Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΕΛΑΚΑΝΟ-ΜΕΤΑΞΟΧΩΡΙ-ΧΡΙΣΤΟΣ-ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Στα μονοπάτια του πανέμορφου Σελάκανου περπάτησε η Ορειβατική ομάδα
Αγίου Νικολάου μία ημέρα μετά την "φθινοπωρινή ισημερία", την επίσημη
έναρξη του φθινοπώρου.Η περιοχή του Σελάκανου παρουσιάζει εξαιρετικό
περιηγητικό ενδιαφέρον για όποιον θέλει να ξεφύγει από την καθημερινότη-
τα, εκεί που κυριαρχούν οι φυσικές ομορφιές,οι οπτικές αντιθέσεις του ορει-
νού Κρητικού τοπίου,οι πηγές με τα δροσερά νερά και το εξαιρετικής ομο-
ρφιάς δάσος που το διασχίζουν πολλά παλιά μονοπάτια.'Ενα από αυτά είναι
και το παλιό λιθόστρωτο μονοπάτι που συνδέει το Σελάκανο με το Μεταξο-
χώρι, και ήταν αυτό που σκοπό είχε εκείνη την ημέρα να "ανακαλύψει" η ομά-
δα μας περπατώντας το σε όλο του το μήκος.


















Το Σελάκανο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους δασικούς πυρήνες
του άγριου πεύκου στη Μεσόγειο. Μέχρι τώρα, ήταν η καρδιά ενός τερά-
στιου δάσους πεύκων που καλύπτει όλο τον ορεινό τομέα της νοτιοδυτικής
πλευράς του Λασιθίου. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό μέρος του ορεινού
όγκου Δίκτη (σε ένα ύψος 930 μέτρων), που περιβάλλεται από τις τέσσερις
υψηλότερες αιχμές του κρητικού ορεινού όγκου.Στο Βορρά, υπάρχει ο Λά-
ζαρος (2080 μ), στη δύση το Σπαθί (2148m)και ο Αφέντης (2141 μ), στο
νότο το Σπαθί Μαδάρα (2000 m). Στην ανατολή, υπάρχει μια πανοραμική
άποψη στη Λιβυκή θάλασσα, σε μια απόσταση 15 χιλιομέτρων. Εκτός αυ-
τού, τα ύδατα της βροχής έχουν διαμορφώσει το γραφικό φαράγγι Σαρα-
κίνα, κοντά στο χωριό Μύθοι.Η όλη περιοχή έχει ενταχθεί στο δίκτυο NA-
TURA 2000.
















Το Σελάκανο είναι μια περιοχή όπου κυριαρχεί η παραδοσιακή γεωργική καλ-
λιέργεια, κτηνοτροφία, μελισσοκομία. Είναι χαρακτηριστικό ότι συλλέγει χι-
λιάδες κυψέλες από ολόκληρο το νησί.Στην ανατολική έξοδο,υπήρξε η αρχαία
Μάλλα.και διασχίζεται από μονοπάτια τα οποία οδηγούν εδώ από τα οροπέδια
Καθαρού (1200μ)Βόρεια, Ομαλού Βιάνου Ν.Δυτικά, Λασιθίου και Λιμνάκα-
ρου(850μ) Β.Δυτικά όπου καταλήγεις ανηφορίζοντας σε υψόμετρο 2000μ πά-
νω στη Δίκτη.Πρινόδασος με κυπαρίσια και σε μεγαλύτερο υψόμετρο πεύκα
(τραχεία πεύκη) καλύπτουν την κοιλάδα του Σελάκανου,ενώ πανοραμική θέα
προς τις γυμνές κορυφές της Δίκτης προσφέρει το ομώνυμο χωριό που είναι
κτισμένο αμφιθεατρικά και περιβάλλεται από περιβόλια και πυκνή βλάστηση















Η διαδρομή μας ξεκινά μέσα από τον οικισμό του Σελάκανου όπου αρχικά
περπατάμε στον αγροτικό δρόμο που και μετά από λίγο και από τα αριστερά
μπαίνουμε στο δάσος όπου και βρίσκουμε το παλιό μονοπάτι.Η πορεία μας
νότια μετά από λίγα μέτρα συναντά την ξύλινη πινακίδα που μας δείχνει την
κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουμε για το Μεταξοχώρι.Η διαδρομή
μέσα στο δάσος είναι πανέμορφη.Πανύψηλα πεύκα δεξιά και αριστερά φυλα-
κίζουν τις ακτίνες του ήλιου μέσα σε ένα τοπίο που κυριαρχεί η απόλυτη ηρε-
μία και το μόνο που ξεχωρίζεις είναι τα κελαηδήματα των πουλιών. Κάποια
φτεροκοπήματα μέσα από πεύκα μας αποσπούσαντην προσοχή αλλά η πυκνή
βλάστηση μας εμπόδιζε να αναγνωρίσουμε και φωτγραφίσουμε τα πετούμε-
να είδη.
















Η διαδρομή μας κινείται στο δεξιό πρανές του φαραγγιού του "Παρσά" που
το διασχίζει ο ποταμός "Ψωριάρης", με κατηφορική πορεία μέσα στο όμο-
ρφο πευκοδάσος.Η απέναντι μεριά είναι πολύ απότομη και χαρακτηρίζεται
από τα κάθετα πανύψηλα βράχια όπου φωλιάζουν μεγαλά αρπακτικά πτηνά
της περιοχής.Σε μερικά σημεία συναντάμε και αρκετούς "μελισσόκηπους",
δηλαδή πεζούλες που τοποθετούσαν τα μελίσσια τους στα παλαιότερα χρό-
νια.Το μονοπάτι αρκετά ευδιάκρρητο σε ένα-δυό μόνο σημεία του έχει πα-
ρασυρθεί από τα νερά μικρών αλλά ορμητικών ρεμάτων που κατεβαίνουν
από τα ψηλότερα σημεία.Μετά από περίπου μιάς ώρας κατάβαση φτάνουμε
ακριβώς πάνω από το Μεταξοχώρι σε ένα σημείο βίγλα της περιοχής με
πανέμορφη θέα στα γύρω χωριά (Μάλλες και Χριστό) καθώς και στην όλη
ρεματιά που καταλήγει μέσω του φαραγγιού της Σαρακίνας στο Μύρτος.
Μετά από λίγα λεπτά βρισκόμαστε να περπατάμε στα έρημα σοκάκια στο
Μεταξοχώρι στο χωριού άλλοτε Οικουμενικού Πατριάρχη Μελετίου Με-
ταξάκη.












Το Μεταξοχώρι είναι ένα μικρό χωριό με λίγους κατοίκους, στα δυτικά του
δ.δ. Μαλών σε υψόμετρο 600μ,στους νότιοανατολικούς πρόποδες του ορει-
νού όγκου της Δίκτης.Οι κάτοικοι μετανάστευσαν στα πεδινά της Ιεράπετρας,
για να ασχοληθούν με τα θερμοκήπια.Το χωριό μετονομάστηκε το 1955 από
"Παρσάς" σε Μεταξοχώρι προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Μελε-
τίου Μεταξάκη που γεννήθηκε εδώ.Ο οικισμός είναι του 17ου αιώνα όπως
προκύπτει από την χρονολόγηση των παλαιών εκκλησιών. Απο το 1929 απο-
τέλεσε αυτόνομη κοινότητα, την δεκαετία του 90 ανήκε στο Δήμο Νέας Μάλ-
λας και σήμερα είναι τοπικό Διαμέρισμα του καλλικρατικού Δήμου Ιεράπετρας.
Το  1630 είχε 138 κατοίκους, το 1940 είχε 281, και το 2001 απογράφονται 55
κάτοικοι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Οι μονίμως διαμένοντες στο χωριό
όμως δεν ξεπερνούν τους τέσσερις με πέντε.













Το Μεταξοχώρι συνδέεται οδικός με τα Συμιανά χωριά Ρίζα, Μουρνιές,
καθώς και με το πανέμορφο δάσος του Σελακάνου.Εδώ συναντάς σήμερα
ερειπωμένα σπίτια Κρητικού ρυθμού, την εκκλησία του Κοιμητηρίου μισο-
γκρεμισμένη, υπέροχα φυσικά τοπία με φόντοτην  θέα των βουνοκορφών
όπου ο πεζοπόρος μπορεί να απολαύσει την μυρωδιά της φύσης και τους
ήχους ζώων και πουλιών.Οι ορειβατικές και φυσιολατρικές διαδρομές στο
Μεταξοχώρι και γύρω από αυτό είναι απίθανες.Ξεχωρίζει το σπήλαιο στο
Κλεισίδι όπου υπάρχουν παλαιά ευρήματα, σκεύη και σκελετοί ανθρώπων
που κατέφευγαν εκεί την περίοδο της Τουρκοκρατίας ενώ βόρεια του χω-
ριού σε μεγάλο υψόμετρο είναι και το σπήλαιο της Νεραϊδόγουλας το οποίο
πολλές φορές μέσα στον Αύγουστο εκβάλει από τα έγκατα του μεγάλες πο-
σότητες νερού που καταλήγουν στον Ψωριάρη ποταμό.
















Από το Μεταξοχώρι η διαδρομή μας περίπου δύο χιλιομέτρων γίνεται από
το δρόμο που οδηγεί στον Χριστό το διπλανό επίσης πανέμορφο μικρό ορει-
νό χωριό σκαρφαλωμένο στις δυτικές βουνοπλαγιές της Δίκτης, σε υψόμε-
τρο 550μ.,καταπράσινο, με πολλά νερά που διατηρεί ακόμα στις μέρες μας
τον παραδοσιακό του χαρακτήρα,με πολλά καλντερίμια και στενά σοκάκια
και παλιές εκκλησίες.Διασχίσαμε το χωριό και μετά από εικοσάλεπτο ελα-
φρά ανηφορικό περπάτημα τερματίσαμε την διαδρομή μας στην μαγευτική
"Αγία Παρασκευή".Η μικρή πλατεία κάτω από τα θεόρατα πλατάνια και δί-
πλα στα τρεχούμενα νερά προφέρει την καταλληλότερη χαλάρωση μετά από
το περπάτημα πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται και από αχνιστό πεντανόστη-
μο ψητό ξυλόφουρνου στην παραδοσιακή ταβέρνα του Γιώργου Καραλάκη
μέσα σε αυτό το μαγευτικό σκηνικό.Η ημέρα μας και μιά ακόμα φορά τελεί-
ωσε με τον καλύτερο τρόπο και το ραντεβού μας ανανεώθηκε για την επόμε-
νη Κυριακή για μία ακόμα εξόρμηση στην φύση.















Δεν υπάρχουν σχόλια: