Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΓΚΙΓΚΙΛΟ (ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ)

Από τις πιο εντυπωσιακές αναβάσεις στην Κρήτη είναι στην κορυφή του Γκίγκιλου,
του ασυνήθιστου και κακοτράχαλου βουνού αλπικής μορφής που στέκει επιβλητικό
απέναντιαπό την εισόδο του φαραγγιού της Σαμαριάς,στα νότια του οροπεδίου του
Ομαλού,το οποίο περικλύει μαζί με άλλες έξι κορυφές  : το Ψιλάφι στα 1984 μ, τη
Μελινταού (2133 μ), το Καλόρος (1925 μ), τοΒόθονο (1298 μ),την Καημένη Κεφάλα
(1407 μ) και το Τουρλί (1458 μ).Το όνομα Γκίγκιλος προέρχεται από το προελληνικό
γήργηρος, που σημαίνει συσσώρευση βράχων.Θεωρείτο ιερό βουνό κατά την αρχαι-
ότητα όπου στην κορυφή του κατά τη μυθολογία βρισκόταν ο θρόνος του Κρητογενή
Δία, ενώστις δυτικές ομαλές κορφές του όρους Ψιλάφι 1984 μ.o μύθος θέλει ο πατέ-
ρας των θεών να πραγματοποιούσε τις αρματοδρομίες του.









ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΑΜΑΡΙΑΣ



















Στον Γκίγκιλο  έχουν χαραχθεί πολλές αναρριχητικές διαδρομές, ενώ υπά-
ρχουν πάνω από  10 σπηλαιοβάραθρα και αποτελεί μία από 50 κορφές άνω
των 2000 μέτρων του εντυπωσιακού συμπλέγματος των Λευκών Ορέων.Η
πεζοπορική διαδρομή για την κορυφή ξεκινά από το Ξυλόσκαλο την πασί-
γνωστη πλέον είσοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς από τα 1226 μέτρα και
διαρκεί περίπου τρείς ώρες ,ακολουθώντας το ορειβατικό μονοπάτι Ε4, πε-
ρνάει από τη μεγαλύτερη χαλασιά της Kρήτης,αλλά και από επικίνδυνα πε-
ράσματα και κοφτερούς βράχους και δίκαια θεωρείται η δυσκολότερη δια-
δρομή για κορυφή βουνού της Kρήτης.Αρχικά το μονοπάτι ανεβαίνει με
ζιγκ-ζακ μέσα από δάσος με πανέμορφα  αιωνόβια δένδρα, έχοντας στα
αριστερά πανέμορφη θέα στο μεγάλο φαράγγι της Σαμαριάς, που όμως όσο
ανεβαίνουμε αραιώνουν και δίνουν την θέση τους σε βράχους σμυλευμέ-
νους από τον αέρα και το χιόνι με εντυπωσιακά σχέδια με αποκορύφωμα
την μεγάλη πέτρινη ρομβοειδή «αψίδα» στα 1480 μ.Περνώντας στην συνέ-
χεια κάτω από τεράστιους βράχους με ελαφρά κατηφορική πορεία φτάνεις
στην πηγή στο Λινοσέλι 1450μ.όπου ξεδιψάς από το τρεχούμενο δροσερό
νερό πριν αρχίσεις την δεύτερο απότομη ανάβαση μέχρι το διάσελο στα
1720μ. .




Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΑΧΩΔΗΣ ΑΨΙΔΑ













Η ΠΗΓΗ ΣΤΟ ΛΙΝΟΣΕΛΙ




ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΓΚΙΓΚΙΛΟΥ
Λίγο πιο πάνω από την πέτρινη "καμάρα" βρίσκουμε την πηγή στο Λινοσέλι ή
"Σελί των Ελλήνων" όπου και βρίσκεται πηγή με τρεχούμενο νερό όλο το χρό
νο "..που κατά την μυθολογία λούζονταν ο Δίας. Σε ένα σπήλαιο κάτω από την 
πηγή, τον επονομαζόμενο Δαιμονόσπηλιο, εικάζεται ότι υπήρχε μαντείο και στην
 περιοχή αρχαία πόλη, η οποία καταστράφηκε με το μεγάλο σεισμό του 360 μ.X..
Aπό τα βάθη του σπηλαίου ακούγονται υποχθόνιοι θόρυβοι που πιθανόν να οφεί-
λονται σε υπόγεια τρεχούμενα νερά.Σε ένα άλλο σπήλαιο της βόρειας πλαγιάς του 
Γκίγκιλου η παράδοση λέει ότι ακούγονται οι ήχοι από τη λύρα ενός βοσκού νερα-
ϊδοπαρμένου. Tριγύρω του νεράιδες με λυμένα μακριά ξανθά μαλλιά χορεύουν και 
τραγουδούν κρατώντας στα χέρια τους μωρά παιδιά άσπρα σαν τους αφρούς των 
κυμάτων...Στην κορυφή δε εικάζεται ότι υπήρχε ο θρόνος του Κρητογενή Δία, ενώ
στις δυτικές ομαλές κορφές του όρους «Ψιλάφι» (υψόμετρο 1984 μέτρα) ο μύθος 
τον θέλει να πραγματοποιούσε τις αρματοδρομίες του."

Η μεγάλη σάρα στις πλαγιές του Ψηλάφι


Η μεγάλη σάρα στις πλαγιές του Ψηλάφι


Η μεγάλη σάρα στις πλαγιές του Ψηλάφι





ΤΟ ΔΙΑΣΕΛΟ (ΤΟ ΜΟΝΟΠΆΤΙ Ε4 ΣΥΝΕΧΊΖΕΙ ΓΙΑ ΚΟΥΣΤΟΓΕΡΑΚΟ)



ΤΟ ΒΑΡΑΘΡΟ ΤΗΣ ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑΣ ΜΕ ΒΑΘΟΣ 150 Μ.






Η ΠΛΑΓΙΑ ΤΟΥ ΨΗΛΑΦΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΡΑ









Το τοπίο όσο ανεβαίνουμε αγριεύει όλο και περισσότερο, με την ανάβαση να
γίνεται πάντα πάνω στο ελικοειδές μονοπάτι με τα όμορφα σε θέα περάσματα
και τραβερσάρει τις ορθοπλαγιές του βουνού.Γκίγκιλος άγριο τοπίο βραχώδες
με εντυπωσιακούς σχηματισμούς, με στενά περάσματα που κρέμονται στην
κυριολεξία πάνω από τους γκρεμούς.Η κουραστική ανάβαση μας φέρνει στο
διάσελο ανάμεσα στο Γκίγκιλο και το Ψηλάφι,ακολουθώντας πάντα το μονο-
πάτι Ε4 που εδώ στο διάσελο στρίβει δεξιά για το Κουστογέρακο.Η δικιά μας
πορεία συνεχίζει προς τα αριστερά περνάμε από το περιφραγμένο βάραθρο της
 «Καλιακούδας» βάθους 115 μέτρων και συνεχίζουμε προς την κορυφή στην
δυτική βραχώδη πλαγιά του Γκίγκιλου σκαρφαλώνοντας πολλές φορές πάνω
στα κοφτερά βράχια πριν συναντήσουμε ένα υποτυπώδες κάπως και πιο ομαλό
μονοπάτι μέχρι την προ-κορφή.Μέχρι το σημείο της προ-κορφής η ανάβαση
μας  γινόταν μέσα σε πυκνή ομίχλη ανάμεσα στα εντυπωσιακά πετρώματα του
βουνού με εξαιρετικούς σχηματισμούς, και σχέδια σε πολλές αποχρώσεις του
γκρι και του καφέ που σε μαγεύουν.













Η ΠΡΟ-ΚΟΡΦΗ

ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Η ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΓΚΙΓΚΙΛΟΥ














ΤΟ ΞΥΛΟΣΚΑΛΟ ΤΗΣ ΣΜΑΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ






ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΓΚΙΓΚΙΛΟΥ
Τα τελευταία περίπου 20 λεπτά γίνονται πλέον χωρίς μονοπάτι, απαιτεί
μεγάλη προσοχή πάνω στα κοφτερά βράχια και σκαρφάλωμα ακολουθώ
ντας τα σημάδια που σε οδηγούν στην κορυφή.Αυτό το τελευταίο τμήμα
είναι και το άγριο αλλά και πιο όμορφο της ανάβασης, καθώς συνοδεύε-
ται στο τέλος με το αίσθημα της κατάκτησης της κορυφής.Φτάνοντας
στο ψηλότερο σημείο η ομίχλη εξαφανίστηκε και την θέση της πήρε η
εντυπωσιακή θέα που η κορυφή του Γκίγκιλου σου προσφέρει.Στα ανα-
τολικά η οροσειρά των Λευκών Ορέων,τις κορυφές Μαύρη, Μελινταού,
Πάχνες και Ζαρανοκεφάλα, μέσα στα πυκνά σύννεφα,απέναντι δύσκολα
ξεχωρίζε μέσα στην ομίχλη το καταφύγιο του Καλλέργη ενώ στα βόρεια
ξεχώριζε όταν η ομίχλη άνοιγε το Οροπέδιο του Ομαλού.Στη νότια πλευρά
ξεχώριζε ο Βολακίας με την νεφοσκεπή κορυφή του, κια στα νότιοδυτικά
μιας και ο καιρός εκεί ήταν ηλίολουστος το φαράγγι της Τρυπητής και το
Λιβυκό Πέλαγος.Η παρέα μας ρούφηξε όση περισσότερη ομορφιά μπορού-
σε και πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το Ξυλόσκαλο της Σαμαριάς
από την ίδια εντυπωσιακή διαδρομή, με την ομίχλη πότε-πότε να απλώνει
το πέπλο της μέχρι το διάσελο όπου ξαναβρήκαμε το Ε4 για την επιστρο-
φή μας στο Ξυλόκασκαλο.





















Κορυφή Ψηλαφι 1984 μ.

ΠΙΣΩ ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΗΣ ΤΡΥΠΗΤΗΣ

ΧΙΟΝΟΥΡΕΣ 

ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΡΥΠΗΤΗΣ 





ΧΑΡΤΗΣ ΑΝΑΒΑΣΗΣ   ( από ΧΡΗΣΤΟ ΤΖΩΡΤΖΗ)

















ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΟΜΑΛΟΥ




















.