Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΤΣΙΒΗΣ






Μια από τις πολλές κορφές που απαρτίζουν τον ορεινό  όγκο της
Δίκτης είναι και το όρος Καθαρό ή Τσίβη.(Τσιβή=φαλακρή, γυμνή,
χωρίς δένδρα και βλάστηση). Βρίσκεται ανατολικά του οροπεδίου
Λασιθίου και βόρεια του οροπεδίου Καθαρού.Στην Τσίβη και σε
αρκετό υψόμετρο βρίσκονται οι γνωστές πηγές που τροφοδοτούν
το Οροπέδιο πολλά χωριά αλλά και την πόλη του ΑγίουΝικολάου.
Η ομάδα μας την Κυριακή 7-11-2010 είχε προγραμματίσει να
περπατήσει από το Οροπέδιο του Λασιθίου πάνω στο μονοπάτι
στην πλαγιά της Τσίβης και περνάει από αυτές τις σημαντικές
πηγές και καταλήγει στις Τάπες



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 



Ξεκινήσαμε την διαδρομή μας λίγο πιο πάνω από το Μέσα Λασίθι,
το πρώτο χωριό που συναντά κανείς ερχόμενος από τον Αγιο
Νικόλαο.Η πορεία για λίγοανηφορική μέχρι κορυφογραμμή που
οριοθετεί το οροπέδιο Λασιθίου.Στά αριστερά μας η Σελένα,το
ιστορικού για τον τόπο μας βουνό που πιθανότατα οφείλει το όνομά
του στη Σελήνη, τη δωρική Σελάνα,λίγο χαμηλότερα η κοιλάδα της
περιοχής των Ποτάμων, με τα όμορφα χωριά με τις πολλές πηγές
μικρές και μεγάλες που ποτίζουν τα περιβόλια, όπου καλλιεργούνται
λαχανικά, μηλιές, καρυδιές και αμπέλια,αλλά και τροφοδοτούν με
το πολύτιμο νερό και τους χαμηλό- τερους κάμπους και περιοχές.
 
ΕΝΑ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΜΑΣ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ :

http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=876876
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Ακολουθούμε τον αγροτικό δρόμο χαραγμένο πάνω στο παλαιό
μονοπάτι,και μετά από 30 λεπτά φτάνουμε στην εκκλησία των
Αγίων Αποστόλων.Η πέτρινη εκκλησία βρίσκεται ακριβώς στο
σημείο που βρίσκεται ένα τμήμα του παλιού μονοπατιού,το οποίο
και ακολουθούμε στην συνέχεια.Εδώ η Τσίβη δεν είναι άδενδρη
όπως δηλώνει το όνομα της.Μικροί και μεγάλοι κέδροι,βελανιδιές
και δεξιά και αριστερά μας συνθέτουν ένα μικρό δάσος,ενώ που
και που αχλαδιές μας προσφέρουν τους νόστιμους καρπούς τους.
Στο δρόμο μας μετά από λίγο βρίσκεται άλλο ένα ξωκκλήσι αυτό
του Αγίου Ιωάννη λίγο πρίν το σημείο με το τρεχούμενο νερό
που τροφοδοτεί με πόσιμο νερό το οροπέδιο του Λασιθίου.Για
λίγο ξεκουραστήκαμε στην πηγή απολαύσαμε το γαργάρισμα του
νερού και τους ήχους από τα κουδούνια των προβάτων που έτρεχαν
τρομαγμένα γύρω μας.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 




Η ΔΙAΔΡΟΜΗ ΜΑΣ  :

























Δυόμιση ώρες περπάτημα μας έφεραν στο τέρμα του αγροτικού
δρόμου που ένα μεγάλο μέρος του κατασκευάστηκε για να
εξυπηρετήσει τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας που έχουν
"φυτρώσει" και εδώ.Από το σημείο εκείνο μπορείς να δείς
όλη την μεγάλη κοιλάδα των Ποτάμων,που την διασχίζει ο
ποταμός Σκουλικάρης μέχρι το Δράσι.Απένατι μας στην Πλαγιά
της Σελάνας διακρίνουμε το Ρουσακιανό,το Αργυρό νερό με
την μικρή ομάδα των ανεμομύλων γνωστών με το όνομα του
" Κατακαλού οι Μύλοι". Λέγεται ότι οι παλιοί κάτοικοι των
Ποτάμων συνόδευαν μέχρι τούτο εδώ το σημείο αυτούς που
έφευγαν για μακριά και αποχαιρετώντας τους ευχόνταν: "Κατά
καλού να πάνε" εξ ου και το τοπωνύμιο. Το μυλοτόπι του
Κατακαλού εγκαταστάθηκε ή ενισχύθηκε μετά την βίαιη
διάλυση εκείνου στο Ζάρωμα το 1867.











 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λίγο χαμηλότερα(στα 1078μ) από το σημείο με τις κεραίες βρίσκεται
η πρώτη μεγάλη πηγή της Τσίβης(από την μεριά των Ποτάμων)η Πηγή
Κυνηγού.Μετά από μικρή κατάβαση στη απότομη πλαγιά βρεθήκαμε
στο σημείο από όπου σε μια πέτρινη πινακίδα στο μπροστά στην
δεξαμενή μας πληροφορεί  ότι η πηγή κατασκευάστηκε το 1932 επί
δημαρχίας Εμμ.Σκυβάλου.
Η πηγή τροφοδοτεί με νερό την πόλη του Αγίου Νικολάου,και
πραγματικά σε εντυπωσιάζει το ότι σχεδόν στην κορυφή του
βουνού αναβλύζει τέτοια ποσότητα νερού που υδροδοτεί τόσα
χρόνια την περιοχή μας.























Αφήνουμε πίσω την πηγή και συνεχίζουμε ανηφορικά για
άλλη μια φορά πάνω στο απόκρυμνο μονοπάτι που διασχίζει
τις πλαγίες τησ Τσίβης με τις μεγάλες σάρες μέχρι τα
1247 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι την επόμενη
μεγάλη πηγή αυτή του "Χαλασά".Σκαρφαλωμένη σχεδόν στην
κορυφή η πηγή αναβλίζει του πολύτιμο νερό,που τροφοδοτεί
και αυτή τον Αγιο Νικόλαο.Η πορεία μέχρι την πηγή είναι
δύσκολη γαιτί το μονοπάτι έχει σε πολλά σημεία παρασυρθεί
από τα νερά μικρών χειμάρων,και χρειάζεται ιδιαίτερη
προσοχή για να μην γλυστρήσεις και παρασυρθείς πρός
τα κάτω.Η μικρή αυλή-μπαλκόνι όμως μπρόστα στην πηγή
μας αντάμοιψε με την θέα της,την οποία απολάυσαμε
με την συνοδεία ρακής που πρόσφερε ο αρχηγός μας
ο Γιώργος Σταυρακάκης,και μας ζέστανε στο σημείο εκείνο
που η δροσία ήταν εντονότερη.


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 








Από το σημείο της πηγής Χαλασά η πορεία μας γίνεται
κατηφορική μέχρι το τέλος της διαδρομής μας.Δεν αργούμε
να φτάσουμε στο διάσελο από όπου μπροστά στα πόδια μας
απλώνεται όλη η περιοχή του Μεραμπέλλου.Συνεχίζουμε
προς τα κάτω,διασχίζοντας εκτάσεις γεμάτες με φρύγανα
θυμάρια, η φασκομηλιές,ασφάκες,λαδανιές κι άλλους μικρούς
θάμνους που φυτρώνουν σε αυτούς τους άγονους και βραχώδεις
τόπους σκορπίζοντας την ευωδιά τους και ομορφαίνοντας τη
γη μας,και που ανάμεσα τους διακρίνουμε να φυτρώνουν αυτή
την περίοδο πολύχρωμα κρινάκια και κρόκοι.
Περνάμε αριστερά του "βυζιού" του βουνού με το γνωστό
σχήμα,και μετά από λίγο φτάνουμε στις πρώτες στάνες λίγο
πιο πάνω από τις Τάπες.Το ρολόι μας δείχνει ότι περπατάμε
πέντε ώρες και σαράντα πέντε λεπτά όταν πρίν το πρώτο σπίτι
του χωριού βρισκόμαστε στο παλιό πανδοχείο,που λειτουργούσε
πολλά χρόνια στο χωριό και εξυπηρετούσε τους διαβάτες,από
και πρός το οροπέδιο Λασιθίου.Το πέτρινο χτίσμα (σκαλισμένο
σε πέτρα στο παράθυρο η χρονολογία 1922 )σε εντυπωσιάζει με
την αρχιτεκτονική του,ενώ στο εγκατελλελημένο εσωτερικό του
διακρίνονται το μεγάλο τζάκι και ένα πανέμορφο πατητήρι
ενσωματωμένο στον βράχο,στην πίσω πλευρά.








 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ένα από τα αρχαιότερα χωριά του Μεραμπέλλου,δυτικά του
κάμπου των Λακωνίων, σε υψόμετρο πάνω από 500 μ Σε έγγραφο
του 1577 αναφέρεται σαν Tapes και του 1580 σαν Tappes
(με 107 κατοίκους) Το όνομα πιθανόν να προέρχεται από το
Τάπης (λατινικό Tapes δηλαδή υπόστρωμα, χαλί) και ίσως έχει
μορφολογική προέλευση. Κατά τον Απόστολο Μακράκη, το όνομα
ίσως έχει σχέση με τη λέξη «πέρασμα» καθώς ένα σημαντικό
μονοπάτι(αυτό που περπατήσαμε στην σημερινή πεζοπορία)
και ξεκινούσε από το Μέσα Λασήθι, περνούσε κάτω από τη
Τζίβι και τη Πηγή Κυνηγού για να καταλήξει στα «Χάνια» των
Ταπών. Στις περιοχές Μικρός και Μεγάλος Κάστελος και στη
θέση Καμάρες υπάρχουν λείψανα Μινωικών οικισμών (πιθανότατα
στη περιοχή υπήρχαν εργοστάσια Πηλοπλαστικής).

























Η πορεία μας τελειώνει στην πλατεία στις Τάπες όπου στο
μικρό καφενείο κάτω από την κληματαρία μας περίμενε μια
απολαυστική ρακί με νόστιμες πατάτες ντάκο και ελιές
δίνοντας ένα υπέροχο τελείωμα στην πεζοπορία μας













 Η    ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ

Σελιά-Τάπες at EveryTrail
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond

Δεν υπάρχουν σχόλια: