Το μουντό Κυριακάτικο πρωινό της 13-Νοεμβρίου 2011 βρίσκει την ομάδα μας
στο καταπράσινο Κράσι ,στο όμορφο Ηρακλείωτικο χωριό που κρέμεται στις
πλαγιές της Σελένα, με την όμορφη πλατεία με τον τεράστιο πλάτανο και τις
βρύσες που τρέχουν νερό χειμώνα- καλοκαίρι. Η απότομη αλλαγή του καιρού
αυτό το Σαββατοκύριακο δεν εμπόδισε την ορειβατική μας ομάδα στο να πρα-
γματοποιήσει την όμορφη πεζοπορική διαδρομή που είχε προγραμματίσει παρά
τα μαύρα και απειλειτικά σύννεφα που σκέπαζαν τις κορφές, έσταζαν που και
που βροχή και εμπόδιζαν τις ακτίνες του ήλιου να φωτίσουν αυτή την όμορφη
περιοχή στα όρια των δύο ανατολικών νομών της Κρήτης.
ΚΡΑΣΙ
Το Κράσι είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα της επαρχίας Πεδιάδας ,
σε υψόμετρο 600 μ. στο δήμο Μαλίων στο νομό Ηρακλείου. Βρίσκεται στις βορει-
οδυτικές υπώρειες του όρους Σελένα, που έχει υψόμετρο 1.559 μ. , σε απόσταση
46,3 χλμ. από την πόλη του Ηρακλείου. Στο ψηλότερο σημείο του χωριού είναι η
«Μεγάλη Βρύση» , πηγή με άφθονα νερά, τα οποία αρδεύουν μια μεγάλη περιοχή,
με πολλά καρποφόρα δέντρα, κυρίως καρυδιές. Κοντά στην πηγή βρίσκεται πελώ-
ριος πλάτανος με περιφέρεια κορμού 22 μέτρων και σκιάζει εκτεταμένη πλατεία,
όπου η διαμονή κατά τους θερινούς μήνες είναι ευχάριστη. Ο πλάτανος είναι γνω-
στός για το μέγεθός του και για την ηλικία του η οποία, όπως εκτιμάται από τους
κατοίκους είναι πάνω από χιλίων ετών.Το Κράσι αναφέρεται σε συμβόλαια του
1280 Crassi και το 1583 είχε 169 κατοίκους (Καστροφύλακας, Κ94). Στην περίοδο
της Τουρκοκρατίας δεν κατοικούσαν Τούρκοι. Ο Καζαντζάκης παραθέριζε στο
σημείο αυτό και τούτο διαφαίνεταιστα έργα του, όπως στον «Καπετάν Μιχάλη»,
σκηνές των οποίων εκτυλίσσονται στη σκιά του γέρικου πλατάνου, στη Σελένα
κλπ. Στη θέση Αρμί ανασκάφτηκε κυκλικός θολωτός τάφος με κυκλαδική
επίδραση.
Η πεζοπορική διαδρομή μας ξεκινά μέσα από το Κράσι. Περπατάμε για λίγο
στους δρόμους μέσα στο χωρίο, φτάνουμε στην μικρή πλατεία με τον τερά-
στιο πλάτανο, και τις πανέμορφες πέτρινες βρύσσες, στρίβουμε αριστερά και
ακολουθούμε το σοκάκι πους μας οδηγεί έξω από το χωριό.Η πορεία μας βό-
ρειοανατολική έχει αρχικά προορισμό το μικρό οροπέδιο στις παρυφές στης
νεφοσκέπαστης Σελένας με τις μάντρες των βοσκών.Από εκεί ανηφορίζουμε
ανάμεσα στα φρύγανα ακολουθώντας τις κόκκινες βούλες σηματοδότησης
μέχρι το διάσελο ανάμεσα στην κορφή 'Ανω Λιμνιά (718μ.) και του Χάλικα.
Παίρνουμε μερικές ανάσες κάτω από τεράστιο πρίνο που ταυτόχρονα μας προ-
στατεύει και από τον κρύο αέρα που φυσσά από τα βόρεια παράλια της Κρήτης.
Η ορατότητα δεν είναι και η καλύτερη όμως διακρίνουμε χαμηλά τα Μάλλια, το
Σίσι και λίγο την Μίλατο, ενωμένα από την λευκή γραμμή της ακτογραμμής που
δημιουργείται από τον έντονο κυματισμό του Κρητικού πελάγους.Το μικρό αλλά
ευδιάκριτο μονοπάτι που φαίνεται να έχει καθαριστεί πριν λίγο καιρό ακολουθεί
πορεία στην πλαγιά του Χάλικα. Το γύρω τοπίο άγονο με κυρίαρχη την μακεία
βλάστηση μόνο που και που κανένας μεγάλος πρίνος σπάει την μονοτονία του
τοπίου. Μετά από περίπου δέκα λεπτά βρισκόμαστε στο σημείο που το μονοπάτι
που ακολουθούμε συναντά αυτό που ανεβαίνει από τη "Χαμοπρίνα". Εδώ συνα-
ντάμε και τον πρώτο αζιλακόδενδρο μαζί με δυό-τρείς πρίνους, όμως συνεχί-
ζουμε την πορεία μας λίγο πιο ανατολικά μέχρι που ο Λεωνίδας αφού έχει
συμβουλευτεί το GPS μας ανακοινώνει ότι βρισκόμαστε ακριβώς πάνω στα
νοητά όρια των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου. Τα πειράγματα δίνουν και
παίρνουν καθότι η παρέα μας διαθέτει κατοίκους και των δύο νομών, και ο
φακός αποτυπώνει μια μοναδική φωτογραφία με τους μισούς από μας στο
Ηράκλειο και τους άλλους μισούς (στήν ίδια φωτογραφία ) στο Λασίθι .
 |
| Στα όρια των δύο νομών (Ηρακλείου-Λασιθίου), με στίγμα GPS |
Εδώ στην περιοχή σε μεγάλο σχετικά υψόμετρο στις πρόποδες της Σελένας,
υπάρχει ένα από τα ελάχιστα ίσως δάση από Αζιλάκους.Το δάσος είναι πυκνό
και παρθένο,ενώ τα δέντρα ξεπερνούν σε ύψος τα 5 μέτρα.Στην Κρήτη, εκτός
από το Βραχάσι,πληθυσμοί αζιλάκων συναντώνναι στο δάσος του Ρούβα και
στην περιοχή της Γεωργιούπολης. Δάσος με αριές υπάρχει στην Ικαρία, το
δάσος του «Ράντη», ενώ αριές συναντώνται και σε άλλα νησιά του Αιγαίου.
Επίσης υπάρχουν και στην προεδρική κατοικία και στον εθνικό κήπο στην
Αθήνα. Eδώ εμείς ανάμεσα στα ιδιαίτερα αυτά δένδρα προσπαθούμε να απο-
τυπώσουμε στις φωτογραφικές μας μηχανές τις όμορφες εικόνες του αζιλακό-
δασους ενός δάσους γεμάτο εικόνες,αλλά και μυρωδιές,ήχους και γεύσεις και
όλα αυτά δεν κλείνονται σε κάποιο φωτογραφικό album. Βρίσκονται εδώ
περιμένοντας να τα γνωρίσουμε, στο μοναδικό Λασιθιώτικο αζιλακόδασος
ΑΖΙΛΑΚΑΣ
Αζίλακας είναι ένα σπάνιο δέντρο, κάτι μεταξύ βελανιδιάς και πρίνου, που συνα-
ντάται στα ορεινά της Κρήτης και κάποιων νησιών του Αιγαίου. Αζίλακας είναι η
κρητική ονομασία του δέντρου (Quercus ilex ) ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα ονο-
μάζεται Αριά ή Άριος Δρυς. Η Αριά (ή Άριος Δρυς - Quercus ilex), είδος βελανιδιάς,
έχει δυνατότητα ανάπτυξης σε μεγάλο εύρος τύπου εδαφών και περιστασιακά
βρίσκεται υπό μορφή πυκνού δάσους. Πρόκειται για είδος, ανθεκτικό σε ακραίες
συνθήκες, με εξαιρετική προσαρμογή στις οικολογικές συνθήκες της Μεσογείου.
Σήμερα, παρόλα αυτά, είναι λίγα τα δάση Αριάς που βρίσκονται σε «κλίμαξ βλά-
στηση», δηλαδή πυκνά δάση ύψους 12 – 15 μέτρα. Όπως όλα τα είδη βελανιδιάς,
η Αριά δεν αντέχει στην σκίαση. Είναι υπεραιωνόβια δέντρα τα οποία μπορούν να
κυριαρχούν για εκατοντάδες χρόνια σε ένα αδιατάρακτο δάσος. Ωστόσο, η πα-
ρουσία τους είναι πιο συνηθισμένη υπό μορφή διάσπαρτων δέντρων με μια καλά
ανεπτυγμένη μακκία βλάστηση και σε πιο ανοιχτούς χώρους με φρυγανική βλά-
στηση.
Ο Αζίλακας είναι αειθαλές δέντρο που φτάνει μέχρι τα 25 μ.Ο φλοιός του λείος
και γκρίζος. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, λογχοειδή, κάποτε με άκρες ελαφρά οδο-
ντωτές. Τα αρσενικά άνθη είναι μικρά, σε ίουλους, τα θηλυκά φύονται ανά δύο και
είναι μικροσκοπικά. Τα βελανίδια του είναι πικρά, σε κύπελλα με λέπια χνουδωτά,
χαλαρά, πεπιεσμένα.Φυτρώνει στα φαράγγια και στις όχθες των ποταμών και των
ρυακιών.Τα βελαίδια του χρησιμοποιούνται ως χοιροτροφή. Το ξύλο του είναι
ιδιαίτερα σκληρό και ανθεκτικό και γι’ αυτό χρησιμοποιούνταν κατά την αρχαιό-
τητα στην κατασκευή πλοίων,σπιτιών και στοών. Ο φλοιός του περιέχει τανίνες,
ενώ αποτελεί και πολύ καλό καυσόξυλο.
Περπατάμε συντροφία με την μυρωδιά του δάσους και το άρωμα από το βρεγμένο
χώμα, τους ήχους από τα φύλλα των δέντρων που τρίζουν κάτω από τα πόδια μας, με
το άγγιγμα της φύσης στα κλαδιά των δένδρων, αλλά και με το δικό της άγγιγμα στην
ψυχή μας βαθιά, μέσα σε ένα τοπίο πανέμορφο που μόνο αν τον επισκεφθεί κανείς
μπορεί να τον νιώσει. Ολοι μαζί ο ένας πίσω από τον άλλο, μια μικρή ανθρώπινη
αλυσίδα, περπατάμε στο μονοπάτι και προσπαθούμε να ρουφήξουμε όσο περισ-
σότερη γίνετε από την ενέργεια του δάσους συνεχίζοντας έτσι την μεγάλη βόλτα
μας, όλοι μαζί, μια χαρούμενη παρέα ανθρώπων που λατρεύουν την φύση, μέχρι
που το μονοπάτι που διασχίζει το πανέμορφο αυτό δάσος φτάνει στο σημείο που
τερματίζει την σηματοδοτημένη διαδρομή του. Εδώ σταματάμε για λίγο και μετά
επιστρέφουμε από τον ίδιο δρόμο μέχρι το σημείο που συναντήσαμε το μονοπάτι
που έρχεται από το "Χαμοπρίνα" και το ακολυθήσαμε την κατηφορική του πορεία.
άρχισε μια δυνατότερη μπόρα λίγο πριν την είσοδο μας στο πρινοδάσος των
Μαλλίων, και με άλλοτε γρηγορότερο βηματισμό και άλλοτε προστατευμένοι
κάτω από τα πυκνά φυλλώματα των πρίνων όταν η βροχή δυνάμωνε φτάσαμε
μετά από συνολική πεζοπορία 3 ωρών και 50 λεπτών στον όμορφα διαμορφω-
μένο χώρο στην Χαμοπρίνα δίπλα στον δρόμο που ανεβαίνει στο Κράσι. Ξεκου-
ραστήκαμε και ξεκινήσαμε για την επιστροφή στη βάση μας παίρνοντας μαζί μας
τις μυρωδιές του δάσους,την απόλυτη ψυχική και σωματική ευεξία, απολαύσαμε
μια μοναδική ημέρα χαλάρωσης μακριά από το άγχος της καθημερινότητας,γε-
μάτοι με πανέμορφες εικόνες και χρώματα,και λίγο πριν επιστρεψουμε στην βάση
μας απολαύσαμε στο Κράσι στην πανέμορφη μικρή ζεστή και με ωραίες νοστιμιές
ταβέρνα "Καρές" ένα εντυπωσικό γεύμα με καλή διάθεση,κέφι και όλα αυτά που
κάνουν τους ανθρώπους ευτυχισμένους και αφήνουν τις μικρές αυτές στιγμές
χαραγμένες στην μνήμη για πάντα.!
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ
ΑΖΙΛΑΚΟΔΑΣΟΣ at EveryTrail
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου