Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΑΝΟΥΣΑ ΣΤΟΝ ΚΡΟΥΣΤΑ









Η ιδέα για μια τελευταία πεζοπορία για το 2010 μπορεί να έπεσε
την τελευταία στιγμή,και συνέπεσε με την επομένη των Χριστου-
γέννων,όμως δεν εμπόδισε την παρέα μας που πραγματοποίησε
μια όμορφη βόλτα πάνω από το χωριό του Κρούστα στην περιοχή
"Λίδι" ψάχνοντας για τα λίγα εναπομείναντα διπλά μυρωδάτα
μανουσάκια που φυτρώνουν ανάμεσα στο πετρώδες έδαφος







































Ξεκινήσαμε μέσα από το χωριό του Κρούστα,περπατήσαμε στα
στενά σοκάκια,βγήκαμε στα περιβόλια διασχίσαμε τα χωράφια με
τις ελιές και πήραμε πορεία νοτιοδυτική ανεβαίνοντας προς την
πλαγιά κάτω από την "Πλατεία Κορυφή".Ακολουθήσαμε τον
αγροτικό δρόμο αρχικά και μετά τα μονοπάτια που οδηγούν στα
χωράφια της περιοχής.Εδώ η περιοχή είναι γεμάτη από αμυγδαλιές.
Περπατάμε τώρα στις πεζούλες ανάμεσα στα γυμνά δένδρα και
συνεχίζουμε την ανηφορική πορεία μας μέχρι που το έδαφος
γίνεται πιο πετρώδες.







 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 




Εκεί στη περιοχή την διάσπαρτη από πέτρες ανάμεσα στο  κοκκι-
νόχωμα διακρίνουμε εκατοντάδες φυτά μανουσών.Μερικά από
αυτά μάλιστα όσα δηλαδή άντεξαν τον χιονιά των προηγούμενων
ημερών είχαν βγάλει λίγα από τα εντυπωσικά διπλά μοσχοβολιστά
άνθη τους.Είναι τα μανουσάκια διαφορετικά βέβαια από τα μονά
που συντά κανείς πιο συχνά όμως μυρίζουν με το ίδιο μεθυστικό
άρωμα.
 
 



Οι νάρκισσοι περιλαμβάνουν περί τα 50 είδη. Στην Ελλάδα συνα-
ντώνται 6 με πιο δημοφιλή την γνωστή και από τους αρχαίους
μύθους αμαρυλλίδα: Narcissus tazetta.Είναι πολυετές βολβώδες
φυτό, ενδημικό της μεσογείου και ανθίζει νωρίς τον χειμώνα, τα
δε άνθη του είναι ερμαφρόδιτα, (έχει αρσενικά και θηλυκά άνθη),
που γονιμοποιούνται από μέλισσες. Το άρωμα των ανθέων είναι
σχεδόν μεθυστικό. Μεγάλη ποσότητα ανθέων νάρκισσου σε
κλειστό χώρο μπορεί να προκαλέσει ελαφρά νάρκωση. Προτιμά τα
βαριά και υγρά εδάφη αλλά δεν αποκλείεται να τα βρούμε και σε
βραχώδεις εκτάσεις. Ο βολβός του κυρίως, (που μοιάζει με
κρεμμύδι), αλλά και τα φύλλα περιέχουν ένα δηλητηριώδες
αλκαλοειδές, τη Lycorine, η κατανάλωση της οποίας σε μεγάλες
ποσότητες την καθιστά θανατηφόρο.
 
 






Στην περιοχή μας γνωστά είναι τρία είδη : το μονό και το διπλό
(Narcissus tazetta) και ένα λεπτότερο που ανθίζει στην αρχή του
φθινωπόρου(Narcissus serotinus)Το όνομα του προέρχεται από τον
ήρωα της ελληνικής μυθολογίας, τον Νάρκισσο, το δε tazetta
σημαίνει μικρή κούπα, από το σχήμα της κιτρίνης κορόνας του
άνθους.Ενώ για τη δύση είναι ένα σύμβολο ματαιοδοξίας, ένεκα
του μύθου του νάρκισσου, στην Κίνα είναι σύμβολο καλοτυχίας.
























Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πρόσωπα στην Ελληνική
Μυθολογία ήταν και ο Νάρκισσος. Ένας ωραίος νέος της
Βοιωτίας, γιος της Νύμφης Λειριώπης και του ποταμού
Κηφισού.Ο μύθος αναφέρει ότι κάποια μέρα καθισμένος ο
ωραίος Νάρκισσος κοντά σε μια πηγή είδε το πρόσωπό
του στα νερά της πηγής. Στη θέα αυτή λέγεται πως τόσο
πολύ θέλχθηκε, που θέλησε βυθίζοντας το βραχίωνα του
στο νερό να τη συλλάβει. Επειδή όμως παρά τις προσπά-
θειές του δεν το κατόρθωνε παρέμεινε στη θέση αυτή
αυτοθαυμαζόμενος μέχρι που υπέστει μαρασμό και πέθανε.
Στη θέση εκείνη μετά από λίγο φύτρωσε το ομώνυμο άνθος
ως σύμβολο της φθοράς και των χθόνιων θεοτήτων.Ενας
άλλος μύθος (σύμφωνα με τον Οβίδιο)αναφέρει ότι ο ωραίος
Βοιωτός νέος, απασχολημένος να θαυμάζει την καθ΄ όλα
άριστη σωματική του διάπλαση από τις όχθες ποταμού,
στα νερά αυτού, δεν έδωσε καμία προσοχή ή δεν ανταπο-
κρίθηκε στον εκδηλούμενο έρωτα της Νύμφης Ηχούς η
οποία και συνεχώς τον καλούσε. Αποτέλεσμα ήταν η μεν
φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε ν΄
ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει,
ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό
του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.








Αφήνουμε πίσω μας τα όμορφα φυτά και ακολουθούμε το
μονοπάτι που συνεχίζει να ανεβαίνει και μετά από μια ώρα
φτάνουμε στην στάνη του Βάρδα.Ούτε ο βοσκός ούτε τα ζώα
βρίσκονται εκεί παρατηρούμε όμως το χαμηλό πέτρινο κτίριο
που φυλοξενεί το εργαστήρι του βοσκού αλλά και τις μάντρες
των προβάτων.Περνάμε το μικρό ρέμα κάτω από την στάνη
και αφού δισχίσουμε λίγο από το ασφαλτόδρομο στρίβουμε
δεξιά πρός τα "αρκαλίδια" όπως αναφέρει η σχετική πινακίδα
και συναντάμε το παλίο μονοπάτι που έρχεται από το Καθαρό
δίπλα στον καταπότη(=πέτρινο αυλάκι)που οδηγούσε το
νερό στο χωριό του Κρούστα.Περπατάμε πάνω στο μονοπάτι,
όπου είναι δυνατό,μια και οι πολλοί δρόμοι της περιοχής το
έχουν καταστρέψει και επιστρέφουμε στον Κρούστα μετά
από πεζοπορία 3.2 ωρών.Η συνέχειαστη μικρή και ζεστή
ταβέρνα στο "Πλάι" στην Κριτσά όπου απολαμβάνουμε μια
ρακή κλείνοντας έτσι την  τελευταία πεζοπορία μας για το 2010











 



 

ΚΡΟΥΣΤΑΣ-ΜΑΝΟΥΣΑ


EveryTrail - Find trail maps for California and beyond

Δεν υπάρχουν σχόλια: