Mια όμορφη πεζοπορία-ανάβαση στην Τσίβη διοργάνωσε ο Πολιτιστικός
σύλλογος Κριτσάς την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου του 2011.Περίπου
τριάντα πεζοπόροι από την Κριτσά αλλά την ορειβατική ομάδα μας αψήφη-
σαν το πρωινό ξύπνημα αλλά και το κρύο στα βουνά πάνω από την Κριτσά
(το θερμόμετρο έδειχνε 11 βαθμούς) και βρέθηκαν στις 7 το πρωί στο δρόμο
προς το οροπέδιο του Καθαρού με τελικό προορισμό την κορυφή του Λασι-
θιώτικου βουνού που δεσπόζει πάνω από την περιοχή μας. Η Τσίβη ή και
Καθαρό στα 1664 μ. (τσιβή=φαλακρή, γυμνή,χωρίς δένδρα και βλάστηση),
είναι μια από τις πολλές κορφές που απαρτίζουν τον ορεινό όγκο της Δίκτης
και βρίσκεται ανατολικά του οροπεδίου Λασιθίου και βόρεια του οροπεδίου
Καθαρού.
Το σημείο που ξεκινάει το μονοπάτι για την κορυφή βρίσκεται στη θέση Δάμακας
λίγο πριν το οροπέδιο του Καθαρού, όπου υπάρχει ένα ενημερωτικό κιόσκι με
μοναδική θέα στο βουνό αλλά και στον Αγιο Νικόλαο στο βάθος.
Στο κιόσκι υπάρχει λεπτομερής χάρτης με τα μονοπάτια και τα αξιοθέατα της
περιοχής.Από κεί κατηφορίζουμε στην ρεματιά και ανεβαίνουμε προς την περιοχή
του πρινοδάσους που βρίσκεται στις παρυφές του βουνού.Το πρωινό κρύο που
μαζί με την υγρασία και το λίγο αέρα που φύσαγε μας ανάγκασε να φορέσουμε
για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι τα αδιάβροχα και τις κουκούλες μας.Περπατάμε
στο όμορφο αυτό δάσος που αποτελείται κυρίως από πρίνους και λίγους αζίλακες
και που βρίσκεται περίπου 14 km δυτικά του χωριού, πολύ κοντά στον ασφαλτο-
στρωμένο δρόμο που οδηγεί στο Οροπέδιο του Καθαρού, και αποτελεί συνέχεια
του κυπαρισσόδασους που σχηματίζεται λίγο πιο κάτω.Και τα δυό αυτά δάση βρί-
σκονται εκατέρωθεν μιας βαθειάς ρεματιάς, στους νότιους πρόποδες του βουνού
της Τσίβη, και διασχίζεται από το μονοπάτι που οδηγεί στο Καθαρό, πουυπάρχει
από τα Μινωϊκά χρόνια.
Περνάμε την ρεματία και το μονοπάτι αρχίζει ανηφορική πορεία κάτω από τους
μεγάλους πρίνους και μετά από μία ώρα περίπου σταματά ακριβώς μπροστά σε
μια πέτρινη μάντρα κάποιου κτηνοτρόφου της περιοχής. Από εκείνο το σημείο
δεν υπάρχει ευδιάκριτο μονοπάτι και η απότομη ανηφορική πορεία στην πλάγια
πάντα ανάμεσα στους πρίνους μας φέρνει σε μια μικρότερη ρεματιά λίγο ψηλό-
τερα. Οσο η πορεία ανεβαίνει τα δένδρα λιγοστεύουν και την θέση τους παίρνουν
τα φρύγανα, οι χαμηλοί αρωματικοί θάμνοι αποτελούμενοι κυρίως από θυμάρια
και λιγοστά ρείκια, φυτά ικανά να αντέξουν στις δύσκολες συνθήκες που επικρα-
τούν στην περιοχή δηλαδή τις υψηλές θερμοκρασίες και την ξηρασία του καλο-
καιριού, αλλά και τους δυνατούς ανέμους και τα κρύα του χειμώνα. Στην συνέ-
χεια όμως χάνονται και αυτά το βουνό "φαλακραίνει" και μας θυμίζει το λόγο που
ονομάστηκε τσίβι (δηλαδή γυμνό,φαλακρό). Βράχια σμηλευμένα από τον αέρα
και το χιόνι σε παράξενα σχήματα μας συντροφεύουν μέχρι την κορυφή της Τσίβης
που η ομίχλη αρχίζει σιγά-σιγά να την αγκαλιάζει, μαζί και εμάς, και ξαφνικά λίγα
μέτρα πρίν την κορυφή τα πάντα βρέθηκαν μέσα στο ολόλευκο πέπλο της, που λές
και ήρθε να μας καλωσορίσει σε μια ακόμα κορυφή του ιερού βουνού της Δίκτης.
Η επιστροφή μας με κατεύθυνση αντίθετη, από αυτή που ανεβήκαμε,ξεκίνησε
μετά από την λιγοστή παραμονή μας στα 1664 μ. στην κορυφή του βουνού μιας
και η ομίχλη είχε πυκνώσει αρκετά, με την ορατότητα στα πέντε περίπου μέτρα.
Μια ελαφριά βροχή που έπεφτε δεν δυσκόλεψε καθόλου την κατάβαση μας αλλά
ούτε καιη πυκνή ομίχλη μιας και ακολουθούσαμε ακριβώς τις οδηγίες από το GPS.
Η διαδρομή σαφώς πιο εύκολη λόγω του ότι κατεβαίνουμε αυτή την φορά, μας
έφερε μετά από πορεία περίπου μιάς ώρας στην πέτρινη μάντρα και από εκεί πάνω
στο ευδιάκριτο μονοπάτι επιστρέψαμε στο σημείο από όπου ξεκινήσαμε το πρωί.
Αμέσως μετά λίγο παρακάτω και στο σημείο ανάμεσα στους πρίνους τα μέλη του
πολιτιστικού συλλόγου Κριτσάς που διοργάνωσε την όλη πεζοπορία είχε ετοιμάσει
για όλους όσους συμμετείχαν μια μικρή συνεστίαση με νόστιμα μεζεδάκια ρακί,
και κρασί, και εκεί στο μοναδικό αυτό μέρος που το ζέστανε ο ήλιος αλλά και οι
φιλόξενοι άνθρωποι του συλλόγου, μέσα στο όμορφο αυτό διονυσιακό περιβάλλον,
τελειώσαμε άλλη μια πεζοπορική διαδρομή μας.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond
σύλλογος Κριτσάς την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου του 2011.Περίπου
τριάντα πεζοπόροι από την Κριτσά αλλά την ορειβατική ομάδα μας αψήφη-
σαν το πρωινό ξύπνημα αλλά και το κρύο στα βουνά πάνω από την Κριτσά
(το θερμόμετρο έδειχνε 11 βαθμούς) και βρέθηκαν στις 7 το πρωί στο δρόμο
προς το οροπέδιο του Καθαρού με τελικό προορισμό την κορυφή του Λασι-
θιώτικου βουνού που δεσπόζει πάνω από την περιοχή μας. Η Τσίβη ή και
Καθαρό στα 1664 μ. (τσιβή=φαλακρή, γυμνή,χωρίς δένδρα και βλάστηση),
είναι μια από τις πολλές κορφές που απαρτίζουν τον ορεινό όγκο της Δίκτης
και βρίσκεται ανατολικά του οροπεδίου Λασιθίου και βόρεια του οροπεδίου
Καθαρού.
Το σημείο που ξεκινάει το μονοπάτι για την κορυφή βρίσκεται στη θέση Δάμακας
λίγο πριν το οροπέδιο του Καθαρού, όπου υπάρχει ένα ενημερωτικό κιόσκι με
μοναδική θέα στο βουνό αλλά και στον Αγιο Νικόλαο στο βάθος.
Στο κιόσκι υπάρχει λεπτομερής χάρτης με τα μονοπάτια και τα αξιοθέατα της
περιοχής.Από κεί κατηφορίζουμε στην ρεματιά και ανεβαίνουμε προς την περιοχή
του πρινοδάσους που βρίσκεται στις παρυφές του βουνού.Το πρωινό κρύο που
μαζί με την υγρασία και το λίγο αέρα που φύσαγε μας ανάγκασε να φορέσουμε
για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι τα αδιάβροχα και τις κουκούλες μας.Περπατάμε
στο όμορφο αυτό δάσος που αποτελείται κυρίως από πρίνους και λίγους αζίλακες
και που βρίσκεται περίπου 14 km δυτικά του χωριού, πολύ κοντά στον ασφαλτο-
στρωμένο δρόμο που οδηγεί στο Οροπέδιο του Καθαρού, και αποτελεί συνέχεια
του κυπαρισσόδασους που σχηματίζεται λίγο πιο κάτω.Και τα δυό αυτά δάση βρί-
σκονται εκατέρωθεν μιας βαθειάς ρεματιάς, στους νότιους πρόποδες του βουνού
της Τσίβη, και διασχίζεται από το μονοπάτι που οδηγεί στο Καθαρό, πουυπάρχει
από τα Μινωϊκά χρόνια.
Περνάμε την ρεματία και το μονοπάτι αρχίζει ανηφορική πορεία κάτω από τους
μεγάλους πρίνους και μετά από μία ώρα περίπου σταματά ακριβώς μπροστά σε
μια πέτρινη μάντρα κάποιου κτηνοτρόφου της περιοχής. Από εκείνο το σημείο
δεν υπάρχει ευδιάκριτο μονοπάτι και η απότομη ανηφορική πορεία στην πλάγια
πάντα ανάμεσα στους πρίνους μας φέρνει σε μια μικρότερη ρεματιά λίγο ψηλό-
τερα. Οσο η πορεία ανεβαίνει τα δένδρα λιγοστεύουν και την θέση τους παίρνουν
τα φρύγανα, οι χαμηλοί αρωματικοί θάμνοι αποτελούμενοι κυρίως από θυμάρια
και λιγοστά ρείκια, φυτά ικανά να αντέξουν στις δύσκολες συνθήκες που επικρα-
τούν στην περιοχή δηλαδή τις υψηλές θερμοκρασίες και την ξηρασία του καλο-
καιριού, αλλά και τους δυνατούς ανέμους και τα κρύα του χειμώνα. Στην συνέ-
χεια όμως χάνονται και αυτά το βουνό "φαλακραίνει" και μας θυμίζει το λόγο που
ονομάστηκε τσίβι (δηλαδή γυμνό,φαλακρό). Βράχια σμηλευμένα από τον αέρα
και το χιόνι σε παράξενα σχήματα μας συντροφεύουν μέχρι την κορυφή της Τσίβης
που η ομίχλη αρχίζει σιγά-σιγά να την αγκαλιάζει, μαζί και εμάς, και ξαφνικά λίγα
μέτρα πρίν την κορυφή τα πάντα βρέθηκαν μέσα στο ολόλευκο πέπλο της, που λές
και ήρθε να μας καλωσορίσει σε μια ακόμα κορυφή του ιερού βουνού της Δίκτης.
Η επιστροφή μας με κατεύθυνση αντίθετη, από αυτή που ανεβήκαμε,ξεκίνησε
μετά από την λιγοστή παραμονή μας στα 1664 μ. στην κορυφή του βουνού μιας
και η ομίχλη είχε πυκνώσει αρκετά, με την ορατότητα στα πέντε περίπου μέτρα.
Μια ελαφριά βροχή που έπεφτε δεν δυσκόλεψε καθόλου την κατάβαση μας αλλά
ούτε καιη πυκνή ομίχλη μιας και ακολουθούσαμε ακριβώς τις οδηγίες από το GPS.
Η διαδρομή σαφώς πιο εύκολη λόγω του ότι κατεβαίνουμε αυτή την φορά, μας
έφερε μετά από πορεία περίπου μιάς ώρας στην πέτρινη μάντρα και από εκεί πάνω
στο ευδιάκριτο μονοπάτι επιστρέψαμε στο σημείο από όπου ξεκινήσαμε το πρωί.
Αμέσως μετά λίγο παρακάτω και στο σημείο ανάμεσα στους πρίνους τα μέλη του
πολιτιστικού συλλόγου Κριτσάς που διοργάνωσε την όλη πεζοπορία είχε ετοιμάσει
για όλους όσους συμμετείχαν μια μικρή συνεστίαση με νόστιμα μεζεδάκια ρακί,
και κρασί, και εκεί στο μοναδικό αυτό μέρος που το ζέστανε ο ήλιος αλλά και οι
φιλόξενοι άνθρωποι του συλλόγου, μέσα στο όμορφο αυτό διονυσιακό περιβάλλον,
τελειώσαμε άλλη μια πεζοπορική διαδρομή μας.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΣΙΒΗ (1664μ.)
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου