ΣΤΟ ΠΕΥΚΟΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΘΡΥΠΤΗΣ ΚΑΙ Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

(από άρθρο του Λεωνίδα Κλώντζα στην εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ ,
και φωτογραφίες από την Πόπη Χαλκιαδάκη)


Η Μετεωρολογική Υπηρεσία προέβλεπε συννεφιασμένο
και βροχερό καιρό… ιδανικό για περπάτημα! Η Ορειβατική
Ομάδα μας σκέφτηκε ότι τα βουνά της Θρυφτής, πάνω
από το φαράγγι του Χα, προσφέρονται για ευχάριστη
πεζοπορία και είπαμε ότι «…αν είμαστε τυχεροί θα…
βραχούμε κιόλας!» Ο καλός Θεός μας έκανε την χάρη
και στα μισά της διαδρομής, άρχισε να βρέχει, τόσο,
όσο χρειάζονταν για να το ευχαριστηθούμε. Η φύση
μοσχομύρισε με… αρώματα! Στην παρέα μας ήταν και η
Ιταλίδα δημοσιογράφος Nicoletta Fagiolo η οποία
αυτές τις ημέρες βρίσκεται στο Λασίθι και «γυρίζει»
ντοκιμαντέρ για την Κρητική διατροφή.

Επιστρέφουμε στην πεζοπορία μας. Η ομάδα του Ορειβατικού
Συλλόγου, πέρασε «πάνω» από το φαράγγι του Χα και έφτασε
στο εκκλησάκι της Αγίας Άννας O ναός της Αγίας Άννας στη
Θρυπτή βρίσκεται μέσα ένα πανέμορφο πευκόφυτο τοπίο.
Είναι χτισμένος στα τέλη του 14ου αιώνα. Έχει γίνει συντήρησή
της, αλλά δυστυχώς αυτό έγινε καθυστερημένα, με αποτέλεσμα
να έχουν καταστραφεί πολλές από τις σημαντικές τοιχογραφίες.
Από εδώ ακολουθήσαμε το παλιό μονοπάτι που οδηγεί στον
οικισμό της Θρυφτής και περνά μέσα από ένα μοναδικό πευκο-
δάσος, με τα γκι (ημιπαρασιτικό φυτό που φυτρώνει στα έλατα
και στα πεύκα). να ξεχωρίζουν πάνω στα πανύψηλα δένδρα. Λίγο
πριν τον οικισμό, αλλάξαμε πορεία και πήραμε το μονοπάτι που
οδηγεί προς τον Άγιο Ιωάννη της Ιεράπετρας. Σε κάποιο σημείο
της διαδρομής ακολουθήσαμε ένα αγροτικό δρόμο και φτάσαμε
στην παλιά εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Από τις δίπλα συκιές
και μηλιές «δανειστήκαμε» μερικά από τα φρούτα τους!

Η φίλη μας από την Ιταλία, δεν χόρταινε να τραβά πλάνα από τα
άγρια βουνά της Θρυφτής που σιγά - σιγά ξαναγεμίσουν με πεύκα.
Σε όλα τα καμένα σημεία, εκατοντάδες νέα πευκάκια βγαίνουν
συνεχώς και αν δεν ξανακαούν, σε καμία πεντάρια χρόνια, το
δάσος θα ξαναγεννηθεί. Τι ωραίες εικόνες που έβλεπαν τα μάτια
μας. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ συνεχώς την πορεία του
πευκοδάσους και φέτος, πιο πολύ από άλλες χρονιές, γέμισα με
αισιοδοξία. Το νέο δάσος θα είναι καλύτερο από πρώτα. Απλά
εμείς έχουμε υποχρέωση, μαθαίνοντας από τα λάθη μας, να μην
επιτρέψουμε την εκ νέου καταστροφή του.

Το τέλος της πεζοπορίας, μας βρήκε όλους, ιδιαίτερα
ικανοποιημένους, στην ταβέρνα της Θρυφτής «το πρόβαρμα»!
(«σημαίνει το μέρος ή τη τοποθεσία, από την οποία
αντικρίζει κανένας κάποιο τοπίο, κάποιο άλλο μέρος,
που του ήταν προηγουμένως αθέατο, λόγω φυσικών εμποδίων»).
Η ταβέρνα μας είναι «…ο καλύτερος λόγος για να… πάρετε
τα βουνά!» μας λέγει ο ταβερνιάρης. Δεν προλαβαίναμε να
μπούμε μέσα και, επί μια ώρα «είχαν ανοίξει οι ουρανοί»!
Τα μάτια μας δεν χόρταιναν αυτήν την ευλογία. Η γη θα
ξαναγεννηθεί, θα πρασινίσει θα βγουν και οι… αμανίτες!
Στο «Πρόβαρμα» είχαμε ετοιμάσει μια ακόμα έκπληξη για
την Ιταλίδα δημοσιογράφο. Στο τραπέζι μας, -πάντα για
τις ανάγκες του φιλμ- περίμεναν πολλά και εκλεκτά
μεζεδάκια που η φίλη μας έπαθε… σοκ μόλις τα είδε!
Άρχισε να λέει τη λέξη «καταπληκτικά!» και στις πέντε
γλώσσες που γνωρίζει άριστα.

Ο οικισμός της Θρυφτής βρίσκεται σε υψόμετρο 860 μέτρων
και τα τελευταία χρόνια έχει γιγαντωθεί καθώς πολλά σπίτια
έχουν αναστηλωθεί και νέα έχουν χτιστεί, άναρχα και χωρίς
παραδοσιακά στοιχεία. Πριν είναι αργά, καλό θα ήταν να
οριστούν κάποιοι κανόνες στην δόμηση για να μην καταστρέψουμε
άλλο ένα πανέμορφο σημείο του τόπου μας.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ