ΑΦΕΝΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ-ΨΑΡΗ ΜΑΔΑΡΑ

Στις 6 Αυγούστου η Εκκλησία γιοτάζει την ανάμνηση  της Θείας
Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ιησού Χριστού. Η Μεταμόρφωση
έλαβε χώρα σε ψηλό όρος κατά τους τρείς συνοπτικούς Ευαγγελιστές
( Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά ) και σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση
στο όρος Θαβώρ, που στα εβραϊκά σημαίνει έλευση φωτός.Ηθιστε σε
ανάμνηση του γεγονότος αυτού οι εκκλησίες που αφιερώνονται στην
Μεταμόρφωση του Χριστού στον "Αφέντη Βασιλέα" να χτίζονται
σε πανύψηλες κορυφές.Ενα τέτοιο εκκλησάκι βρίσκεται στο ιερό
βουνό της Δίκτης,και στην κορυφή Ψαρή Μαδάρα (2.141 μ)ήταν
ο προορισμός της ομάδας μας για το εσπερινό την παραμονή της
εορτής της Μεταμορφώσεως.

Το εκκλησάκι αυτό του Αφέντη Χριστού βρίσκεται στα 2141
μέτρα, τη δεύτερη ψηλότερη κορφή του νομού μας.(πρώτη
είναι το Σπαθί με υψόμετρο τα 2147 μέτρα).Η ομάδα μας αποτε-
λούμενη από 19 άτομα του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου
ανέβηκε στην κορφή του Αφέντη για να παρακολουθήσει την
εσπερινό.Η πεζοπορία ήταν δύσκολη απότομης λόγω της ανάβασης.

Περάσαμε από την Ιεράπετρα το Μύρτος προς Βιάννο,με προορισμό
την Σύμη.Αφήνουμε τον νότιο οδικό άξονα και στρίβουμε στα δεξιά
για την περιοχή της Ανω και Κάτω Σύμης.Η πρώτη ανήκει διοικητικά
στον νομό Λασιθίου και η δεύτερη στο νομό Ηρακλείου.Ομορφα
καταπράσινα χωριά με πολλά τρεχούμενα νερά,στις παρυφές της
Δίκτης.Η Δίκτη είναι ένα θεϊκό όρος κατά την μυθολογία, αφού
εδώ γεννήθηκε ο Δίας, ο θεός των θεών, στο Δικταίο Άνδρο.
Το Ιερό του Ερμή και της Αφροδίτης στη θέση Κρύα Βρύση απέχει
μόλις 5 χιλιόμετρα από τον οικισμό Κάτω Σύμη. Εδώ βρίσκονται
οι σημαντικότερες αρχαιότητες του Δήμου Βιάννου.Το ιερό είναι
ένα από τα σημαντικότερα της αρχαιότητας, καθώς και ο μοναδικός
μέχρι σήμερα γνωστός χώρος λατρείας στην Κρήτη και στην Ελλάδα
που λειτούργησε επί πολλούς αιώνες χωρίς διακοπή. Ιδρύθηκε περί
το 2.000 π. Χ.Η θέση του Ιερού ταυτίζεται με το Ιερόν Όρος,
κατά τον Πτολεμαίο, το οποίο βρίσκεται μεταξύ του αρχαίου
Τσούτσουρα και της Ιεράπυτνας (σημερινής Ιεράπετρας).
Η λατρεία στο χώρο αυτό άρχισε από τη Μεσομινωική Εποχή και
συνεχίστηκε μέχρι τα ρωμαϊκά αυτοκρατορικά χρόνια. Ευρήματα
από το ιερό της Σύμης βρίσκονται σήμερα στο Αρχαιολογικό
Μουσείο του Ηρακλείου.
Στα «καμένα χωριά» της Βιάννου που πλήρωσαν βαρύτατο τίμημα
για την αντίσταση τους στον κατακτητή το 1942,ανήκουν και
τα χωριά της Σύμης όπου με την βοήθεια και συμμετοχή των
Συμιανών στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής οργανώθηκε
στα ψηλά βουνά τους το αντάρτικο της αντίστασης.

Στις παρυφές του συμπλέγματος των κορυφογραμμών του Αφέντη
Χριστού (2025μ.), Ψαρής Μαδάρας, Κούπας, περικλείονται λεκανο-
πέδια διάφορων μεγεθών από τα οποία το μεγαλύτερο και πιο
ονομαστό είναι ο Ομαλός. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1350μ. και έχει
μήκος περίπου 4,50 χλμ. και πλάτος 600μ. Περικλείεται μεταξύ των
κορυφών: Αφέντης Χριστός (2140μ.), δύο κορυφές στα νότιά του
(2025μ. και 2005μ.), Κισσός (1090μ.), Παντούρας (1512μ.),
αγνώστου ονόματος κορυφή δυτικά της τοποθεσίας Βουρλίδια
(1417μ.) και Παπούρα (1827μ.).Το χειμώνα τα αδιαπέρατα
πετρώματα του πυθμένατου βοηθούν στη δημιουργία μικρής
λίμνης στο κέντρο του, που αποστραγγίζεται σταδιακά μέχρι να
απορροφηθεί εντελώς το καλοκαίρι. Το τοπίο είναι εξαιρετικό σε
όλες τις εποχές του χρόνου, καθώς αλλάζει μορφές, από χιονισμένο
σε καταπράσινο και λουλουδιασμένο και από γυμνό σε αλπικό με τη
λίμνη στο εσωτερικό του.Στη δυτική του πλευρά βρίσκεται το
εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος. Μέσα στο ιερό έχει πηγή νερού
που χρησιμοποιούν οι κτηνοτρόφοι. Η πρόσβαση στον Ομαλό γίνεται
από τα χωριά Έμπαρος, Κάτω Σύμη και Αμιρά αλλά και με τα πόδια
από διάφορα μονοπάτια.

Aφήσαμε την Κάτω Σύμη και ανηφορίσαμε μέσα από το πανέμορφο
πευκοδάσος προς το οροπέδιο.Μέσα στο δάσος βρίσκονται χιλιάδες
κυψέλες που φέρνουν από πολλά μέρη της Κρήτης,για το εξαιρετικό
πευκόμελο που παράγουν οι μέλισσες εδώ.Τα μικρά χρωματιστά
κουτιά διαφορετικά ανά παραγωγό δίνουν μια όμορφη εικόνα μέσα
στα πεύκα.Συνεχίσαμε μέσα από δασος και μετά από 35 λεπτά
φτάσαμε στο Οροπέδιο του Ομαλού.

Από το οροπέδιο ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας. Είναι η πιο
σύντομη διαδρομή (3 ώρες)αλλά ανηφορική. Στις 4.15 το απόγευμα
αρχίσαμε την ανάβαση.Τα πρώτα 20 λεπτά είναι σχετικά εύκολα
παρότι δεν υπάρχει μονοπάτι που να σε οδηγεί.Ξεκουραζόμαστε
κάτω από τους τεράστιους πρίνους,που συναντάμε όμως μετά από
1 ώρα το τοπίο διαθέτει μόνο πέτρα,με σάρες και μικρούς θάμνους.
Λίγο πρίν τα 2000 μέτρα συναντάμε και την πηγή με λίγο τρεχούμενο
νερό,αλλά αρκετό να μας δροσίσει,ενώ διακρίνουμε στον ουρανό
να πετάνε ψηλά μερικές βιτσίλες κάνοντας αναχνωριστικές πτήσεις.
Συμπληρώνουμε τα παγούρια μας και συνεχίζουμε.Πίσω μας
χαμηλά πλέον το οροπέδιο του Ομαλού μικραίνει όσο αναεβαίνουμε.

Εχουν περάσει περίπου 2 ώρες όταν φτάνουμε στο πρώτο δίασελο,
από όπου διακίνουμε ένα στενό μονοπάτι ανάμεσα στα βράχια και
τις πέτρες με σημαδεμένα σημεία τα οποία ακολουθούμε.Η κορφές
είναι μέσα στα σύννεφα και δεν μπορούμε να διακρίνουμε τον τελικό
προορισμό,όμως ακολουθούμε το μονοπάτι,και αφού περάσαμε από
μερικούςαπίστευτους πέτρινους σχηματισμούς που κρέμονται πάνω
από τους γκρεμούς στα αριστερά μας άρχιζε να καθαρίζει ο ουρανός
και μέσα στην ομίχλη ξεπρόβαλε λίγα μέτρα πιο πάνω από μας η
κορυφή Ψαρή Μαδάρα.Το πέτρινο εκκλησάκι διακρινόταν στην
κορυφή ένω γύρω του πολύχρωμες σκηνές που είχαν στήσει οι
κατασκηνωτές που είχαν είδη φτάσει,έδιναν μια μοναδική εικόνα.
Τα τελευταία 15 λεπτά ήταν απότομα αλλά φτανοντας στην κορυφή
στα 2.141 μ. που για λίγο ξανακρύφτηκε μέσα στην ομίχλη, η
κούραση από την επίπονη πεζοπορία ανταμοίφθηκε όταν μετά από
λίγο το παιχνίδιτης ομίχλης σταμάτησε οριστικά παρουσιάζοντας
σιγά-σιγά το μοναδικό θέαμα.

 
 
 
Η θέα από την κορυφή είναι απερίγραπτη.Ο νομός Λασιθίου από την
μιά μερία και η υπόλοιπη κρήτη από την άλλη.Ο ορεινός όγκος της
Δίκτης του ιερού βουνού που γέννησε τον Δία βρισκόταν κάτω από
τα πόδια μας,και μόνο η κορυφή Σπαθί λίγο ψηλότερη μερικά μέτρα
μας κοιτούσε από τα βόρεια.Περιμένοντας να ξεκινήσει ο εσπερινός
η δύση του ηλίου μας χάρησε ένα μοναδικό θέαμα,καθώς όταν ο
ήλιος έδυσε μέσα στα σύννεφα δίπλα του ξεπρόβαλε η κορυφή του
Ψηλορείτη,λές και ήθελε με το επιβλητικό ύψος της να μας δείξει
ότι οι κορυφές που κατακτούμε δεν τελειώνουν ποτέ.

Η ΔΙΚΤΗ...
Η Δίκτη αντιπροσωπεύεται με την ευρύτερη περιοχή Ομαλού
Βιάννου (Σύμη και Ομαλός),τις περιοχές Σελάκανου,Κρασίου
και Σελένας και τα οροπέδια Λασιθίου και Καθαρού.
Τα κύρια στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της φυσικής
βλάστησης στο ορεινό συγκρότημα της Δίκτης είναι τα δάση
της τραχείας πεύκης (Pinus Brutia) κυρίως στις νότιες πλαγιές,
οι θαμνότοποι με φρυγανική και ελάχιστη μακκία βλάστηση στο
σύνολο του ορεινού όγκου και τα πρινοδάση (Quercus coccifera
και Quercus ilex) στις βορινές πλαγιές. Οι θαμνότοποι καλύπτουν
το 65 % περίπου του συνόλου, ενώ δασικές εκτάσεις με τραχεία
πεύκη και κυπαρίσσια (Cupressus sempervirens) αντιστοιχούν
στο 10% της κάλυψης.

Οι περισσότεροι που ανέβηκαν εδώ διανυκτερεύουν γύρω από την
κορυφή. Ο δικιά μας ομάδα, μετά το τέλος του εσπερινού,και την
ευλογία των άρτων,σε μιά ωραία τελετή έξω από το μικρό εκκλησάκι
πήρε το δρόμο της επιστροφής.Είχαμε βέβαια σκαλίσει τα χώματα
της κορυφής ψάχνοντας τα χρυσά κωνσταντινάτα που η παράδοση
λέει ότι είναι θαμένα,χωρίς αποτέλεσμα ανακαλύψαμε όμως
αμέτρητες πασχαλίτσες να βρίσκονται κάτω από τις πέτρες.
Μέ το σκοτάδι που στο μεταξύ είχε πέσει, και χωρίς την βοήθεια του
φεγγαριού που δεν στάθηκε αυτή την βραδιά σύμμαχος μας αλλά με
την βοήθεια των φακών κατηφορίσαμε από την κορυφή.Η δύσκολη
κουραστική κατάβαση δεν μας αποθάρυνε αντίθετα όλοι μας το
διασκεδάσαμε.Μας πήρε περίπου 3 ώρες και κάτι για να φτάσουμε
στο σημείο που είχαμε αφήσει τα αυτοκίνητα μας μέσα στο σκοτάδι,
με τα αστέριααπό πάνω μας αλλά και τα φώτα από τα χωριά του
Ηρακλείου που διακρίνονταν χαμηλά και δεξιά μας,να μας συντρο-
φεύουνστην κατάβαση μας.Ξεκινήσαμε για το ταξίδι της επιστροφής
κάνοντας όμως μια μικρή στάση στην Κάτω Σύμη όπου τα φημισμένα
συμιακά φασολάκια μας περίμεναν μαζί με εκλεκτούς μεζέδες συνο-
δεία ρακής για να τελειώσει μετον καλύτερο τρόπο η πεζοπορία μας