Από τα Λενικά στην Ελούντα περπάτησε η ορειβατική ομάδα Αγίου Νικολάου
την Κυριακή 28-9-2014 σε μια διαδρομή που πέρασε από ενδιαφέροντες τοπο-
θεσίες και χάρισε για μιά ακόμα φορά εντυπωσιακές εικόνες σε όσους ακολού-
θησαν την ομάδα μας.Αρχικά ξεκινήσαμε από τα Λενικά στην συνέχεια περάσα-
με από το αρχαίο "Αφροδίσιο Ιερό", ανεβήκαμε στο εντυπωσικό εγκαταλελλη-
μένο σήμερα οικισμό "Ραίνιδες" και με πορεία στην συνέχεια βόρεια από το
διάσελο ανάμεσα στις κορφές της Οξάς και της Κεφάλας και από το πολύ πα-
λιό μονοπάτι κατεβήκαμε στην Ελούντα έχοντας μόνιμα μπροστά μας την πανέ-
μορφη εικόνα του "Κόρφου" και του "Νησιού" της Ελούντας από ψηλά.
ΑΡΧΑΙΟ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟ ΙΕΡΟ
Η διαδρομή μας ξεκίνησε από το σημείο της μεγάλης δεξαμενής και από πα-
λιό εγκαταλλελημένο μονοπάτι κατευθυνθήκαμε στο "Αφροδίσιο Ιερό" όπου
και φτάσαμε μετά από πέντε λεπτά.Σε έναν επίπεδο χώρο κοντά οικισμό Ελ-
ληνικά, ανάμεσα στον Άγιο Νικόλαο και την Ελούντα, στη συνοριακή περι-
οχή των αρχαίων πόλεων-κρατών Λατούς και Ολούντος, βρισκόταν ένα ιδι-
αίτερα παλιό ιερό αφιερωμένο στην Αφροδίτη, το «αρχαίον Αφροδίσιον» των
επιγραφών του τέλους του 2ου αι. π.Χ. Ο χώρος έλαβε νέα σημασία,όταν κλι-
μακώθηκαν οι διενέξεις των δύο πόλεων για συνοριακές διαφορές και στη θέ-
ση περίπου του ερειπωμένου μονόχωρου γεωμετρικού ιερού χτίστηκε το 2ο
αι. π.Χ ο ναός δύο σύνναων θεοτήτων, του Άρη και της Αφροδίτης.Ο ορθο-
γώνιος γεωμετρικός ναός, διαστάσεων 4 x 9 μ. είχε προσανατολισμό προς τα
δυτικά. Μπροστά από την πρόσοψή του υπήρχε τραπεζοειδής βωμός, που πι-
θανώς βρισκόταν στο κέντρο ενός προθαλάμου με πέντε κίονες.Για καθέναν
από τους ναούς υπήρχε θύρα εισόδου από τον κοινό προθάλαμο.Σώζεται το
λίθινο υπέρθυρο της ανατολικής πόρτας του νότιου κλίτους, αφιερωμένου
στον Άρη, όπως αποδεινκύεται από την εύρεση μιας επιγραφής που αναφέ-
ρεται σε οικοδομικές εργασίες στο ναό του Άρη, ενώ υπήρχε μια ακόμη πρό-
σβαση σε αυτό από το νότιο τοίχο του κτηρίου.Το κτήριο δεν είχε χρησιμο-
ποιηθεί σύμφωνα με τους ανασκαφείς μετά από τους γεωμετρικούς χρόνους
και πιθανώς στο τέλος του 2ου αι. π.Χ. είχε ήδη ερειπωθεί, ενώ σήμερα στα
ερείπια πλέον διακρίνει κανείς τις βάσεις από τα δύο ενωμένα κτίρια του ιε-
ρού καθώς και μια επιγραφή σε πέτρα που αναφέρεται στην Αφροδίτη.
Η διαδρομή μας συνεχίζεται με πορεία δυτική έχοντας μπροστά μας μικρό λόφο
και η κατεύθυνση μας προς την κορυφή του όπου υπάρχουν τα ερείπια οικισμού
που είναι γνωστός στην περιοχή με το όνομα "Ραίνιδες" (στω Ραίνιδω..όπως λέ-
νε οι σημερινοί κάτοικοι στα Λενικά). Ο οικισμός ήταν μετόχι που άνηκε στις
Βρύσες του Μεραμπέλλου, και το χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι του χωριού (λό-
γω της απόστασης) σαν προσωρινή κατοικία για τις διάφορες περιοδικές γεωργι-
κές εργασίες στα γύρω κτήματα (στο θέρος,μάζεμα ελιών, χαρουπιών κ.ά.) Μό-
νιμος κάτοικος του μετοχίου στα παλιά χρόνια φέρεται να ήταν ένας ιερωμένος
ονόματι Ραινάκης στον οποίο οφείλετε ίσως το όνομα στο μετόχι αλλά και το
κτίσιμο της εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού στα νότιοανατολικά του οικισμού
σε πανοραμικό σημείο.Το μετόχι είναι κτισμένο στην κορυφή λόφου, αποτε-
λείται περίπου από δέκα-δώδεκα κυρία σπίτια, που εφάπτονται μεταξύ τους,
κατασκευασμένα αποκλειστικά με πέτρα (ξερολιθιά), έχουν λιγοστά μικρά δω-
μάτια που διαθέτουν περίτεχνες κα μάρες και μικρές "παρασχιές".Γύρω από
τον οικισμό μπορεί να διακρίνει κανείς τουλάχιστον επτά αλώνια, δύο δεξα-
μενές νερού (μία κλειστή ενετικού τύπου και μιά ανοικτή) αλλα και δύο μονο-
πάτια (με αντιρίδες δεξιά και αριστερά).με κατεύθυνση δυτικά και ανατολικά.
Η πορεία μας βόρεια ακολουθεί τον αγροτικό δρόμο περνά κάτω από την πε-
ριοχή των Ατζιμπραγών (ατζιμπραγά=δίδυμα) και συνεχίζει λίγο ανηφορικά
από την δεξιά μεριά του μικρού οροπέδιου (" στην Λαγκάδα" όπως είναι γνω-
στό) σε μια περιοχή που οι πληροφορίες από το παρελθόν μας πληροφορούν
ότι συλλέγονταν μεγάλη ποσότητα αμύγδαλων. Στην μέση περίπου συναντά-
με τα χαλάσματα πέτρινου σπιτιού με στρογγυλή μεγάλη δεξαμενή νερού και
φούρνο, ενώ δυό σκαλισμένες επιγραφές σε πέτρες μας πληροφορούν ότι ή-
ταν ιδιοκτησίας Κων/νου Μακρή κάτοικου Ελούντας και της οικογένειας του.
Σε τρίτη πέτρα υπαρχει σκαλισμένο το περίγραμμα του καικιού του (με όνομα
" Ολούς" ) που διέθετε στην Ελούντα.Το μικρό αυτό οροπέδιο βρίσκεται κάτω
ακριβώς απότο μικρό εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού στην κορυφογραμμή της
Οξάς.Ανεβαίνουμε στο αγροτικό δρόμο για πεντακόσια περίπου μέτρα και φτά-
νουμε στο διάσελο "στά Σελλιά", που δημιουργείται ανάμεσα στις δυό κορφές
της Οξά και της Κεφάλας.
Το σημείο "στα Σελλιά" είναι ένα εντυπωσιακό φυσικό μπαλκόνι με υπέροχη
θέα στον "κόρφο" και την ακτογραμμή της Ελούντας.Διακρίνονται οι τρείς οι-
κισμοί (Σχίσμα,Μαυρικιανό,Πάνω-Κάτω Χωριό), οι αλυκές με το κανάλι,η
χερσόνησος "το Νησί της Ελούντας" και στο βάθος στην είσοδο του κόρφου
σαν ένα μεγάλο πλεούμενο η Σπιναλόγκα. Από το σημείο εδώ ξεκινά ένα μο-
νοπάτι που κατηφορίζει μέχρι το χωριό στο ύψος της θάλασσας.Το μονοπάτι
στο ξεκίνημα του δεν εύκολα διακριτό όμως καθώς κατεβαίνει και η πορεία
του αρχίζει ζίγκ-ζακ είναι σε καλύτερη κατάσταση.Σε αυτό έχει βοηθήσει και
μια πυρκαγιά πρίν μερικά χρόνια που έκαψε τους θάμνους που είχαν φυτρώσει
ανάμεσα στις αντιρίδες του..Ένα μεγάλο μέρος από το μονοπάτι βέβαια έχει
μετατραπεί σε δρόμο για εξυπηρέτηση των πλούσιων κτισμάτων της περιοχής.
Μετά από εικοσάλεπτη πορεία συναντάμε την χάραξη του περιφερειακού δρό-
μου (τελικά έμεινε στα χαρτιά), και με πορεία ανατολική βγαίνουμε στον δρό
μο Ελούντας-Αγίου Νικολάου στο ύψος του γηπέδου όπου και τερματίζουμε
το περπάτημα μας.
H ΔΙΑΔΡΟΜΗ - ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
την Κυριακή 28-9-2014 σε μια διαδρομή που πέρασε από ενδιαφέροντες τοπο-
θεσίες και χάρισε για μιά ακόμα φορά εντυπωσιακές εικόνες σε όσους ακολού-
θησαν την ομάδα μας.Αρχικά ξεκινήσαμε από τα Λενικά στην συνέχεια περάσα-
με από το αρχαίο "Αφροδίσιο Ιερό", ανεβήκαμε στο εντυπωσικό εγκαταλελλη-
μένο σήμερα οικισμό "Ραίνιδες" και με πορεία στην συνέχεια βόρεια από το
διάσελο ανάμεσα στις κορφές της Οξάς και της Κεφάλας και από το πολύ πα-
λιό μονοπάτι κατεβήκαμε στην Ελούντα έχοντας μόνιμα μπροστά μας την πανέ-
μορφη εικόνα του "Κόρφου" και του "Νησιού" της Ελούντας από ψηλά.
ΑΡΧΑΙΟ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟ ΙΕΡΟ
Η διαδρομή μας ξεκίνησε από το σημείο της μεγάλης δεξαμενής και από πα-
λιό εγκαταλλελημένο μονοπάτι κατευθυνθήκαμε στο "Αφροδίσιο Ιερό" όπου
και φτάσαμε μετά από πέντε λεπτά.Σε έναν επίπεδο χώρο κοντά οικισμό Ελ-
ληνικά, ανάμεσα στον Άγιο Νικόλαο και την Ελούντα, στη συνοριακή περι-
οχή των αρχαίων πόλεων-κρατών Λατούς και Ολούντος, βρισκόταν ένα ιδι-
αίτερα παλιό ιερό αφιερωμένο στην Αφροδίτη, το «αρχαίον Αφροδίσιον» των
επιγραφών του τέλους του 2ου αι. π.Χ. Ο χώρος έλαβε νέα σημασία,όταν κλι-
μακώθηκαν οι διενέξεις των δύο πόλεων για συνοριακές διαφορές και στη θέ-
ση περίπου του ερειπωμένου μονόχωρου γεωμετρικού ιερού χτίστηκε το 2ο
αι. π.Χ ο ναός δύο σύνναων θεοτήτων, του Άρη και της Αφροδίτης.Ο ορθο-
γώνιος γεωμετρικός ναός, διαστάσεων 4 x 9 μ. είχε προσανατολισμό προς τα
δυτικά. Μπροστά από την πρόσοψή του υπήρχε τραπεζοειδής βωμός, που πι-
θανώς βρισκόταν στο κέντρο ενός προθαλάμου με πέντε κίονες.Για καθέναν
από τους ναούς υπήρχε θύρα εισόδου από τον κοινό προθάλαμο.Σώζεται το
λίθινο υπέρθυρο της ανατολικής πόρτας του νότιου κλίτους, αφιερωμένου
στον Άρη, όπως αποδεινκύεται από την εύρεση μιας επιγραφής που αναφέ-
ρεται σε οικοδομικές εργασίες στο ναό του Άρη, ενώ υπήρχε μια ακόμη πρό-
σβαση σε αυτό από το νότιο τοίχο του κτηρίου.Το κτήριο δεν είχε χρησιμο-
ποιηθεί σύμφωνα με τους ανασκαφείς μετά από τους γεωμετρικούς χρόνους
και πιθανώς στο τέλος του 2ου αι. π.Χ. είχε ήδη ερειπωθεί, ενώ σήμερα στα
ερείπια πλέον διακρίνει κανείς τις βάσεις από τα δύο ενωμένα κτίρια του ιε-
ρού καθώς και μια επιγραφή σε πέτρα που αναφέρεται στην Αφροδίτη.
Η διαδρομή μας συνεχίζεται με πορεία δυτική έχοντας μπροστά μας μικρό λόφο
και η κατεύθυνση μας προς την κορυφή του όπου υπάρχουν τα ερείπια οικισμού
που είναι γνωστός στην περιοχή με το όνομα "Ραίνιδες" (στω Ραίνιδω..όπως λέ-
νε οι σημερινοί κάτοικοι στα Λενικά). Ο οικισμός ήταν μετόχι που άνηκε στις
Βρύσες του Μεραμπέλλου, και το χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι του χωριού (λό-
γω της απόστασης) σαν προσωρινή κατοικία για τις διάφορες περιοδικές γεωργι-
κές εργασίες στα γύρω κτήματα (στο θέρος,μάζεμα ελιών, χαρουπιών κ.ά.) Μό-
νιμος κάτοικος του μετοχίου στα παλιά χρόνια φέρεται να ήταν ένας ιερωμένος
ονόματι Ραινάκης στον οποίο οφείλετε ίσως το όνομα στο μετόχι αλλά και το
κτίσιμο της εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού στα νότιοανατολικά του οικισμού
σε πανοραμικό σημείο.Το μετόχι είναι κτισμένο στην κορυφή λόφου, αποτε-
λείται περίπου από δέκα-δώδεκα κυρία σπίτια, που εφάπτονται μεταξύ τους,
κατασκευασμένα αποκλειστικά με πέτρα (ξερολιθιά), έχουν λιγοστά μικρά δω-
μάτια που διαθέτουν περίτεχνες κα μάρες και μικρές "παρασχιές".Γύρω από
τον οικισμό μπορεί να διακρίνει κανείς τουλάχιστον επτά αλώνια, δύο δεξα-
μενές νερού (μία κλειστή ενετικού τύπου και μιά ανοικτή) αλλα και δύο μονο-
πάτια (με αντιρίδες δεξιά και αριστερά).με κατεύθυνση δυτικά και ανατολικά.
 |
| ΤΟ ΜΕΤΟΧΙ "ΡΑΙΝΙΔΕΣ" ΑΠΟ ΨΗΛΑ |
Η πορεία μας βόρεια ακολουθεί τον αγροτικό δρόμο περνά κάτω από την πε-
ριοχή των Ατζιμπραγών (ατζιμπραγά=δίδυμα) και συνεχίζει λίγο ανηφορικά
από την δεξιά μεριά του μικρού οροπέδιου (" στην Λαγκάδα" όπως είναι γνω-
στό) σε μια περιοχή που οι πληροφορίες από το παρελθόν μας πληροφορούν
ότι συλλέγονταν μεγάλη ποσότητα αμύγδαλων. Στην μέση περίπου συναντά-
με τα χαλάσματα πέτρινου σπιτιού με στρογγυλή μεγάλη δεξαμενή νερού και
φούρνο, ενώ δυό σκαλισμένες επιγραφές σε πέτρες μας πληροφορούν ότι ή-
ταν ιδιοκτησίας Κων/νου Μακρή κάτοικου Ελούντας και της οικογένειας του.
Σε τρίτη πέτρα υπαρχει σκαλισμένο το περίγραμμα του καικιού του (με όνομα
" Ολούς" ) που διέθετε στην Ελούντα.Το μικρό αυτό οροπέδιο βρίσκεται κάτω
ακριβώς απότο μικρό εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού στην κορυφογραμμή της
Οξάς.Ανεβαίνουμε στο αγροτικό δρόμο για πεντακόσια περίπου μέτρα και φτά-
νουμε στο διάσελο "στά Σελλιά", που δημιουργείται ανάμεσα στις δυό κορφές
της Οξά και της Κεφάλας.
Το σημείο "στα Σελλιά" είναι ένα εντυπωσιακό φυσικό μπαλκόνι με υπέροχη
θέα στον "κόρφο" και την ακτογραμμή της Ελούντας.Διακρίνονται οι τρείς οι-
κισμοί (Σχίσμα,Μαυρικιανό,Πάνω-Κάτω Χωριό), οι αλυκές με το κανάλι,η
χερσόνησος "το Νησί της Ελούντας" και στο βάθος στην είσοδο του κόρφου
σαν ένα μεγάλο πλεούμενο η Σπιναλόγκα. Από το σημείο εδώ ξεκινά ένα μο-
νοπάτι που κατηφορίζει μέχρι το χωριό στο ύψος της θάλασσας.Το μονοπάτι
στο ξεκίνημα του δεν εύκολα διακριτό όμως καθώς κατεβαίνει και η πορεία
του αρχίζει ζίγκ-ζακ είναι σε καλύτερη κατάσταση.Σε αυτό έχει βοηθήσει και
μια πυρκαγιά πρίν μερικά χρόνια που έκαψε τους θάμνους που είχαν φυτρώσει
ανάμεσα στις αντιρίδες του..Ένα μεγάλο μέρος από το μονοπάτι βέβαια έχει
μετατραπεί σε δρόμο για εξυπηρέτηση των πλούσιων κτισμάτων της περιοχής.
Μετά από εικοσάλεπτη πορεία συναντάμε την χάραξη του περιφερειακού δρό-
μου (τελικά έμεινε στα χαρτιά), και με πορεία ανατολική βγαίνουμε στον δρό
μο Ελούντας-Αγίου Νικολάου στο ύψος του γηπέδου όπου και τερματίζουμε
το περπάτημα μας.
H ΔΙΑΔΡΟΜΗ - ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου