Πεζοπορία στα μονοπάτια γύρω από το μικρό χωριό Δωριές του "Πάνω Μερα
μπέλλου.Η διαδρομή περιελαμβάνει περπάτημα σε μονοπάτια και αγροτικούς
δρόμους αλλά και επίσκεψη σε δυό ιστορικά μοναστήρια της περιοχής, αυτά
της Παναγίας της Κορασανής βόρεια του χωριού και στην παλιά μονή Αγίων
Κωνσταντίνου και Ελένης στα νότια του οικισμού.Η διαδρομή ξεκινά
στα μισά περίπου του δρόμου ανάμεσα στις Πινές και την Φουρνή από την
περιοχή που ονομάζεται "Λαγκός".Ο ανηφορικός αγροτικός δρόμος οδή-
γεί στην κορυφή του λόφου με την θέα προς την περιοχή της Ελούντας και
του κόλπου του Μεραμπέλλου να είναι πολύ όμορφη. Η ελαφρά κατηφορική
πορεία στην συνέχεια περνά από μια μικρή επίπεδη έκταση με ελαιόδενδρα
και στην συνέχεια αφού ανηφορίσει ξανά για λίγο και περνά την στάνη στα
δρόμους αλλά και επίσκεψη σε δυό ιστορικά μοναστήρια της περιοχής, αυτά
της Παναγίας της Κορασανής βόρεια του χωριού και στην παλιά μονή Αγίων
Κωνσταντίνου και Ελένης στα νότια του οικισμού.Η διαδρομή ξεκινά
στα μισά περίπου του δρόμου ανάμεσα στις Πινές και την Φουρνή από την
περιοχή που ονομάζεται "Λαγκός".Ο ανηφορικός αγροτικός δρόμος οδή-
γεί στην κορυφή του λόφου με την θέα προς την περιοχή της Ελούντας και
του κόλπου του Μεραμπέλλου να είναι πολύ όμορφη. Η ελαφρά κατηφορική
πορεία στην συνέχεια περνά από μια μικρή επίπεδη έκταση με ελαιόδενδρα
και στην συνέχεια αφού ανηφορίσει ξανά για λίγο και περνά την στάνη στα
δεξιά και αντικρίζει την εκκλησία της "Παναγίας της Κορασανής"
Μονή Παναγίας στο Μεγάλο Κοράσι
Το μοναστήρι της Παναγίας της Κορασάνης,150 που σήμερα δε λειτουργεί, βρί-
σκεται στο Μεγάλο Κοράσι, βορειοανατολικά από τις Δωριές και βόρεια του
Σκουρά επί του Καδίστου όρους.Η θέση είναι δυσπρόσιτη και απομονωμένη, με
μεγάλη κλίση, βορειοανατολικό προσανατολισμό και σχετικά μεγάλο υψόμετρο
550 μ.Η άγονη πετρώδης και πρόσφατα καμένη περιοχή χρησιμοποιείται για βο-
σκή και χαρακτηρίζεται από χαμηλή βλάστηση και λίγες νεαρές ελιές. Από ση-
μείο με πολύ καλή ορατότητα, λίγο έξω από τη μονή, η θέα προς τον κόλπο του
Μιραμπέλου είναι μαγευτική· φαίνονται η χερσόνησος της Κολοκύθας, η Ελού-
ντα, οι σκοπιές Βαγί, Τράχηλας και Φονιάς.Ο ναός, που είναι αφιερωμένος στα
Εισόδια της Θεοτόκου και εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου, είναι μονόχωρος καμα-
ροσκέπαστος και σχετικά μικρών διαστάσεων.
Ο σημερινός ναός της Παναγίας της Κορασανής έχει χει νότια είσοδο, χαρα-
κτηριστική της περιόδου της πρώιμης Βενετοκρατίας, με απλό ημικυκλικό ανα-
κουφιστικό τόξο. Το αγιοθύριδο που κοσμεί την κόγχη του ιερού είναι μονολι-
θικό παραλληλόγραμμο με συνεπτυγμένο σταυρό. Το μνημείο έχει πρόσφατα
ανακαινιστεί.Γύρω από το ναό έχει διαμορφωθεί σήμερα τσιμεντένιο προαύλιο.
Ερείπια κελιών είναι ορατά στα βορειοδυτικά του ναού ενώ λίγο μακρύτερα,
στα βορειοανατολικά του,υπάρχουν υπολείμματα κάποιου συγκροτήματος, που
θα μπορούσε να ανήκει στη μονή. Κοντά του υπάρχουν ακόμη δύο κλειστές δε-
ξαμενές.Μάλλον επρόκειτο για μικρό μοναστηριακό συγκρότημα. Η μονή ανα-
φέρεται το 17οαιώνα. Το 1621 κατοικούν εκεί οι μοναχοί Κωνστάντιος Πεδιώ-
της και ο αδελφός του Ιωαννίκιος. Στην απογραφή του 1635 ο Κωνστάντιος
δηλώνει το μοναστήρι της Παναγίας στο Μεγάλο Κοράσι της περιοχής της
Φουρνής χωρίς εισοδήματα ή εκκλησίασμα, αναφέροντας πως τού έχει παρα-
χωρηθεί ισόβια από το φεουδάρχη Φραντζέσκο Πανιγέτο.
Αφού ξεκουραστήκαμε για λίγο συνεχίσαμε στον αγροτικό δρόμο για περίπου
ένα χιλιόμετρο και από τα δεξιά ακολουθήσαμε το μονοπάτι, περάσαμε το διά-
σελο και βρεθήκαμε ψηλά στον λόφο βόρειοανατολικά από το χωριό των Δω-
ριών.Στα δεξιά μας Μονή Καρδαμούτσας "στόλιζε" το άγονο τοπίο του Πάνω
Μεραμπέλλου και το περπάτημα περίπου μισής ώρας μας έφερε στην μεγάλη
δεξαμενή στις είσοδο του χωριού.Οι Δωριές ήταν οικισμός της κοινότητας Φου-
ρνής, βρίσκεται βόρεια αυτής και νότια από το Καρύδι.Το όνομα Δωριές (που
θυμίζει τους Δωριείς) απαντάται αρχικά στα χρόνια της Βενετοκρατίας ως το
τοπωνύμιο της μονής του Αγίου Γεωργίου που ταυτίζεται με τον Άγιο Κωνστα-
ντίνο. Το 1641 αναφέρεται ως χωριό και σε άλλες χρονολογίες αναφέρεται ως
τοποθεσία ή μετόχι. Στη συνέχεια αναφέρεται το 1821, το 1832, το 1881 και σε
όλες τις απογραφές του 20ου αιώνα.
Διασχίσαμε το χωριό και λίγο πρίν στρίψουμε αριστερά για την εκκλησία Αγίων
Κωνσταντίνου και Ελένης, δεχτήκαμε το ζεστό καλωσόρισμα από την κα Μαρία
την Πρεσβυτέρα που μας φύλεψε και ντόπια ξερά σύκα που μίλησε για τις καλές
εποχές του χωριού αλλά και την σημερινή εγκατάληψη.Ακριβώς μετά το σπίτι της
βρίσκεται η παλιά Μονή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένη.
Μονή Παναγίας στο Μεγάλο Κοράσι
Το μοναστήρι της Παναγίας της Κορασάνης,150 που σήμερα δε λειτουργεί, βρί-
σκεται στο Μεγάλο Κοράσι, βορειοανατολικά από τις Δωριές και βόρεια του
Σκουρά επί του Καδίστου όρους.Η θέση είναι δυσπρόσιτη και απομονωμένη, με
μεγάλη κλίση, βορειοανατολικό προσανατολισμό και σχετικά μεγάλο υψόμετρο
550 μ.Η άγονη πετρώδης και πρόσφατα καμένη περιοχή χρησιμοποιείται για βο-
σκή και χαρακτηρίζεται από χαμηλή βλάστηση και λίγες νεαρές ελιές. Από ση-
μείο με πολύ καλή ορατότητα, λίγο έξω από τη μονή, η θέα προς τον κόλπο του
Μιραμπέλου είναι μαγευτική· φαίνονται η χερσόνησος της Κολοκύθας, η Ελού-
ντα, οι σκοπιές Βαγί, Τράχηλας και Φονιάς.Ο ναός, που είναι αφιερωμένος στα
Εισόδια της Θεοτόκου και εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου, είναι μονόχωρος καμα-
ροσκέπαστος και σχετικά μικρών διαστάσεων.
Ο σημερινός ναός της Παναγίας της Κορασανής έχει χει νότια είσοδο, χαρα-
κτηριστική της περιόδου της πρώιμης Βενετοκρατίας, με απλό ημικυκλικό ανα-
κουφιστικό τόξο. Το αγιοθύριδο που κοσμεί την κόγχη του ιερού είναι μονολι-
θικό παραλληλόγραμμο με συνεπτυγμένο σταυρό. Το μνημείο έχει πρόσφατα
ανακαινιστεί.Γύρω από το ναό έχει διαμορφωθεί σήμερα τσιμεντένιο προαύλιο.
Ερείπια κελιών είναι ορατά στα βορειοδυτικά του ναού ενώ λίγο μακρύτερα,
στα βορειοανατολικά του,υπάρχουν υπολείμματα κάποιου συγκροτήματος, που
θα μπορούσε να ανήκει στη μονή. Κοντά του υπάρχουν ακόμη δύο κλειστές δε-
ξαμενές.Μάλλον επρόκειτο για μικρό μοναστηριακό συγκρότημα. Η μονή ανα-
φέρεται το 17οαιώνα. Το 1621 κατοικούν εκεί οι μοναχοί Κωνστάντιος Πεδιώ-
της και ο αδελφός του Ιωαννίκιος. Στην απογραφή του 1635 ο Κωνστάντιος
δηλώνει το μοναστήρι της Παναγίας στο Μεγάλο Κοράσι της περιοχής της
Φουρνής χωρίς εισοδήματα ή εκκλησίασμα, αναφέροντας πως τού έχει παρα-
χωρηθεί ισόβια από το φεουδάρχη Φραντζέσκο Πανιγέτο.
 |
| ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΑΣΑΝΗ |
Αφού ξεκουραστήκαμε για λίγο συνεχίσαμε στον αγροτικό δρόμο για περίπου
ένα χιλιόμετρο και από τα δεξιά ακολουθήσαμε το μονοπάτι, περάσαμε το διά-
σελο και βρεθήκαμε ψηλά στον λόφο βόρειοανατολικά από το χωριό των Δω-
ριών.Στα δεξιά μας Μονή Καρδαμούτσας "στόλιζε" το άγονο τοπίο του Πάνω
Μεραμπέλλου και το περπάτημα περίπου μισής ώρας μας έφερε στην μεγάλη
δεξαμενή στις είσοδο του χωριού.Οι Δωριές ήταν οικισμός της κοινότητας Φου-
ρνής, βρίσκεται βόρεια αυτής και νότια από το Καρύδι.Το όνομα Δωριές (που
θυμίζει τους Δωριείς) απαντάται αρχικά στα χρόνια της Βενετοκρατίας ως το
τοπωνύμιο της μονής του Αγίου Γεωργίου που ταυτίζεται με τον Άγιο Κωνστα-
ντίνο. Το 1641 αναφέρεται ως χωριό και σε άλλες χρονολογίες αναφέρεται ως
τοποθεσία ή μετόχι. Στη συνέχεια αναφέρεται το 1821, το 1832, το 1881 και σε
όλες τις απογραφές του 20ου αιώνα.
 |
| ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΑΣΑΝΗ |
 |
| ΜΟΝΗ ΚΑΡΔΑΜΟΥΤΣΑΣ |
Διασχίσαμε το χωριό και λίγο πρίν στρίψουμε αριστερά για την εκκλησία Αγίων
Κωνσταντίνου και Ελένης, δεχτήκαμε το ζεστό καλωσόρισμα από την κα Μαρία
την Πρεσβυτέρα που μας φύλεψε και ντόπια ξερά σύκα που μίλησε για τις καλές
εποχές του χωριού αλλά και την σημερινή εγκατάληψη.Ακριβώς μετά το σπίτι της
βρίσκεται η παλιά Μονή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένη.
Το μοναστήρι των Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης βρίσκεται στη νότια
είσοδο του σημερινού οικισμού, σε υψόμετρο 480 μ. Το συγκρότημα σήμερα δεν
κατοικείται και ο ναός του λειτουργεί ως ενοριακός των Δωριών.Το μοναστήρι
περιβάλλεται από καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ελαιώνες και αμπέλια, ενώ στη νο-
τιοανατολική πλευρά της αυλής υψώνονται μεγάλα κυπαρίσσια.Στο οπτικό πεδίο
της βρίσκονται ο οικισμός και τα μοναστήρια του Σωτήρος στις Δωριές, του Τι-
μίου Σταυρού στην Καρδαμούτσα και του Αγίου Αντωνίου στο Καρύδι.Ο ναός
είναι δίκλιτος καμαροσκέπαστος, μεγάλων διαστάσεων και ενισχυμένος εξωτε-
ρικά με αντηρίδες στη δυτική και νότια πλευρά του. Έχει νότια είσοδο με παραλ-
ληλόγραμμο θύρωμα. Τα δύο κλίτη, εκ των οποίων το βόρειο είναι αφιερωμένο
στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη και το νότιο στην Ύψωση του Τιμίου Σταυ-
ρού, επικοινωνούν μεταξύ τους με τοξωτά ανοίγματα.Ο γλυπτός διάκοσμος του
ναού αποτελείται από τα εντυπωσιακά αγιοθύριδα στις κόγχες των ιερών και το
κωδωνοστάσιο, στην επίστεψη του οποίου έχουν λαξευτεί οι μορφές των Ισαπο-
στόλων Κωνσταντίνου και Ελένης εκατέρωθεν κλίμακας που απολήγει σε σταυ-
ρό και στη βάση αναγράφεται η χρονολογία 1892.
Μονή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εξαιρετικά πλούσιο σε παραστάσεις ξυ-
λόγλυπτο τέμπλο, ενώ αξιόλογες είναι κάποιες φορητές βυζαντινές και μετα-
βυζαντινές εικόνες του ναού. Στα βόρεια του κάποτε καθολικού της μονής
σώζονται κελιά που σήμερα λειτουργούν ως αποθήκες, το βορδωνάρειο και
η είσοδος που αποτελείται από δύο συνεχόμενες πύλες. Πρόσφατα ανακαι-
νίστηκε μία θολωτή αίθουσα του συγκροτήματος. Ο υπόλοιπος περίβολος
περιτρέχεται από χαμηλό φράκτη, μέσα στον οποίο κλείνεται ένα πηγάδι και
μια κλειστή δεξαμενή. Γραπτή μνεία για το μοναστήρι γίνεται το 17ο αιώνα,
στην απογραφή των μονών και των εκκλησιών του 1635. Το μοναστήρι του
Αγίου Κωνσταντίνου που βρίσκεται στη Φουρνή και ανήκει στο δημόσιο τα-
μείο δηλώνει ο ιερομόναχος Αρτέμιος Φούσκης, τον οποίο έχει ορίσει λει-
τουργό ο Δούκας.145 Η μονή ταυτίζεται με τον Άγιο Γεώργιο το Δωριανό
στην οποία ηγούμενο εξέλεγε ο Δούκας.
Το μοναστήρι συνέχισε να λειτουργεί την Οθωμανική περίοδο και οι μοναχοί
του πήραν μέρος στις εξεγέρσεις κατά των Τούρκων. Το 1835 ο Κ. Κοζύρης
κάνει λόγο για την επίσκεψη του εκεί,147 ενώ στην απογραφή του 1881 κατοι-
κούν σε αυτό δύο μοναχοί και τέσσερις κοσμικοί.Στο χώρο της μονής καταλή-
γουν διάφορα καλντερίμια, στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν τρία πηγάδια και
μερικοί κατεστραμένοι ανεμόμυλοιστον κοντινό λόφο.Ακολουθήσαμε ένα από
αυτά τα καλντερίμια και ανηφορίσαμε στο διάσελο όπου στέκουν ακόμα τα ερεί-
πια τεσσάρων ανεμόμυλων.Το σημείο αυτό έχει εντυπωσιακή θέα στην μικρή
πεδιάδα με το χωριό των Δωριών,αλλά και στο Σύρμεσο και λίγο στην περιοχή
της Φουρνής.Η πορεία μας από εδώ ανατολική μας έφερε στον αγροτικό δρόμο
από όπου είχαμε περάσει το πρωί και περίπου ένα χιλιόμετρο πρίν το σημείο της
εκκίνησης μας,ολοκληρώνοντας έτσι μετά από τρείς ώρες και σαράντα ένα λε-
πτά την διαδρομή μας που το GPS την μέτρησε σε 10,8 χιλιόμετρα.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ
ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΩΡΙΕΣ at EveryTrail
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond
είσοδο του σημερινού οικισμού, σε υψόμετρο 480 μ. Το συγκρότημα σήμερα δεν
κατοικείται και ο ναός του λειτουργεί ως ενοριακός των Δωριών.Το μοναστήρι
περιβάλλεται από καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ελαιώνες και αμπέλια, ενώ στη νο-
τιοανατολική πλευρά της αυλής υψώνονται μεγάλα κυπαρίσσια.Στο οπτικό πεδίο
της βρίσκονται ο οικισμός και τα μοναστήρια του Σωτήρος στις Δωριές, του Τι-
μίου Σταυρού στην Καρδαμούτσα και του Αγίου Αντωνίου στο Καρύδι.Ο ναός
είναι δίκλιτος καμαροσκέπαστος, μεγάλων διαστάσεων και ενισχυμένος εξωτε-
ρικά με αντηρίδες στη δυτική και νότια πλευρά του. Έχει νότια είσοδο με παραλ-
ληλόγραμμο θύρωμα. Τα δύο κλίτη, εκ των οποίων το βόρειο είναι αφιερωμένο
στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη και το νότιο στην Ύψωση του Τιμίου Σταυ-
ρού, επικοινωνούν μεταξύ τους με τοξωτά ανοίγματα.Ο γλυπτός διάκοσμος του
ναού αποτελείται από τα εντυπωσιακά αγιοθύριδα στις κόγχες των ιερών και το
κωδωνοστάσιο, στην επίστεψη του οποίου έχουν λαξευτεί οι μορφές των Ισαπο-
στόλων Κωνσταντίνου και Ελένης εκατέρωθεν κλίμακας που απολήγει σε σταυ-
ρό και στη βάση αναγράφεται η χρονολογία 1892.
 |
| Η κα Μαρία σε παλαιότερες εποχές... |
Μονή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εξαιρετικά πλούσιο σε παραστάσεις ξυ-
λόγλυπτο τέμπλο, ενώ αξιόλογες είναι κάποιες φορητές βυζαντινές και μετα-
βυζαντινές εικόνες του ναού. Στα βόρεια του κάποτε καθολικού της μονής
σώζονται κελιά που σήμερα λειτουργούν ως αποθήκες, το βορδωνάρειο και
η είσοδος που αποτελείται από δύο συνεχόμενες πύλες. Πρόσφατα ανακαι-
νίστηκε μία θολωτή αίθουσα του συγκροτήματος. Ο υπόλοιπος περίβολος
περιτρέχεται από χαμηλό φράκτη, μέσα στον οποίο κλείνεται ένα πηγάδι και
μια κλειστή δεξαμενή. Γραπτή μνεία για το μοναστήρι γίνεται το 17ο αιώνα,
στην απογραφή των μονών και των εκκλησιών του 1635. Το μοναστήρι του
Αγίου Κωνσταντίνου που βρίσκεται στη Φουρνή και ανήκει στο δημόσιο τα-
μείο δηλώνει ο ιερομόναχος Αρτέμιος Φούσκης, τον οποίο έχει ορίσει λει-
τουργό ο Δούκας.145 Η μονή ταυτίζεται με τον Άγιο Γεώργιο το Δωριανό
στην οποία ηγούμενο εξέλεγε ο Δούκας.
Το μοναστήρι συνέχισε να λειτουργεί την Οθωμανική περίοδο και οι μοναχοί
του πήραν μέρος στις εξεγέρσεις κατά των Τούρκων. Το 1835 ο Κ. Κοζύρης
κάνει λόγο για την επίσκεψη του εκεί,147 ενώ στην απογραφή του 1881 κατοι-
κούν σε αυτό δύο μοναχοί και τέσσερις κοσμικοί.Στο χώρο της μονής καταλή-
γουν διάφορα καλντερίμια, στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν τρία πηγάδια και
μερικοί κατεστραμένοι ανεμόμυλοιστον κοντινό λόφο.Ακολουθήσαμε ένα από
αυτά τα καλντερίμια και ανηφορίσαμε στο διάσελο όπου στέκουν ακόμα τα ερεί-
πια τεσσάρων ανεμόμυλων.Το σημείο αυτό έχει εντυπωσιακή θέα στην μικρή
πεδιάδα με το χωριό των Δωριών,αλλά και στο Σύρμεσο και λίγο στην περιοχή
της Φουρνής.Η πορεία μας από εδώ ανατολική μας έφερε στον αγροτικό δρόμο
από όπου είχαμε περάσει το πρωί και περίπου ένα χιλιόμετρο πρίν το σημείο της
εκκίνησης μας,ολοκληρώνοντας έτσι μετά από τρείς ώρες και σαράντα ένα λε-
πτά την διαδρομή μας που το GPS την μέτρησε σε 10,8 χιλιόμετρα.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ
ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΩΡΙΕΣ at EveryTrail
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου