Τελευταία παρακολουθούμε στην περιοχή μας όμορφες εικόνες από τα χιονι-
σμένα γύρω βουνά, εικόνες που ανανεώνονται κάθε βδομάδα από τα κύματα
κακοκαιρίας που καταφθάνουν στην περιοχή μας το ένα μετά το άλλο τον φε-
τεινό χειμώνα. Οι λευκές βουνοκορφές που προβάλλουν άλλοτε μέσα από τις
"χιονοκουρτίνες" της χιονόπτωσης ή ανάμεσα στα σύννεφα και άλλοτε αστρα-
φτερές κάτω από τον λαμπερό ήλιο, μας χαρίζουν εικόνες, που δεν είμαστε
συνηθισμένοι να βλέπουμε εδώ στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης. Η θέα τους
σου φτιάχνουν τη διάθεση αλλά και καλούν για μια βόλτα πάνω στο κατάλευκο
χαλί τους, μια μοναδική ευκαιρία για να βρεθείς κοντά στην ιδιαίτερη αυτή φύση
και να θαυμάσεις την ομορφιά, που κρύβουν. Η ομάδα μας ενέδωσε στο κά-
λεσμα των χιονισμένων βουνοκορφών την πρώτη αυτή Κυριακή του φετεινού
Μάρτη και δεν έχασε την ευκαιρία για μια πεζοπορία κοντά τους.
Κάτω από έναν ήλιο που το πρωί έπαιζε κρυφτό με τα σύννεφα, αλλά που τελικά
ξεπρόβαλε λίγο πριν το μεσημέρι χαρίζοντας μας ιδανικές συνθήκες για περπά-
τημα και αυτή την Κυριακή, η μικρή στρατιά μας από 28 λάτρεις των εξορμήσεων
στην φύση συγκεντρωθήκε στην περιοχή της δεξαμενής λίγο μετά τον ΄Αγιο Μάμα
ψηλά πάνω από τον Κρούστα με σκοπό μια ξεχωριστή πεζοπορία στη γύρω χιο-
νισμένη περιοχή ανάμεσα στα πεύκα και τους πρίνους. Η πανέμορφη φύση εδώ
ψηλά μας περιμένε ντυμένη με τον λευκό μανδύα της και η πεζοπορία στα χιονι-
σμένα μονοπάτια ήταν ό,τι έπρεπε για σήμερα. Κρύος καθαρός αέρας ,αναζωο-
γονητικός κατέβαινε από το βουνό και μας συνόδευε μέσα στην απόλυτη ησυχία
του λευκού τοπίου, που την έσπαγε μόνο η γλυκιά μελωδία από τα νερά του ποτα-
μου που κυλούσε δίπλα μας μέσα στην ρεματιά σε ανάποδη από μας πορεία.
Η διαδρομή μας γνωστή πάνω στο μονοπάτι που ερχόταν από τον Κρούστα και
ανέβαινε στην περιοχή "Του Ρωμανού" στο μικρό οροπέδιο με τα αμπέλια, την
έχουμε περπατήσει αρκετές φορές, όμως κάθε φορά κάτω από διαφορετικές
συνθήκες, και σήμερα για πρώτη φορά μέσα στα χιόνια.Περπατήσαμε στις χιονι-
σμένες πλαγιές μέσα σε μια πολύ ευχάριστη διάθεση, σχεδόν σε έξαψη, βαδί-
ζοντας στο μαλακό χιόνι και αφήνοντας πίσω τις πατημασιές μας, πάνω στο
παλίο μονοπάτι που σε πολλά σημεία μας δυσκόλεψε λόγω της ποσότητας του.
Στα σημεία αυτά μάλιστα τα πόδια μας βούλιαζαν μέσα στο χιόνι δυσκολεύοντας
το περπάτημα αφού απαιτείται περισσότερη ενέργεια, όμως μπροστά στην απί-
στευτη ομορφιά της χιονισμένης φύσης, η κούραση είναι η μοναδική σκέψη που
εκείνη την στιγμή δεν περνούσε από το μυαλό μας.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ
Ξεκινάμε από την περιοχή της δεξαμενής, περπατάμε για λίγο στον ασφάλτινο
δρόμο και μετά από πέντε λεπτά από τα δεξιά δίπλα στο τσιμεντένιο φρεάτιο
μπάινουμε στο μονοπάτι το οποίο και ακολουθούμε για περίπου μιά ώρα μέχρι
που συναντάμε το ρέμα στην περιοχή "Κορακιές".Στην συνέχεια η πορεία μας
ακολουθεί το ρέμα από την αριστερή του μεριά σκαρφαλώνει στην πλαγιά και
από το μικρό γεφυράκι που περνούσε παλιά το τρεχούμενο νερό, μέσα από το
τσιμεντένιο αυλάκι συνεχίζει προς τα πάνω.Το τμήμα αυτό δίπλα στο ρέμα είναι
εντυπωσιακό καθώς το τρεχούμενο νερό δημιουργεί αρκετούς μικρούς καταρά-
κτες κάτω από τους θεόρατους πρίνους.Συνεχίσαμε στο μονοπάτι που περνά
πό τις μικρές πεζούλες όπου το χιόνι ήταν αρκετό και μας δυσκόλεψε λίγο μέχρι
που συναντήσαμε τον αγροτικό δρόμο που συνεχίζει από εκεί σε τρείς κατευθύ-
νσεις. Είχαμε αρκετά εξουθενωθεί από το δύσκολο ανηφορικό περπάτημα στο
χιόνι και έτσι αποφασίσαμε μιας και η ποσότητα του εδώ ψηλά ήταν αρκετά με-
γάλη να αλλάξουμε τον δρόμο της επιστροφής και να γυρίσουμε από τον αγρο-
τικό δρόμο και όχι από το μονοπάτι στα δεξιά του οροπεδίου.Περπατήσαμε για
περίπου μιά ώρα και κάτι πάνω στο χιονισμένο δρόμο και επιστρέψαμε στην
δεξαμενή από όπου είχαμε ξεκινήσει το πρωί.
ΤΟ ΧΙΟΝΙ (πληροφορίες αλλά και ενδιαφέροντα)
Το χιόνι (καθαρεύουσα η χιών) δημιουργείται μεταξύ, κάτω ή πάνω από τα στρώ-
ματα των νεφών, ανάλογα του πλάτους και της θερμοκρασίας των νεφών, από τη
συμπύκνωση των υδρατμών σε θερμοκρασία κατώτερη του σημείου πήξεως αλλά
με πολύ βραδύ ρυθμό. Έτσι το χιόνι αποτελείται από κρυστάλλους πάγου, που
ενωμένοι μεταξύ τους χαλαρά σχηματίζουν τις λευκές και ελαφρές χιονονιφάδες.
Κάθε χειμώνα, πέφτουν από τον ουρανό, ένα επτάκις εκατομμύρια κρύσταλλοι
χιονιού (1,000,000,000,000,000,000,000,000),από τις οποίες η κάθε μια χρειάζεται
περίπου ένα εκατομμύριο μικρά σταγονίδια για να γίνει νιφάδα χιονιού. Όσο απλό
κι αν φαίνεται με την πρώτη ματιά, το χιόνι είναι στην πραγματικότητα ένα πολύ
περίπλοκο φαινόμενο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι«νιφάδες χιονιού είναι συσσωματώματα πολλών
κατεψυγμένων κρυστάλλων πάγου. Οι περισσότεροι νιφάδες χιονιού είναι μικρό-
τερες από 2,5 εκατοστά».Η περιεκτικότητα σε νερό των νιφάδων χιονιού είναι
πιο μεταβλητή από ότι αρχικά νομίζαμε. Μια μέση νιφάδα χιονιού αποτελείται από
180 δισεκατομμύρια μόρια νερού, αλλά η περιεκτικότητα του χιονιού σε νερό
εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως η θερμοκρασία, η κρυσταλλική δομή,
η ταχύτητα του ανέμου κλπ. Πάντως ακόμα κι αν δεν υπάρχουν εικόνες από τις
μεγαλύτερες νιφάδες χιονιού που έχουν καταγραφεί ποτέ, το Βιβλίο των Ρεκόρ
Γκίνες αναφέρει ότι μια γιγαντιαία νιφάδα χιονιού βρέθηκε στο Fort Keogh της
Montana στις 28Ιανουαρίου 1887. Ήταν 38 εκατοστά σε πλάτος και 20 εκατοστά
σε πάχος!
Τα σχήματα των κρυστάλλων του χιονιού ανήκουν στον εξαγωνικό σύστημα με
επικράτηση των αστεροειδών μορφών με έξι ακτίνες. Η ομορφιά και ο πλούτος
τους έλκυσε τη προσοχή και το θαυμασμό των μελετητών του χιονιού από τους
αρχαίους χρόνους μέχρι και σήμερα και αποδεδειγμένα θεωρείται ότι υπερτερούν
σε τελειότητα και ποικιλία των κρυστάλλων οποιουδήποτε ορυκτού είδους.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ (;)
Ενώ πολλοί πιστεύουν ότι το χιόνι είναι είτε λευκό ή μπλε, η ποικιλία των
«χρωμάτων» του είναι από κίτρινο και πορτοκαλί σε πράσινο, ακόμη και μοβ,
αλλά… είτε το πιστεύετε είτε όχι, το χιόνι είναι στην πραγματικότητα άχρωμο
Η σύνθετη δομή των κρυστάλλων χιονιού οδηγεί σε αμέτρητες μικροσκοπικές
επιφάνειες από τις οποίες αντανακλάται επαρκώς το ορατό φως. Το λίγο φως
του ήλιου που απορροφάται από το χιόνι, απορροφάται ομοιόμορφα πάνω από
τα μήκη κύματος του ορατού φωτός, δίνοντας του έτσι την λευκή του εμφάνιση.
Τα ανθεκτικά στο κρύο άλγη είναι μικροί, φωτοσυνθετικοί οργανισμοί που
αναπτύσσονται στο χιόνι και τον πάγο στις πολικές και αλπικές περιοχές. Τα
διαφορετικά στελέχη των άλγεων μπορούν να χρωματίσουν το χιόνι κίτρινο,
κόκκινο, πορτοκαλί, καφέ, πράσινο. Φυσικά, το χιόνι αποκτά το χρώμα του,
αφού έχει πέσει. Μπορείτε να δείτε χιόνι που πέφτει ροζ, καφέ, πορτοκαλί ή
κόκκινο, αν ο αέρας είναι γεμάτος με ρύπους, σκόνη ή άμμο. Πορτοκαλί χιόνι
έπεσε πάνω από τη Σιβηρία το 2007 και το Κρασνονταρ (Ρωσία) καλύφθηκε
από ροζ χιόνι το 2010.
σμένα γύρω βουνά, εικόνες που ανανεώνονται κάθε βδομάδα από τα κύματα
κακοκαιρίας που καταφθάνουν στην περιοχή μας το ένα μετά το άλλο τον φε-
τεινό χειμώνα. Οι λευκές βουνοκορφές που προβάλλουν άλλοτε μέσα από τις
"χιονοκουρτίνες" της χιονόπτωσης ή ανάμεσα στα σύννεφα και άλλοτε αστρα-
φτερές κάτω από τον λαμπερό ήλιο, μας χαρίζουν εικόνες, που δεν είμαστε
συνηθισμένοι να βλέπουμε εδώ στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης. Η θέα τους
σου φτιάχνουν τη διάθεση αλλά και καλούν για μια βόλτα πάνω στο κατάλευκο
χαλί τους, μια μοναδική ευκαιρία για να βρεθείς κοντά στην ιδιαίτερη αυτή φύση
και να θαυμάσεις την ομορφιά, που κρύβουν. Η ομάδα μας ενέδωσε στο κά-
λεσμα των χιονισμένων βουνοκορφών την πρώτη αυτή Κυριακή του φετεινού
Μάρτη και δεν έχασε την ευκαιρία για μια πεζοπορία κοντά τους.
Κάτω από έναν ήλιο που το πρωί έπαιζε κρυφτό με τα σύννεφα, αλλά που τελικά
ξεπρόβαλε λίγο πριν το μεσημέρι χαρίζοντας μας ιδανικές συνθήκες για περπά-
τημα και αυτή την Κυριακή, η μικρή στρατιά μας από 28 λάτρεις των εξορμήσεων
στην φύση συγκεντρωθήκε στην περιοχή της δεξαμενής λίγο μετά τον ΄Αγιο Μάμα
ψηλά πάνω από τον Κρούστα με σκοπό μια ξεχωριστή πεζοπορία στη γύρω χιο-
νισμένη περιοχή ανάμεσα στα πεύκα και τους πρίνους. Η πανέμορφη φύση εδώ
ψηλά μας περιμένε ντυμένη με τον λευκό μανδύα της και η πεζοπορία στα χιονι-
σμένα μονοπάτια ήταν ό,τι έπρεπε για σήμερα. Κρύος καθαρός αέρας ,αναζωο-
γονητικός κατέβαινε από το βουνό και μας συνόδευε μέσα στην απόλυτη ησυχία
του λευκού τοπίου, που την έσπαγε μόνο η γλυκιά μελωδία από τα νερά του ποτα-
μου που κυλούσε δίπλα μας μέσα στην ρεματιά σε ανάποδη από μας πορεία.
Η διαδρομή μας γνωστή πάνω στο μονοπάτι που ερχόταν από τον Κρούστα και
ανέβαινε στην περιοχή "Του Ρωμανού" στο μικρό οροπέδιο με τα αμπέλια, την
έχουμε περπατήσει αρκετές φορές, όμως κάθε φορά κάτω από διαφορετικές
συνθήκες, και σήμερα για πρώτη φορά μέσα στα χιόνια.Περπατήσαμε στις χιονι-
σμένες πλαγιές μέσα σε μια πολύ ευχάριστη διάθεση, σχεδόν σε έξαψη, βαδί-
ζοντας στο μαλακό χιόνι και αφήνοντας πίσω τις πατημασιές μας, πάνω στο
παλίο μονοπάτι που σε πολλά σημεία μας δυσκόλεψε λόγω της ποσότητας του.
Στα σημεία αυτά μάλιστα τα πόδια μας βούλιαζαν μέσα στο χιόνι δυσκολεύοντας
το περπάτημα αφού απαιτείται περισσότερη ενέργεια, όμως μπροστά στην απί-
στευτη ομορφιά της χιονισμένης φύσης, η κούραση είναι η μοναδική σκέψη που
εκείνη την στιγμή δεν περνούσε από το μυαλό μας.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ
Ξεκινάμε από την περιοχή της δεξαμενής, περπατάμε για λίγο στον ασφάλτινο
δρόμο και μετά από πέντε λεπτά από τα δεξιά δίπλα στο τσιμεντένιο φρεάτιο
μπάινουμε στο μονοπάτι το οποίο και ακολουθούμε για περίπου μιά ώρα μέχρι
που συναντάμε το ρέμα στην περιοχή "Κορακιές".Στην συνέχεια η πορεία μας
ακολουθεί το ρέμα από την αριστερή του μεριά σκαρφαλώνει στην πλαγιά και
από το μικρό γεφυράκι που περνούσε παλιά το τρεχούμενο νερό, μέσα από το
τσιμεντένιο αυλάκι συνεχίζει προς τα πάνω.Το τμήμα αυτό δίπλα στο ρέμα είναι
εντυπωσιακό καθώς το τρεχούμενο νερό δημιουργεί αρκετούς μικρούς καταρά-
κτες κάτω από τους θεόρατους πρίνους.Συνεχίσαμε στο μονοπάτι που περνά
πό τις μικρές πεζούλες όπου το χιόνι ήταν αρκετό και μας δυσκόλεψε λίγο μέχρι
που συναντήσαμε τον αγροτικό δρόμο που συνεχίζει από εκεί σε τρείς κατευθύ-
νσεις. Είχαμε αρκετά εξουθενωθεί από το δύσκολο ανηφορικό περπάτημα στο
χιόνι και έτσι αποφασίσαμε μιας και η ποσότητα του εδώ ψηλά ήταν αρκετά με-
γάλη να αλλάξουμε τον δρόμο της επιστροφής και να γυρίσουμε από τον αγρο-
τικό δρόμο και όχι από το μονοπάτι στα δεξιά του οροπεδίου.Περπατήσαμε για
περίπου μιά ώρα και κάτι πάνω στο χιονισμένο δρόμο και επιστρέψαμε στην
δεξαμενή από όπου είχαμε ξεκινήσει το πρωί.
Το χιόνι (καθαρεύουσα η χιών) δημιουργείται μεταξύ, κάτω ή πάνω από τα στρώ-
ματα των νεφών, ανάλογα του πλάτους και της θερμοκρασίας των νεφών, από τη
συμπύκνωση των υδρατμών σε θερμοκρασία κατώτερη του σημείου πήξεως αλλά
με πολύ βραδύ ρυθμό. Έτσι το χιόνι αποτελείται από κρυστάλλους πάγου, που
ενωμένοι μεταξύ τους χαλαρά σχηματίζουν τις λευκές και ελαφρές χιονονιφάδες.
Κάθε χειμώνα, πέφτουν από τον ουρανό, ένα επτάκις εκατομμύρια κρύσταλλοι
χιονιού (1,000,000,000,000,000,000,000,000),από τις οποίες η κάθε μια χρειάζεται
περίπου ένα εκατομμύριο μικρά σταγονίδια για να γίνει νιφάδα χιονιού. Όσο απλό
κι αν φαίνεται με την πρώτη ματιά, το χιόνι είναι στην πραγματικότητα ένα πολύ
περίπλοκο φαινόμενο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι«νιφάδες χιονιού είναι συσσωματώματα πολλών
κατεψυγμένων κρυστάλλων πάγου. Οι περισσότεροι νιφάδες χιονιού είναι μικρό-
τερες από 2,5 εκατοστά».Η περιεκτικότητα σε νερό των νιφάδων χιονιού είναι
πιο μεταβλητή από ότι αρχικά νομίζαμε. Μια μέση νιφάδα χιονιού αποτελείται από
180 δισεκατομμύρια μόρια νερού, αλλά η περιεκτικότητα του χιονιού σε νερό
εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως η θερμοκρασία, η κρυσταλλική δομή,
η ταχύτητα του ανέμου κλπ. Πάντως ακόμα κι αν δεν υπάρχουν εικόνες από τις
μεγαλύτερες νιφάδες χιονιού που έχουν καταγραφεί ποτέ, το Βιβλίο των Ρεκόρ
Γκίνες αναφέρει ότι μια γιγαντιαία νιφάδα χιονιού βρέθηκε στο Fort Keogh της
Montana στις 28Ιανουαρίου 1887. Ήταν 38 εκατοστά σε πλάτος και 20 εκατοστά
σε πάχος!
Τα σχήματα των κρυστάλλων του χιονιού ανήκουν στον εξαγωνικό σύστημα με
επικράτηση των αστεροειδών μορφών με έξι ακτίνες. Η ομορφιά και ο πλούτος
τους έλκυσε τη προσοχή και το θαυμασμό των μελετητών του χιονιού από τους
αρχαίους χρόνους μέχρι και σήμερα και αποδεδειγμένα θεωρείται ότι υπερτερούν
σε τελειότητα και ποικιλία των κρυστάλλων οποιουδήποτε ορυκτού είδους.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ (;)
Ενώ πολλοί πιστεύουν ότι το χιόνι είναι είτε λευκό ή μπλε, η ποικιλία των
«χρωμάτων» του είναι από κίτρινο και πορτοκαλί σε πράσινο, ακόμη και μοβ,
αλλά… είτε το πιστεύετε είτε όχι, το χιόνι είναι στην πραγματικότητα άχρωμο
Η σύνθετη δομή των κρυστάλλων χιονιού οδηγεί σε αμέτρητες μικροσκοπικές
επιφάνειες από τις οποίες αντανακλάται επαρκώς το ορατό φως. Το λίγο φως
του ήλιου που απορροφάται από το χιόνι, απορροφάται ομοιόμορφα πάνω από
τα μήκη κύματος του ορατού φωτός, δίνοντας του έτσι την λευκή του εμφάνιση.
Τα ανθεκτικά στο κρύο άλγη είναι μικροί, φωτοσυνθετικοί οργανισμοί που
αναπτύσσονται στο χιόνι και τον πάγο στις πολικές και αλπικές περιοχές. Τα
διαφορετικά στελέχη των άλγεων μπορούν να χρωματίσουν το χιόνι κίτρινο,
κόκκινο, πορτοκαλί, καφέ, πράσινο. Φυσικά, το χιόνι αποκτά το χρώμα του,
αφού έχει πέσει. Μπορείτε να δείτε χιόνι που πέφτει ροζ, καφέ, πορτοκαλί ή
κόκκινο, αν ο αέρας είναι γεμάτος με ρύπους, σκόνη ή άμμο. Πορτοκαλί χιόνι
έπεσε πάνω από τη Σιβηρία το 2007 και το Κρασνονταρ (Ρωσία) καλύφθηκε
από ροζ χιόνι το 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου