Τα τρία πανέμορφα χωριά, το Ορεινό τα Σχοινoκάψαλα και τον Άι Γιάννη, που
βρίσκονται στις νότιες παρυφές των βουνών της Θρυπτής, κάτω ακριβώς από την
κορυφή του Αφέντη Σταυρού, ένωσαν με μία αρκετά ενδιαφέρουσα διαδρομή
τέσσερις Ορειβατικοί σύλλογοι του Νομού μας : O Oρειβατικός Σύλλογος Αγί-
ου Νικολάου, ο Ορειβατικός Σύλλογος Ιεράπετρας ,ο Φυσιολατρικός-Ορει-
βατικός Σύλλογος Σητείας και ο Ε.Ο.Σ. Λασιθίου από το Οροπέδιο, στα χνά-
ρια των παλιών μονοπατιών που σε αλλοτινές εποχές ένωναν αυτά τα τρία χω-
ριά.Το πρωινό της Κυριακής 14 του Φλεβάρη,βρήκε τους κοντά 90 πεζοπόρους
να περπατάν προς το κέντρο του Ορεινού στο σημείο συνάντησης για το ξεκίνη-
μα μιας ακόμα περιπλάνηση μας στην όμορφη αυτή γωνιά της περιοχής μας. Ο
καιρός αρκετά συννεφιασμένος, παρά τις προβλέψεις για ηλιοφάνεια, έριχνε ένα
ελαφρό ψιλόβροχο την ώρα που ξεκινούσαμε με πορεία νότιο-δυτική,ανηφορικά
πάνω από το Ορεινό, που ονομάστηκε έτσι λόγω της ορεινής θέσης του (οι ντό-
πιοι το λένε και Ορνό), περάσαμε από αγροτικούς δρόμους την περιοχή πάνω
από το χωριό, όπου βρίσκεται η πηγή του "πρίνου" στα 820 μ. και εκεί συναντή-
σαμε τα πρώτα ίχνη του παλιού μονοπάτιού.
Ακολουθήσαμε την εντυπωσιακή πορεία το μονοπατιού στην απότομη πλαγιά του
βουνού έχοντας στα αριστερά μας το φαράγγι του "Ορεινού" που χαράζει τα εντυ-
πωσιακά πετρώματα μιας περιοχής που την χαρακτηρίζει ο συνδυασμός του πεύ-
κου και της πέτρας. Σε λίγο το βραχώδες μονοπάτι ελίσσεται μέσα σε αραιό πευ-
κοδάσος (τμήμα που κατάφερε να σωθεί από την μεγάλη πυρκαγιά το 1993) και
με πορεία δυτική οδηγούμαστε στα "λιβαδάκια των Σχοινοκαψάλων",μια περιοχή
επίπεδη,σαν μεγάλο λιβάδι (εξού και το όνομα) σε υψόμετρο 940μ. με εντυπωσική
θέα στο νότιο κρητικό πέλαγος που βρίσκεται λίγο ψηλότερα από το χωριό.Τα Σχοιν-
οκάψαλα ή Σκινοκάψαλα είναι το τελευταίο χωριό της παλιάς επαρχίας Σητείας στα
σύνορά της με την αντίστοιχη της Ιεράπετρας, και οφείλει το όνομα του στο γνωστό
δένδρο σκοίνος ή σχοίνος και στα καψάλα(τα υπόλοίματα καμένων σκοίνων-β.λ.
"καψαλίζω"). Η περιοχή εντυπωσιακή το δάσος εδώ είναι πυκνότερο και τα πανύ-
ψηλα πεύκα φαίνονται να "ξεχύνονται" από την κορυφή της απότομης πλαγιάς του
βουνού γεμίζοντας τις ρεματιές προς τα νότια.
Περπατάμε στον αγροτικό δρόμο, μέσα στο δάσος, που με πορεία ζιγκ-ζακ κατη-
φορίζει, ενώ το επιβλητικό βραχώδες τοπίο προς τα δυτικά και τα βόρεια εντυπω-
σιάζει το πεζοπόρο που τα διασχίζει.Θαυμάζουμε την ομορφιά του τοπίου που μας
οδηγεί στο σημείο που ξεκινά μια ρεματιά, όπου παρατηρούμε ίχνη από παλιές πέ-
τρινες μεγάλες δεξαμενές.Όσο κατηφορίζουμε η ρεματιά γίνεται όλο και περισσό
τερο πυκνότερη, συναντάμε απομεινάρια παλιών νερόμμυλων και μετά από λίγο
βγαίνουμε στο "Ψυχρό" μέσα σε ένα εντυπωσιακό τοπίο, με πανύψηλα πλατάνια
με ελάχιστη ποσότητα όμως τρεχούμενου νερού.Σε παλαιότερες εποχές αυτή την
περίοδο τόσο το ρέμα όσο και οι πηγές τροφοδοτούσαν την περιοχή με μεγάλες
ποσότητες νερού, που είχε ξεκινήσει την πορεία του από τις κορφές του Αφέντη
στα όρη της Θρυπτής, που φιλτραρισμένο σμιλεύοντας τα βράχια, ξεχύνονταν
"νηρόν ὕδωρ" σε μια πορεία που στο πέρασμα της δημιούργησε την ρεματιά του
"Μυλωνά" όπου παλαιότερα συναντούσες τους νερόμυλλους (εξού και το όνομα),
το φαράγγι "στο ριχτάρι" με τον μεγάλο καταρράκτη και τους εντυπωσιακούς βρα-
χώδεις σχηματισμούς, μέσα σε ένα πανέμορφο πευκοδάσος που πλησιάζει τα πα
ράλια στα Φέρμα .Εδώ μεσα στο όμορφο σκηνικό πραγματοποιήσαμε πικ-νικ και
επιστρέψαμε κατόπιν στην έδρα μας γεμάτοι συναισθήματα και εικόνες από μια
ακόμα κυρικάτικη περιπλάνηση μας στην φύση.
βρίσκονται στις νότιες παρυφές των βουνών της Θρυπτής, κάτω ακριβώς από την
κορυφή του Αφέντη Σταυρού, ένωσαν με μία αρκετά ενδιαφέρουσα διαδρομή
τέσσερις Ορειβατικοί σύλλογοι του Νομού μας : O Oρειβατικός Σύλλογος Αγί-
ου Νικολάου, ο Ορειβατικός Σύλλογος Ιεράπετρας ,ο Φυσιολατρικός-Ορει-
βατικός Σύλλογος Σητείας και ο Ε.Ο.Σ. Λασιθίου από το Οροπέδιο, στα χνά-
ρια των παλιών μονοπατιών που σε αλλοτινές εποχές ένωναν αυτά τα τρία χω-
ριά.Το πρωινό της Κυριακής 14 του Φλεβάρη,βρήκε τους κοντά 90 πεζοπόρους
να περπατάν προς το κέντρο του Ορεινού στο σημείο συνάντησης για το ξεκίνη-
μα μιας ακόμα περιπλάνηση μας στην όμορφη αυτή γωνιά της περιοχής μας. Ο
καιρός αρκετά συννεφιασμένος, παρά τις προβλέψεις για ηλιοφάνεια, έριχνε ένα
ελαφρό ψιλόβροχο την ώρα που ξεκινούσαμε με πορεία νότιο-δυτική,ανηφορικά
πάνω από το Ορεινό, που ονομάστηκε έτσι λόγω της ορεινής θέσης του (οι ντό-
πιοι το λένε και Ορνό), περάσαμε από αγροτικούς δρόμους την περιοχή πάνω
από το χωριό, όπου βρίσκεται η πηγή του "πρίνου" στα 820 μ. και εκεί συναντή-
σαμε τα πρώτα ίχνη του παλιού μονοπάτιού.
Ακολουθήσαμε την εντυπωσιακή πορεία το μονοπατιού στην απότομη πλαγιά του
βουνού έχοντας στα αριστερά μας το φαράγγι του "Ορεινού" που χαράζει τα εντυ-
πωσιακά πετρώματα μιας περιοχής που την χαρακτηρίζει ο συνδυασμός του πεύ-
κου και της πέτρας. Σε λίγο το βραχώδες μονοπάτι ελίσσεται μέσα σε αραιό πευ-
κοδάσος (τμήμα που κατάφερε να σωθεί από την μεγάλη πυρκαγιά το 1993) και
με πορεία δυτική οδηγούμαστε στα "λιβαδάκια των Σχοινοκαψάλων",μια περιοχή
επίπεδη,σαν μεγάλο λιβάδι (εξού και το όνομα) σε υψόμετρο 940μ. με εντυπωσική
θέα στο νότιο κρητικό πέλαγος που βρίσκεται λίγο ψηλότερα από το χωριό.Τα Σχοιν-
οκάψαλα ή Σκινοκάψαλα είναι το τελευταίο χωριό της παλιάς επαρχίας Σητείας στα
σύνορά της με την αντίστοιχη της Ιεράπετρας, και οφείλει το όνομα του στο γνωστό
δένδρο σκοίνος ή σχοίνος και στα καψάλα(τα υπόλοίματα καμένων σκοίνων-β.λ.
"καψαλίζω"). Η περιοχή εντυπωσιακή το δάσος εδώ είναι πυκνότερο και τα πανύ-
ψηλα πεύκα φαίνονται να "ξεχύνονται" από την κορυφή της απότομης πλαγιάς του
βουνού γεμίζοντας τις ρεματιές προς τα νότια.
Περπατάμε στον αγροτικό δρόμο, μέσα στο δάσος, που με πορεία ζιγκ-ζακ κατη-
φορίζει, ενώ το επιβλητικό βραχώδες τοπίο προς τα δυτικά και τα βόρεια εντυπω-
σιάζει το πεζοπόρο που τα διασχίζει.Θαυμάζουμε την ομορφιά του τοπίου που μας
οδηγεί στο σημείο που ξεκινά μια ρεματιά, όπου παρατηρούμε ίχνη από παλιές πέ-
τρινες μεγάλες δεξαμενές.Όσο κατηφορίζουμε η ρεματιά γίνεται όλο και περισσό
τερο πυκνότερη, συναντάμε απομεινάρια παλιών νερόμμυλων και μετά από λίγο
βγαίνουμε στο "Ψυχρό" μέσα σε ένα εντυπωσιακό τοπίο, με πανύψηλα πλατάνια
με ελάχιστη ποσότητα όμως τρεχούμενου νερού.Σε παλαιότερες εποχές αυτή την
περίοδο τόσο το ρέμα όσο και οι πηγές τροφοδοτούσαν την περιοχή με μεγάλες
ποσότητες νερού, που είχε ξεκινήσει την πορεία του από τις κορφές του Αφέντη
στα όρη της Θρυπτής, που φιλτραρισμένο σμιλεύοντας τα βράχια, ξεχύνονταν
"νηρόν ὕδωρ" σε μια πορεία που στο πέρασμα της δημιούργησε την ρεματιά του
"Μυλωνά" όπου παλαιότερα συναντούσες τους νερόμυλλους (εξού και το όνομα),
το φαράγγι "στο ριχτάρι" με τον μεγάλο καταρράκτη και τους εντυπωσιακούς βρα-
χώδεις σχηματισμούς, μέσα σε ένα πανέμορφο πευκοδάσος που πλησιάζει τα πα
ράλια στα Φέρμα .Εδώ μεσα στο όμορφο σκηνικό πραγματοποιήσαμε πικ-νικ και
επιστρέψαμε κατόπιν στην έδρα μας γεμάτοι συναισθήματα και εικόνες από μια
ακόμα κυρικάτικη περιπλάνηση μας στην φύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου