Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ

Ο Αύγουστος για τoν Ελληνισμό, είναι ο μήνας της Παναγίας,
καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Η γιορτή της Παναγίας, θεωρείται από τις κορυφαίες της Χριστια-
νοσύνης,και ξεκινάαπό την 1η Αυγούστου.Εκκλησίες της Παναγίας
βρίσκονται πολυάριθμες σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, ιδιαίτερα
το νησιωτικό, ορισμένες δε, όπου υπάρχουν θαυματουργικές
εικόνες της, αποτελούν ιερά θρησκευτικά προσκυνήματα, όπως η
Παναγία της Φανερωμένης,στην περιοχή μας.




Γενικά η ονομασία Φανερωμένη και ειδικότερα για τον ελλαδικό
χώρο, είναι συνυφασμένη με παραδόσεις του λαού τις οποίες
αποδέχετε η Ορθόδοξη Εκκλησία στο πέρασμα των τελευταίων
αιώνων. Συνήθως αφορούν τόπους όπου κατά καιρούς «φανερώ-
θηκαν» ιερές εικόνες,και κυρίως της Παναγίας, κατά παράξενο
τρόπο,(η προηγούμενη απόκρυψή τους έγινε στη περίοδο της
εικονομαχίας στο Βυζαντινή Αυτοκρατορία) Έτσι η ονομασία
«Φανερωμένη» δίνονταν σε ανάμνηση του τρόπου που βρέθηκαν
εικόνες σε περιοχές,ναούς και μοναστήρια τα οποία κτίζονταν
στη συνέχεια στους τόπους που βρέθηκαν αυτές οι εικόνες.
Ενα από τα κυριότερα τέτοια μοναστήρια στον ελλαδικό χώρο
είναι και η Παναγία Φανερωμένη ή αλλιώς Παναγία των Γουρνίων
όπως λιγότερο είναι γνωστή.





Ομάδα φίλων πεζοπορίας Αγίου Νικολάου διοργάνωσε πεζοπορία
προσκύνημα στην Ιερά Μονή Φανερωμένης την Παρασκευή 13
Αυγούστου 2010,και αρκετοί ήταν αυτοί που ακολούθησαν την
πορεία (ανάμεσα τους και πολλά παιδία)  παρά την ζέστη. Η
πεζοπορία ξεκίνησε από τον Αγίο Νικόλαο,στίς  5:45 το απόγευμα.
Αρχικά ξεκινήσαμε 19 πεζοπόροι ενώ στην πορεία προστέθηκαν άλλα
4 άτομα που μας περίμεναν στην διαδρομή.Ακολουθήσαμε τον εθνικό
δρόμο περάσαμε από τον παραλία του Αλμυρού,την εκκλησία της
Ανάληψης,και φτάσαμε στην Αμμουδάρα.Μετά από μικρή πρώτη
στάση ξεκούρασης βαδίσαμε πάνω στο πέτρινο πεζοδρόμιο που
ακολουθεί παράλληλη πορεία με αυτή του δρόμου χωρίς όμως να
κινδυνεύει κανείς να πέσει θύμα τροχαίου από τα πολλά αυτοκίνητα
που κινούνται αυτή την περίοδο.




















Το πεζοδρόμιο σταματά μετά περίπου 2 χιλιόμετρα και εμείς
διασχίσαμε τον μικρό ελαιώνα και ανηφορίσαμε προς το Αγιο
Σύλλα(τον Κριτσώτη),από ένα μικρό τμήμα του παλιού μονοπατιού
που σώζεται ακόμα στο σημείο εκείνο.Μετά την εκκλησία ακολου-
θήσαμε ξανά πορεία κατά μήκος του εθνικού δρόμου με μεγάλη
προσοχή λόγω της επικινδυνότητας του δρόμου μέχριτην επόμενη
εκκλησία του Αγίου Σύλλα (του Καλοχωριανού)Τα δύο ξωκκλήσια
 του Αγίου Σύλλα που συναντάμε ανάμεσα στο Αγιο Νικόλαο και
το Καλό Χωριό είναι αφιερωμέναστο όνομα του Αγίου Σίλα του
αχώριστου συνοδοιπόρου του Αποστόλου Παύλου.Γράφεται
εσφαλμένα Σύλλας αντί του ορθότερου Σίλας, ή Σιλουανός.





 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ο Άγιος Σίλας,ήταν ένας από τούς εβδομήντα μαθητές του
Χριστού, και υπηρέτησε πιστά το Ευαγγέλιο.Ο Σίλας φυλακίστηκε
μαζί με τον Παύλο στους Φιλίππους της Μακεδονίας,και μετά
από πολλούς μόχθους και μακρά πορεία έγινε επίσκοπος Κορίνθου
 





 
Είχαν περάσει 2 ώρες πεζοπορίας και μιας και υπήρχε και νερό
δροσιστήκαμε ξεκουραστήκαμε ανάψαμε ένα κεράκι στο μικρό
εκκλησάκι και ξεκινήσαμε σιγά-σιγά μιας και σούρουπο είχε αρχίσει.
Διασχίσαμε τον κάμπο του Καλού Χωριό και κοντά στο Ιστρον
αφήσαμε τον δρόμο και ανηφορίσαμε πρός την εκκλησία του Αγίου
Φανουρίου.Ακολουθήσαμε για περίπου 20 λεπτά απότομη ανηφορική
πορεία,λίγο δύσκολη για όσους δεν έχουν συνηθίσει,μέχρι την
δεξαμενή λίγο πρίν το εκκλησάκι. Από το σημείο εκείνο ξεκινάει το
μονοπάτι που οδηγεί στην Ιερά Μονή,και αφού πήραμε μια ανάσα,
μετά την ανηφόρα,ξεκινήσαμε για το τελευταίο τμήμα της πεζοπορίας
μας.Κατεβήκαμε την ρεματία και ακολουθήσαμε πιστά τα σημάδια
που τις προηγούμενες ημέρες είχε τοποθετήσει ο Λεωνίδας,
ανεβήκαμε τον λόφο μπροστά μας,ενώ ψηλά πάνω από τα κεφάλια
μας δέσποζε το φωταγωγημένο μοναστήρι,αλλά και το βουνό που τα
φώτα από τα αυτοκίνητα που ανέβαιναν από το δρόμο, το φώτιζαν
 "σκίζοντας" τον σκοτεινό ουρανό με τις κινούμενες φωτεινές δέσμες
των προβολέων τους.




 


Μετά από 4.30 ώρες πορείας βρεθήκαμε ακριβώς κάτω από το
μοναστήρι,και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε την τελευταία κάθετη
σχεδόν πλαγιά πριν φτάσουμε.Λίγο η κούραση λίγο η ζέστη και
η υγρασία που επικρατούσε δυσκόλεψε λίγο τις κινήσεις μας,δεν
πτοήσε όμως κανένα,και μετά από 20 λεπτά είμασταν μπροστά στην
είσοδο του Μοναστηριού.Παρά το ότι η νύχτα είχε προχωρήσει
διέκρινες καθαρά κάτω από τον έναστρο ουρανό σχεδόν όλη την
περιοχή του Μεραμπέλλου με τον Αγιο Νικόλαομε τα χιλιάδες
φώτα του να δίνει μια ξεχωριστή νυκτερινή εικόνα.Αρκετός
κόσμος πηγαινοερχόταν,ακόμα και παρά του προχωρημένου της
ώρας μέσα σε κλίμα κατάνυξης και ευσέβειας για να προσκυνήσει
την εικόνα της Παναγίας,μέσα στο σπήλαιο-εκκλησία.
Ακολουθήσαμε τα σκαλοπάτια και βρεθήκαμε μπροστά στην
είσοδο του ναού,ο οποίος είναι χτισμένος μέσα σε σπηλία όπου
ο θρύλος λέει ότι βρέθηκε η εικόνα.Προσκυνήσαμε την Χάρη
Της και ευχηθήκαμε να μας βοηθήσει ώστε και του χρόνου να
μπορέσουμε να ξανακάνουμε την όμορφη νυκτερινή πεζοπορία-
προσκύνημα.







ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ

Στα 500μ από το επίπεδο της θάλασσας  και σε απόσταση 24 χλμ.
από τον Άγιο Νικόλαο λίγο πριν την Παχιά Άμμο, βρίσκεται η
μονή Παναγίας της  Φανερωμένης. Είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση
της Θεοτόκου και στη Ζωοδόχο Πηγή. και είναι χτισμένη πάνω στο
βράχο, στη σπηλιά του οποίου βρέθηκε η θαυματουργός εικόνα της
κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ο εκκλησιαστικός θρύλος αναφέρει την εύρεση της εικόνας από
κάποιο βοσκό ο οποίος είχε βρει καταφύγιο στη σπηλιά, λόγο της
βροχής που ξέσπασε ξαφνικά, κάπου στα τέλη του 12ου αιώνα μ.Χ.
Αφού έβαλε την εικόνα μέσα στο σάκο του, επέστρεψε στο σπίτι του
αργά τη νύχτα. Το επόμενο πρωί έψαξε να βρει την εικόνα για να τη
δείξει στον ιερέα της ενορίας του, αλλά η εικόνα ήταν άφαντη.
Μερικές μέρες αργότερα ο βοσκός έτυχε να περνάει από τη σπηλιά
όπου είχε βρει την εικόνα. Με έκπληξη διαπίστωσε ότι η εικόνα
βρισκόταν και πάλι εκεί, στο σημείο όπου και την είχε βρει. Για
άλλημια φορά ο βοσκός την πήρε και για άλλη μια φορά η εικόνα
επέστρεψε στην αγαπημένη της σπηλιά. Προς τιμή της αργότερα
χτίστηκε ναός στο σημείο αυτό , ο οποίος λειτούργησε και σαν
μοναστήρι, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980μ.Χ.






Η μονή είναι παλιά και υπολογίζεται ότι υπήρχε από τη Β βυζαντινή
περίοδο. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι, όπως αναφέρεται, την
ημέρα των Βαίων το 1293 συγκεντρώθηκαν στο χώρο της μονής οι
αρχηγοί της εναντίον των Βενετών επανάστασης Αλ. Καλλέργης,
Καβάσιλας, Μελισσηνός και Χαμολέος, προκειμένου να πάρουν
αποφάσεις για την πορεία του αγώνα. Το μοναστήρι με τη φρουριακή
του μορφή, δεν είναι μόνο προσκυνηματικός τόπος, αλλά συνάμα και
τόπος όπου έβρισκαν καταφύγιο οι χριστιανοί και οι τοπικοί
οπλαρχηγοί και πολεμιστές.
























Η μονή διαδραμάτισε αρκετά σημαντικό ρόλο, στην εκπαίδευση των
νέων στα σκοτεινά χρόνια της τουρκικής κατοχής, αφού λειτούργησε
κρυφό σχολείο για αρκετά χρόνια. Η ντόπια παράδοση αναφέρει ότι
εδώ διδάχτηκε τα πρώτα της γράμματα και η γνωστή αγωνίστρια της
ελευθερίας της Κρήτης Ροδάνθη η Κρητσοτοπούλα (1821)Η μεγάλη
κτηματική περιουσία της μονής αποτέλεσε την αιτία συχνών
προστριβών με τους Τούρκους αγάδες της Ιεράπετρας που είχαν κι
αυτοί κτήματα γειτονικά με τα κτήματα της μονής























Η Παναγία η Φανερωμένη είναι γνωστή σε όλη την Ελλάδα  για τα
αναρίθμητα θαύματα της προς τους πιστούς. Πολλοί είναι εκείνοι
επίσης που επιλέγουν τον ποδαρόδρομο προκειμένου να προσκυνήσουν
τη θαυματουργό εικόνα, τη μέρα της χάρης της (15 Αυγούστου). Έτσι
η εθνική Αγίου Νικολάου Ιεράπετρας για 15 ημέρες γεμίζει κυριο-
λεκτικά από προσκυνητές οι οποίοι ξεκινούν ξημερώματα, για να
αποφύγουν τη ζέστη της ημέρας.Ο μέσος χρόνος που χρειάζεται
κανείς για να πάει με τα πόδια στη μονή, από τον Άγιο Νικόλαο,
είναι περίπου 6 ώρες, και 5 από την Ιεράπετρα, με χαλαρό περπάτημα.
Η μονή διαθέτει επίσης και αρκετά κελία όπου πιστοί διαμένουν τις
δεκαπέντε πρώτες νύκτες του Αυγούστου πραγματοποιώντας το τάμα
τους στην Χάρη Της Παναγία.

                                                   Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: