Κυριακή 13 Μαΐου 2012

ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ - ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ (ΦΟΙΝΟΚΑΛΙΑ)

Την περιοχή του Πάνω Μεραμπέλλου διασχίζουν πολλά μικρά φαράγγια με
κατεύθυνση από το νότο προς τον βορρά, που χαράσουν σαν μεγάλα αυλάκια
το μοναδικό πετρώδες και άνυδρο τούτο τόπο.Ενα από αυτά είναι και το φα-
ράγγι "της Σκοτεινής", βόρεια από τον μικρό οικισμό της Φινοκαλίας. Η
ορειβατική ομάδα περπάτησε αυτή την Κυριακή του Μαίου (εν μέσω της
ακυβερνησίας της χώρας), σε αυτό το μικρό άνυδρο φαράγγι που ξεκινά
σχεδόν μέσα από το οικισμό και διασχίζει τα Κρητικά χώματα μέχρι τα βό-
ρεια παράλια του νησιού. Το φαράγγι πήρε του όνομα του κατά μία εκδοχή
επειδή η στενότητα και το βάθος του σε συνάρτηση με τα πολλά δένδρα που
είναι φυτρωμένα δεξιά και αριστερά της κοίτης δεν αφήνουν πολύ φώς να
περάσει, και κατά μία άλλη από τις πολλές σπηλιές με το λίγο φως που
διαθέτει το φαράγγι.





















Από το κεντρικό σημείο του οικισμού ανάμεσα από τα ακατοίκητα σπίτι διασχί-
ζουμε το μικρό σοκάκι που συνεχίζει σε μονοπάτι με κατεύθυνση βόρεια.Πε-
ρνάμε δίπλα από τα χαλάσματα σπιτιού με δυίο εντυπωσιακές καμάρες που
αντιστέκονται στην φθορά του χρόνου, και ακτηφορίζουμε προς την ρεματιά
που φαίνεται μπροστά μας.Το μονοπάτι είναι εδώ γεμάτο από μικρούς θάμνους
και το παρακάμπτουμε από τα αριστερά  κατεβαίνοντας από τις πεζούλες ενώ
λίγο πριν την είσοδο της ρεματιάς έχει καταστραφεί ένα μικρό τμήμα του.Μπαί-
νοντας στην στενή κοίτη του χειμάρου προχωράμε την περισσότερη ώρα κάτω
από τα κλαδιά των δένδρων ενώ ο αέρας μοσχοβολά από τα αρώματα της ρί-
γανης και της φασκομηλίας που αφθονούν εδώ.Στην πορεία συναντάμε 2-3 πη-
γάδια με νερό, ενώ μέσα στα ψηλά τοιχώματα του φαραγγιού θα συναντάμε και
αρκετές σπηλιές.Μάλιστα σε μία από αυτές, λίγο πριν την παραλία με το πετρό-
χτιστο τοίχο μπροστά από την είσοδο,λένε ότι έμενε μια απόκοσμη γυναίκα, η
Δατσερολενιά.




















Λίγο πριν την έξοδο τα πρανή του γίνονται αρκετά ψηλά και εντυπωσιακά γε-
μάτα από φλόμους που δίνουν ξεχωριστές εικόνες κάθε εποχή (ανάλογα τα χρώ-
ματα του ιδιαίτερου αυτού φυτού),που στην συνέχεια χαμηλώνουν και ακουμπούν
στα γαλανά νερά του Κρητικού πελάγους δημιουργώντας μια μικρή βοτσαλωτή
παραλία ανάμεσα στα βράχια της βόρειας ακτογραμμής της Κρήτης με τα εντυ-
πωσιακά σχήματα καθώς εκατομμύρια χρόνια τώρα τα σμιλεύει η μανία της θά-
λασσας.Είναι η παραλία της σκοτεινής που όμως δεν προσφέρετε για ένα εύκολο
μπάνιο λόγω της συχνά ταραγμένης θάλασσας και του άγριου βραχώδη βυθού
της.Ωστόσο προσφέρει μια ανάσα δροσίας σε όσους μπορέσουν να πραγματο-
ποιήσουν μια βουτιά μετά την διάσχιση του φαραγγιού κυρίως κατά τους καλο-
καιρινούς μήνες.


















Από το σημείο λίγο πριν την παραλία και από την σπηλία της Δατσερολενιάς
ξεκινά το στενό μονοπάτι που περνά από το ακρωτήριο Δρεπάνι και οδηγεί μετά
από περίπου μιάς ώρα πεζοπορία παράλληλα με την ακτογραμμή λίγο πιο ψηλά
από τα βράχια δίπλα στα εντυπωσιακά γαλαζοπράσινα χρώματα της θάλασσας,
στον μικρό κολπίσκο του Αγίου Ανδρέα κάτω από το ομώνυμο μοναστήρι .Λίγο
πριν ξεκινήσουμε την ανηφορική πορεία  προς το μοναστήρι περνάμε από μια
μικρή πηγή λίγα μέτρα πιο πάνω από το επίπεδο της θάλασσας που τρέχει νερό
σε μια δεξαμενή.Ακρίβώς μπροστά από την δεξαμενή βρίσκεται μια πέτρινη
καμάρα (δεν σώζεται ολόκληρη) με στοιχεία της περιόδου της ενετοκρατίας.
Δροσιζόμαστε στο τρεχούμενο νερό και ανηφορίζουμε στο μοναστήρι του Αγίου
Ανδρέα διακόσια περίπου μέτρα πιο πάνω.
























































ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ
Η αρχική μονή του Αγίου Ανδρέα χτίστηκε πολύ παλιά (άγνωστο πότε) εδώ
σε μια από τις πιο απομονωμένες και άγριες ακτές του Μεραμπέλου.Σήμερα
το παλιό μοναστήρι δεν υπάρχει αλλά έχει κτιστεί η μικρή μεταγενέστερη εκ
κλησία του Αγίου Ανδρέα.Ο ναός είναι κτισμένος μέσα στον βράχο ενώ δίπλα
του υπάρχουν αρκετά πεύκα. Σύμφωνα με την παράδοση, ένας βοσκός έβρισκε
συνεχώς την εικόνα του Αγίου Ανδρέα στην σπηλιά  που είναι σήμερα ο ναός,
παρόλο που την έπαιρνε κάθε μέρα στο σπίτι του. Έτσι αποφάσισε να κτίσει
τον ναό γύρω από τη σπηλιά. Μέσα στο σπήλαιο τον περισσότερο χρόνο τρέχει
νερό,ενώ από την οροφή του κρέμονται καντήλια.Γύρω από τον Ναό υπάρχουν
μερικά κελιά για τους ερημίτες, ενώ το καμπαναριό της εκκλησίας έχει την
επιγραφή «Δαπάνη λεπρών Σπιναλόγκας». Κοντά υπάρχει και ο τάφος του μο-
ναχού Ιωάννη Λαμπράκη, ο οποίος ανακαίνισε τον ναό το 1850, πάνω στα χα-
λάσματα του τo έτος 1850 o Ιωάννης Λαμπράκης βρήκε τα χαλάσματα του μο-
ναστηριού και θέλησε να το αναστηλώσει.









Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΛΩΤΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
Ο  Ιωάννης Λαμπράκης βρήκε τα χαλάσματα του αρχικού μοναστηριού και
έκανε σκοπό της υπόλοιπης ζωής του να συγκεντρώσει χρήματα για να το
αναστηλώσει.Απογοητεύτηκε όμως όταν δεν τα κατάφερε,και έφυγε να δου-
λέψει στην θάλασσα ως ναυτικός κάνοντας εμπόριο μεταξύ των νησιών για να
μπορέσει να να μαζέψει το αναγκαίο ποσό .Η ιστορία λέει πως μια μέρα γυ-
ρίζοντας στην Κρήτη έπεσε το καράβι του σε τρομερή θύελλα αλλά στάθηκαν
τυχεροί και βγήκαν στην ακτή.Ο ναύτης Λαμπράκης μίλησε τότε στον καπετάνιο
του για το μοναστήρι και το όνειρο του να το αναστηλώσει .Πήρε τον καπετάνιο
και του έδειξε το σημείο και αυτός του έδωσε τα χρήματαπου χρειαζόταν.Τότε
αυτός το αναστήλλωσε και έζησε από τότε εκεί ερημίτης μέχρι το θάνατο του.










Στο μοναστήρι μπορεί κάποιος σήμερα εύκολα να πάει αφού ακολουθήσει το
τσιμεντένιο δρόμο από την Φινοκαλία που με φιδογυριστή πορεία κατεβαίνει
μέχρι την είσοδο του.Ετσι μέσα στο άγριο τοπίο μπορεί να γαληνέψει αγναντε-
βοντας το γαλάζιο του Κρητικού πελάγους, να ξεκουραστεί κάτω από την σκιά
των πεύκων στο μικρό δασάκι δίπλα στο μοναστήρι αλλά και να προσευχηθεί 
στην κατανυκτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί το σπήλαιο του Ναού.Στον όμο-
ρφο περίβολο του μοναστηριού με τα ξύλινα και σιδερένια σήμαντρα ξεκου-
ραστήκαμε και στην συνέχεια ανηφορίσαμε από τον τσιμεντόδρο για το τελευ-
ταίο τμήμα της πεζοπορίας μας, όπου και επιστρέψαμε στον οικισμό της Φινο-
καλιάς, αφού πρώτα  περάσαμε από τον σταθμό του Πανεπιστημίου Κρήτης που 
βρίσκεται στην περιοχή και πραγματοποιεί δειγματοληψίες και μελέτη των αιω-
ρούμενων σωματιδίων της ατμόσφαιρας αλλά και από τον μικρό οικισμό Κου-

Δεν υπάρχουν σχόλια: