ομώνυμο φαράγγι με τις επιβλητικές πόρτες του να διακρίνονται
μερικές δεκάδες μέτρα πιο κάτω,ενώ ένα όμορφο  σπήλαιο
διανοίγεται στη βάση πελώριου μεμονωμένου ασβεστολιθικού
βράχου, 10λ. ΝΑ του χωριού, στην τοποθεσία Νοτικό Χλαμπούτη
της ευρύτερης περιοχής  Κουκίστρες. Αποτελείται από 4 αίθουσες
και 5 θαλάμους. Η πρώτη αίθουσα είναι μεγαλύτερη από τις άλλες.
Το συνολικό μήκος του σπηλαίου είναι 48μ., η διαδρομή όμως
πλησιάζει τα 100μ.










Αφήσαμε πίσω το οικισμό του Ανδριανού και τις γιαγιάδες που
 απολαμβάναν τον μεσημεριανό ήλιο στην αυλή του μικρού
καφενείουκαι συνεχίσαμε την πεζοπορία μας.Περπατήσαμε για
τριακόσια μέτρα περίπου στον αγροτικό δρόμο και στην συνέχεια
μπήκαμε στο μονοπάτι που κατηφορίζει από την πλαγιά,και μέσα
από την ρεματιά,με τα αγρικλήματα να έχουν ανθίσει αναριχώμενα
στις κορφές πολλών δένδρων γεμίζοντας τα με λευκά άνθη.
Μετά τριάντα λεπτά βρισκόμαστε στο Δράσι,πέρνουμε μια ανάσα,
στο προαύλιο χώρο της εκκλησίας,και συνεχίζουμε ανατολικά
διασχίζονατας τον εντυπωσιακό καταπράσινο κάμπο-ελαιώνα με
τα δένδρα φορτωμένα το πολύτιμο πράσινο (ακόμα) καρπό τους
και επιστρέφουμε μετά τρείς ώρες και σαράντα λεπτά ,στο σημείο
από όπου είχαμε ξεκινήσει την πορεία μας ,έχοντας διανύσει 9,6
χιλιόμετρα.










Μπορεί όμως η πεζοπορία μας να έληξε στο σημείο λίγο πρίν το
χωριό του Αγίου Κωνσταντίνου,όμως η Κυρικάτικη περιπέτεια 
μας δεν είχε τελειώσει.Καλεσμένοι του Γιάννη και της Αλεξάνδρας
στο καζάνι του Γιάννη Γιαλελάκη στην Νεάπολη,παρακολουθήσαμε
μια ακόμα απόσταξη ρακής,όπου με την συνοδεία εκλεκτών
παραδοσικών μεζέδων,και  κάτω από τους ήχους του μπου-
ζουκιού,δίπλα στο ρακοκάζανο περάσαμε ένα αξέχαστο απόγευμα .
 
 
 














 
 


























ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ-ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ at EveryTrail
EveryTrail - Find trail maps for California and beyond