Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΣΤΙΣ ΠΙΝΕΣ


Στους οικισμούς των Πινών περπάτησε η Ορειβατική και Πεζοπορική ομάδα
Αγίου Νικολάου την πρώτη Κυριακή (18-5) των Δημοτικών εκλογών του 2014.
Τα μέλη της ομάδας που πρόλαβαν να "εκτελέσουν" τα εκλογικάς τους καθή-
κοντα ή δεν είχαν άλλες υποχρεώσεις ακολούθησαν την αρχηγό Χάρις Γάλλου
σε μια όμορφη πεζοπορική διαδρομή στα μονοπάτια γύρω από τους οικισμούς
όπου κυριαρχούσαν οι μυρωδίες από τις ανθισμένες ρίγανες, με υπέροχη θέα
στο κόλπο της Ελούντας και του Μεραμπέλλου.Οι Πινές είναι δύο μικροί οικι-
σμοί που βρίσκονται σε ένα μικρό οροπέδιο βόρεια της Ελούντας,και που δια-
τηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα παρά τις οικιστικές παρεμβάσεις στην
γύρω περιοχή.(ΦΏΤΟ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ-ΕΛΕΝΗ ΛΑΜΠΡΟΥ)








 "Οι Πινές που σήμερα διακρίνονται σε Επάνω και Κάτω Πινές  βρίσκονται βο-
ρειοδυτικά της Ελούντας και βορειοανατολικά της Φουρνής, σε υψόμετρο 230
και 200 μέτρα αντίστοιχα.Με τις Πινές πιθανότατα ταυτίζεται ο οικισμός Spinea,
που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των χωριών της βενετικής  τούρμας του 13ου
και 14ου αιώνα και στο κατάστιχο του σεξτέριου ανάμεσα στα έτη 1227-1418.Στην
όψιμη Βενετοκρατία μνεία που σχετίζεται με τις Πινές εντοπίζεται σε έγγραφο του
1629 και αφορά στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου που έχει παρα-
χωρηθεί από τους Μπαρμπαρίγους στον Ιωαννίκιο Πατσούδη από την Κερά Κα-
ρδιώτισσα της Φουρνής.Προφανώς οι Πινές ήταν ένα από εκείνα τα φέουδα της
πρώιμης Βενετοκρατίας που στο πέρασμα των αιώνων εγκαταλείφθηκαν ή συρρι-
κνώθηκαν, λειτουργώντας έκτοτε ως μετόχια μεγάλων οικισμών, όπως η Φουρνή.
Οι Πινές εμφανίζονται και πάλι στις γραπτές πηγές το 1827 ως Pine48 και στην
απογραφή του 1881 ως Πιναίς με 179 κατοίκους.49 Έκτοτε συμπεριλαμβάνονται
σε όλες τις απογραφές."Πηγή.Μαριάννα Κατηφόρη(Αρχαιολόγος)











ΟΙ ΑΝΘΙΣΜΕΝΕΣ ΡΙΓΑΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΘΕΑ ΤΟΥΣ
ΟRIGANUM VULGARE....ΡΙΓΑΝΗ

Η κοινή ρίγανη προέρχεται από το φυτό Origanum vulgare, ανήκει στο γένος
Οriganum της οικογένειας των χειλιανθών. Είναι ένα αρωματικό ποώδες, αυ-
τοφυές βότανο και τη συναντάμε κυρίωςσε μεσογειακές περιοχές και στην
νότια και κεντρική Αμερική. Είναι επίσης γνωστή με τα ονόματα ρούβανο,
οριγάνος ή αγριορίγανη. Η λέξη ρίγανη έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα.
 Είναι μία σύνθετη λέξη που αποτελείται από τη λέξη "όρος" (βουνό) και τη λέ-
ξη "γάνος" (ευτυχία). Δηλαδή η χαρά του βουνού. Πιθανόν αυτή η ονομασία να
οφείλεται στην υπέροχη μυρωδιά που αναδύεται στις πλαγιές των βουνών που
καλύπτονται από ρίγανη, τους καλοκαιρινούς μήνες.Στην αρχαία Ελλάδα απο-
τελούσε σύμβολο ευτυχίας και για τον λόγο αυτό προσέθεταν κλαδιά ρίγανης
και δάφνης στα στεφάνια των νεονύμφων.Χρησιμοποιείται ευρέως στην ελλη
νική, την ιταλική, την τουρκική,και ισπανικήκουζίνα. Κυρίως χρησιμοποιείται
η αποξηραμένη ρίγανη (σπανιότερα γίνεται χρήση των φύλλων του φυτού) διότι
ενισχύουν περισσότερο τη γεύση και το άρωμα.





































       




















Κυριακή 11 Μαΐου 2014

ΜΟΝΟΠΑΤΙ Ε4 ΖΗΡΟΣ - ΣΚΑΛΙΑ - ΖΑΚΡΟΣ

Η ορειβατική ομάδα Αγίου Νικολάου συνεχίζοντας τις πεζοπορικές διαδρομές στο
μονοπάτι Ε4 περπάτησε την Κυριακή 11-Μαίου-2014 στο προ-τελευταίο τμήμα του
αυτό που ξεκινά από το οροπέδιο του Χανδρά της Σητείας και πιο συγκεκριμένα από
το χωριό της Ζήρου και φτάνει στο πρώτο από τα δύο χωριά της Ζάκρου την "Πάνω"
Η περιοχή του προορισμού μας,άγνωστη στο πολύ κόσμο, παραμένει ακόμα αυθε-
ντική και αποτελείτε από δύο μικρά οροπέδια που ενώνονται με μια στενή κοιλάδα.
Το πρώτο γνωστό ως το  οροπέδιο "των Αρμενοχανδράδων" (που παίρνει το όνο-
μα του από τους οικισμούς Αρμένοι και Χανδράς),και το δεύτερο λίγο μικρότερο
προς τα ανατολικά,ως "της Ζήρου",με το ομώνυμο κεφαλοχώρι,που βρίσκονται
νότια της πόλης της Σητείας.Η πεζοπορική μας διαδρομή είχε μήκος περίπου δέκα
χιλιόμετρα ξεκίνησε από την Ζήρο,διέσχισε τα άγονα πετρώδη υψίπεδα στο κέντρο
της ανατολικότερης επαρχίας της Κρήτης και τερμάτισε στην Ζάκρο εκεί που στην
αρχαιότητα βρισκόταν μία από τις τέσσερις σημαντικότερες πόλεις των Μινωιτών.



















ΖΗΡΟΣ
Η Ζήρος αποτελεί κεφαλοχώρι της Επαρχίας Σητείας στο Οροπέδιο Χανδρά.Άγνω-
στη η ετυμολογία του ονόματός του που γράφεται και Ζίρος και Ζύρος. Στο Κοινο
τικό Διαμέρισμα υπάγονται και οι συνοικισμοί Καλό Χωριό, ΧαμαίτοΥλο, Αγριλιά,
Αγία Ειρήνη, Λαμνιώνι, Απιδιάς, Ανάγυρος και Ξερόκαμπος (Άμπελος). Αν και δεν
έχουν γίνει συστηματικές ανασκαφές στις περιοχές Πεντάλιτρο, Ανεμομύλια, Πυ-
ργάδες και Φονιάς έχουν εντοπιστεί μινωϊκά λείψανα. Στην περιοχή της Ζήρου υπά-
ρχουν παλιές εκκλησίες με σπουδαιότερη της Άγ. Παρασκευής που είναι τοιχογρα
φημένη και στο υπέρθυρο της ανατολικής πόρτας υπάρχει επιγραφή με χρονολογία
1523.Στον Άγιο Νικόλαο υπάρχουν χαράγματα του 1507 και 1515. Στην επανάστα-
ση του 1821 σε τοποθεσία έξω από το χωριό, σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέ-
τρου, κοντά στην διασταύρωση με τον δρόμο που οδηγεί στα Απίδια, ο γνωστός αι-
μοβόρος γενίτσαρος Αφεντάκης οργάνωσε ομαδική σφαγή των Χριστιανών από την
Ζήρο και τα Χωριά Χαμαίτουλο, Καλό Χωριό, Αχλάδια, Τσω και Απίδια.  Στην πε-
ριοχή υπάρχουν τα σπήλαια Αγριλιά και Λυγιάς Σπήλιος.(ΠΗΓΗ :από το βιβλίο 
του Ν. Παπαδάκη, αρχαιολόγου: ΣΗΤΕΙΑ, 2000)





















Η διαδρομή μας ξεκινά από το οροπέδιο της Ζίρου και από τα βόρειανατολικά όπου
περπατάμε στο παλιό μονοπάτι που αρχικά περνά από την αριστερή μεριά του ξερού
ρέματος και στην συνέχεια ακολουθεί ανηφορική πορεία στην πλαγιά μέσα σε ένα
τοπίο με χαμηλούς θάμνους.στην συνέχεια περπατάμε στον χωματόδρομο με πορεία
βόρειοανατολική,περνάμε το πλάτωμα με ίχνη παλιού πέτρινου κτίσματος και τράφων
και φτάνουμε την περιοχή της Zακάνθου, μια από τις αρχαίες τοποθεσίες της περιοχής,
όπου διακρίνονται τα ερείπια παλιάς εγκατάστασης και το εκκλησάκι του Aγίου Iωάν-
νου).Διασχίζουμε το βραχώδες τοπίο μέσα από το παλιό μονοπάτι που μας φέρνει στο
πλάτωμα με τα αμπέλια όπου διακρίνουμε παλιά σπίτια στην περιοχή που οι ντόπιοι
ονομάζουν "Κανέβα" και συνεχίζουμε μέχρι τον παλιό εγκαταλλελημένο οικισμό Σκα-
λιά.
























ΣΚΑΛΙΑ
Τα Σκαλιά ήταν ένα μικρό χωριό λίγων κατοίκων κτισμένο στην κορυφή μιας μικρής
πλαγιάς, κατά τρόπο που οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών του αποτελούσαν το τείχος
που περικύκλωνε τον οικισμό, (υπήρχε και μικρό κάστρο), ενώ από την βόρεια μεριά
του οποίου μάλιστα βρισκόταν προστατευτικός γκρεμός.Οι κάτοικοι των Σκαλιών
είχαν αναπτύξει πλούσια αντιστασιακή δράση κατά των Τούρκων, γι’αυτό η Υψηλή
Πύλη αποφάσισε στα μέαα του 18ου αιώνα την εξόντωσή τους.Σήμερα τα Σκαλιά εί-
ναι ερείπια (σώζεται μόνο η Εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και ένα σπίτι) ενώ ο επισκέ-
πτης μπορεί να διακρίνει ακόμη το τείχος του χωριού. Επίσης, κάθε χρόνο στην εορτή
της Αγίας Παρασκευής στη Ζήρο, γίνονται εκδηλώσεις μνήμης και κατάθεση στεφα-
νιών στο μνημείο των πεσόντων Σκαλιωτών. ΠΗΓΗ:http://www. cretanbeaches.com




















                              





Η πορεία που ακολουθούμε μετά τα Σκαλιά μας φέρνει με κατηφορική διαδρομή σε
μια μικρή κοιλάδα χωρίς καθόλου δένδρα,ξερή και άνυνδρη, την οποία και διασχίζου-
με με κατεύθυνση το στενό πέρασμα ανάμεσα στα βράχια και οδηγούμαστε σε ένα
μικρό οροπέδιο.Το μικρό οροπέδιο είναι έρημο εκτός από ένα μικρό εγκαταλελειμέ-
νο κτίσμα.Διασχίζουμε το οροπέδιο σε χωματόδρομο με πορεία προς την ανατολική
άκρη του όπου και βρίσκουμε το μονοπάτι που αφού περάσει από το διάσελο ανάμε-
σα στις χαμηλές κορφές κατεβαίνει έχοντας στα αριστερά του μια καταπράσινη ρεμα-
τιά με πολλά νερά που την διασχίζει μικρό ρέμα.Μετά από λίγο αντικρύζουμε μπρο-
στά μας στα ανατολικά την Άνω Ζάκρο στην οποία και τερματίζουμε την διαδρομή
μας αφού περπατήασμε στην όχθη της ρεματιάς με τισ πηγές του χωριού.
Συνολικό μήκος διαδρομής | 11.2 χιλιόμετρα
Ώρες διαδρομής : 4 ώρες 45 λεπτά
























ΖΑΚΡΟΣ
Η Ζάκρος είναι χωριό στην ανατολική ακτή της Κρήτης. Διοικητικά υπάγεται στον
δήμο Ιτάνου του νομού Λασιθίου,χωρίζεται σε Πάνω Ζάκρο, το τμήμα που βρίσκε
ται ψηλότερα στο λόφο, και Κάτω Ζάκρο, το τμήμα που είναι κοντά στη θάλασσα.
Στην περιοχή βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Μινωικής πόλης της  Ζάκρου που
αποτελούν σήμερα σημαντικό αρχαιολογικό χώρο του Μινωικού πολιτισμού. Θεω-
ρείται ότι υπήρξε ένα από τα τέσσερα κύρια διοικητικά κέντρα των Μινωιτών, ενώ
το προστατευμένο λιμάνι της και η στρατηγική της θέση την κατέστησαν σημαντικό
εμπορικό κέντρο για το εμπόριο προς τα ανατολικά.Στην πόλη κυριαρχούσε το πα-
λάτι της Ζάκρου, το οποίο κτίστηκε το 1900 π.Χ.περίπου, ξανακτίστηκε το 1600 π.Χ
περίπου και καταστράφηκε το 1450 π.Χ μαζί με τα υπόλοiπα κύρια κέντρα του Μι-
νωικού πολιτισμού.Ένα φαράγγι, γνωστό ως το «Φαράγγι των νεκρών» διασχίζει
τόσο το πάνω όσο και το κάτω τμήμα της αρχαίας πόλης και φέρει το όνομά του από
τους πολυάριθμους τάφους που βρέθηκαν στις σπηλιές κατά μήκος των πλευρών
του. Σήμερα τα ερείπια του παλατιού είναι εμφανή και επισκέψιμα, καθιστώντας τη
Ζάκρο δημοφιλή τουριστικό προορισμό.Το σημερινό δημοτικό διαμέρισμα της Ζά-
κρου περιλαμβάνει τους οικισμούς Κάτω Ζάκρος, Αδραβάστοι, Αζοκέραμος, Κελ-
λάρια, Κλησίδιον, Άγιος Γεώργιος και Σφάκα.



















ΡΟΥΔΙΣΤΕΣ: υπόταξη απολιθωμένων δίθυρων μαλακίων, τής οποίας οι εκπρόσωποι
εμφανίστηκαν στο ανώτερο ιουρασικό και παρουσίασαν τη μεγαλύτερη εξάπλωση κατά
το κρητιδικό, στα τέλη τού οποίου και εξαφανίστηκαν.








H ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ 

ΖΗΡΟΣ-ΖΑΚΡΟΣ at EveryTrail
EveryTrail - Find hiking trails in California and beyond